ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΑ φ.1710
Το Βατοπαίδι χαίρει για την υπέρλαμπρη πανήγυρη της Τιμίας Ζώνης – Η υποδοχή του Μητροπολίτου Κορίνθου
Η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου προετοιμάζεται για την υπέρλαμπρη πανήγυρη της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, η οποία θα εκκινήσει, σήμερα, Σάββατο της εσπέρας, με την τέλεση της πολυώρου και εξόχως κατανυκτικής Ιεράς αγρυπνίας στο Καθολικό της Ιεράς αγιορείτικης Μονής. Στο πλαίσιο των πανηγυρικών εορτασμών, πραγματοποιήθηκε, χθες, Παρασκευή, η θερμή υποδοχή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου κ. Διονυσίου, όπου ο Σεβασμιώτατος έγινε δεκτός στην είσοδο της Μονής από τον Καθηγούμενο Γέροντα Εφραίμ και την αδελφότητα. Στη συνέχεια με πομπή μετέβησαν στο Καθολικό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπου τελέστηκε επίσημη Δοξολογία. Ο Σεβασμιώτατος μετά από πρόσκληση του Καθηγουμένου της Μονής Βατοπαιδίου, θα προεξάρχει των πανηγυρικών Ιερών Ακολουθιών.
Γονατιστός και προσευχόμενος ο Μητροπολίτης Κορίνθου
Προσκεκλημένος του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέροντος Εφραίμ, για να προεξάρχει στην πανηγυρική αγρυπνία για την εορτή της Τιμίας Ζώνης, ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος.
Το πρωί ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την Θεία Λειτουργία στο Παρεκκλήσιο της Παναγίας της Παραμυθίας. Λίγο πριν την απόλυση ο Ποιμενάρχης της Κορίνθου, προσευχήθηκε γονατιστός ενώπιον της Ιεράς εικόνος της Παναγίας της Παραμυθίας για τον τερματισμό της πανδημίας.
Να σημειωθεί ότι στην Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου καθημερινά πριν την απόλυση σε κάθε Θεία Λειτουργία γίνεται ανάγνωση της ευχής για τον τερματισμό της πανδημίας του COVID-19.
Εξήλθε η Τιμία Ζώνη για την πανήγυρη στην Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου
Μετά την Θ´ ώρα εξήλθε η Τίμια Ζώνη από το Ιερό Βήμα για την πανηγυρική αγρυπνία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κορίνθου κ. Διονύσιο, παρουσία του καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέροντα Εφραίμ, ιερέων, ιερομονάχων και διακόνων. Στη συνέχεια τελέστηκε ο μικρός εσπερινός.
Στιγμές από την Ιερά Αγρυπνία της Τιμίας Ζώνης στο Βατοπαίδι
Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια τελείται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου η Ιερά πανηγυρική Αγρυπνία για την εορτή της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία φυλάσσεται στην Ιερά Μονή. Της Αγρυπνίας προξάρχει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος, πλαισιούμενος από τον Γέροντα Εφραίμ, ιερείς, ιερομόναχους και διακόνους. Στον δεξιό χορό τους ύμνους αποδίδουν ο Γέρων Αντύπας και η συνοδεία του, ενώ από τον αριστερό χορό ο Γέρων Δαμασκηνος και επίσης η συνοδεία του.
Όλη τη νύχτα για την Παναγία έως αργά το πρωινό
Σε κλίμα κατάνυξης τελέσθηκε η πανηγυρική αγρυπνία (χωρίς διακοπή) για την Αγία Ζώνη στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους. Της Πανηγύρεως προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος πλαισιούμενος από τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέροντα Εφραίμ και πλειάδα ιερομονάχων, ιερέων και διακόνων.
Στο Καθολικό της Ιεράς Μονής παρέστησαν οι διοικητές Αγίου Όρους, της Αστυνομίας , της Πυροσβεστικής και του Λιμενικού. Τον Δεξιό Χορό των Ψαλτών διεύθυνε ο Γέρων Αντυπας και η συνοδεια του ενώ τον αριστερό ο Γέρων Δαμασκηνός Νεοσκητιώτης πλαισιούμενος από την συνοδεία του.
Πριν την έναρξη της θείας λειτουργίας, πραγματοποιήθηκε αγιασμός στην φιάλη της Ιεράς Μονής από τον Καθηγούμενο Γέροντα Εφραίμ και στη συνέχεια λιτανεύτηκε η Αγία Ζώνη σε όλους τους χώρους του Μοναστηριού. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου τέλεσε την εις πρεσβύτερον χειροτονία του διακόνου Παϊσίου, αδελφού της Μονής. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, παρατέθηκε πανηγυρική τράπεζα σε όλους.
Η πανήγυρη της Αγίας Ζώνης στην Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου
Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι η παρηγοριά της οικουμένης και ιδιαιτέρως της Ελλάδας μας. Και μόνον η θέα της Τιμίας Ζώνης Της, προκαλεί συναισθήματα χαράς, έντονα σκιρτήματα καρδιάς, απεσταλμένες ανάσες οξυγόνου και σαν να στέλνει την σίγουρη ελπίδα η Παναγία από τον Άθωνα ότι όλα θα περάσουν και όλα θα εξελιχθούν ευλογημένα και καλά για την πατρίδα και τον κόσμο μας.
Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια αγρύπνησαν καθόλη τη διάρκεια της νυχτός (12ης – 13ης Σεπτεμβρίου) στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου για την εορτή της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία φυλάσσεται στην Ιερά Μονή. Της Αγρυπνίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος, πλαισιούμενος από τον Γέροντα Εφραίμ, ιερείς, ιερομόναχους και διακόνους. Στον δεξιό χορό τους ύμνους απέδωσαν ο Γέρων Αντύπας και η συνοδεία του, ενώ από τον αριστερό χορό ο Γέρων Δαμασκηνος και επίσης η συνοδεία του.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος ήταν φέτος προσκεκλημένος του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέροντος Εφραίμ, ώστε να προεξάρχει στις πανηγυρικές ακολουθίες και την πανηγυρική αγρυπνία για την εορτή της Τιμίας Ζώνης και ο οποίος εχθές Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου, τέλεσε την Θεία Λειτουργία στο Παρεκκλήσιο της Παναγίας της Παραμυθίας. Λίγο πριν την απόλυση, ο Ποιμενάρχης της Κορίνθου προσευχήθηκε γονατιστός ενώπιον της Ιεράς Εικόνος παρακαλώντας με θέρμη για τον τερματισμό της πανδημίας του κορονοϊου και την εξάλειψη του από την Ελλάδα και ολόκληρη την οικουμένη. Να σημειωθεί ότι στην Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου καθημερινά πριν την απόλυση σε κάθε Θεία Λειτουργία γίνεται ανάγνωση της ευχής για τον τερματισμό της πανδημίας του COVID-19. Αργότερα, εχθές, παραμονή της εορτής, μετά την Θ´ ώρα, εξήλθε η Τίμια Ζώνη της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου από το Ιερό Βήμα για την πανηγυρική αγρυπνία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κορίνθου, παρουσία του Καθηγουμένου Γέροντος Εφραίμ, ιερέων, ιερομονάχων και διακόνων. Στη συνέχεια, τελέστηκε ο μικρός εσπερινός. Ήδη, από την εσπέρα της 11ης Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο των πανηγυρικών εορτασμών στο Βατοπαίδι, πραγματοποιήθηκε η θερμή υποδοχή του Μητροπολίτου, όπου ο Σεβασμιώτατος έγινε δεκτός στην είσοδο της Μονής από τον Καθηγούμενο Γέροντα Εφραίμ και την αδελφότητα. Στη συνέχεια με πομπή μετέβησαν στο Καθολικό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπου τελέστηκε επίσημη Δοξολογία.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ – ΦΩΤΟ: ΡΑΦΑΗΛ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ – ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»
ΧΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΩ
«Οποιος θέλει νά σώσει τή ζωή του θά τή χάσει. Όποιος όμως χάσει τή ζωή του εξαιτίας μου καί εξαιτίας τοϋ Ευαγγελίου, αυτός θά τή σώσει» (Μάρκ. 8,35). Ό λόγος τοΰ Χριστού, τόν όποιο μας υπενθυμίζει ή Εκκλησία τήν Κυριακή μετά τήν «Υψωση τοΰ Τιμίου Σταυρού, φαίνεται ακατανόητος γιά τήν εποχή καί τόν τρόπο με τόν όποιο μεγαλώσαμε καί ζούμε. «Αν θέλεις νά κερδίσεις αληθινά τή ζωή σου, τήν ύπαρξη σου, τήν ψυχή σου, πρέπει νά τή χάσεις. Μά έμεΐς έχουμε μάθει νά αγωνιζόμαστε μόνο νά διαφυλάξουμε, νά κρατήσουμε μέ κάθε κόστος τή ζωή μας, τά αγαθά μας, τόν εαυτό μας. «Εχουμε μάθει νά ζητάμε, νά θέλουμε νά παίρνουμε άπό τους άλλους, όχι μόνο χρήματα, άλλα καί αναγνώριση, δόξα, αποδοχή, αγάπη. Ή ζωή μας είναι προσανατολισμένη στό νά λαμβάνουμε, καί όχι στό νά δίνουμε καί νά παραιτούμαστε άπό ό,τι έχουμε.
Ό Χριστός πέθανε μέ τή θέληση του
Γιατί όμως ό Χριστός λέει αυτό τόν λόγο; Είναι αρκετό ότι ό ϊδιος πρώτος παραιτήθηκε πάνω στον Σταυρό άπό τή ζωή του, άπό τή δυνατότητα νά μήν πεθάνει, άπό τήν εξουσία καί τήν παντοδυναμία της θεότητας, ή οποία θά μπορούσε νά επιτρέψει στην ανθρώπινη φύση νά μήν πεθάνει επάνω στον Σταυρό; Διότι ό θάνατος τοΰ Χριστού ήταν εκούσιος. Μέ τή θέληση του παραιτήθηκε άπό τή ζωή. Δέν τό έκανε γιά νά μάς παραδειγματισει, διότι ή σταύρωση τοΰ Χριστού δέν ήταν ένα ηθικό δίδαγμα, γιά νά μάς διδάξει κάτι. Ήταν θυσία πού μάς έδωσε ζωή μέσα άπό τόν θάνατο του
. Ό άνθρωπος έγινε άτομο
Ό άνθρωπος έχει έμφυτη τήν τάση γιά επιβίωση, γιά διατήρηση της ζωής του. Καί ό σύγχρονος πολιτισμός σ’ αυτή τήν τάση στηρίζεται. Έπιβίωση με κάθε τίμημα. Αυτή ή έννοια μετέτρεψε τόν άνθρωπο σέ άτομο, τό όποιο είναι τό κέντρο του κόσμου, μοναδικό καί ανεπανάληπτο. Καί τό άτομο δέν ξεκινά άπό τήν κοινωνία, άπό τή σχέση του μέ τους άλλους, άλλα πορεύεται μέ γνώμονα τόν εαυτό του. Γιά τό άτομο είναι ή ζωή. Γιά τό άτομο τά αγαθά. Γιά τό άτομο ή ευτυχία. Γιά τό άτομο ή προτεραιότητα. Ακόμη καί σέ σχηματισμούς υπερεθνικούς καί παγκόσμιους, ακόμη καί στην έννοια των κρατών, τό άτομο κυριαρχεί. Δέν τίθενται σκοποί κοινωνικοί ώς ή προτεραιότητα, άλλα τό ατομικό δικαίωμα. Καί γι’ αυτό σέ περιόδους κρίσης, εϊτε υλικής εϊτε ασθενειών, ή ατομικότητα προηγείται. Ό φόβος γιά τόν πλησίον πού μπορεί νά γίνει απειλή γιά τόν καθέναν μας. Καί έμεΐς γιά εκείνον. Παρότι ή πνευματική μας παράδοση, άπό τά αρχαία ακόμη χρόνια, μάς διδάσκει ότι ό άνθρωπος μέσα στό σύνολο, μέσα στό σώμα μπορεί νά εΐναι καλά, νά ευτυχεί, εντούτοις ή εποχή μας μάς έχει διδάξει ότι οι λίγοι δέν είναι έτοιμοι νά στερηθούν γιά τους πολλούς, νά παραιτηθούν άπό τίς ανέσεις τους καί τό περίσσευμα τών αγαθών τους, νά μοιραστούν μέ τους πολλούς. Γι’ αυτό καί σήμερα δέν συγκινούμαστε εύκολα άπό παραδείγματα προσφοράς στό σύνολο, άπό αγώνες πατριωτικούς, άπό τήν εμπειρία της θυσίας. Επομένως, πώς μπορεί ό λόγος τοϋ Χριστού νά έχει ισχύ;
Ή θυσία
«Οσοι πιστεύουμε στό Ευαγγέλιο καί στή ζωή πού μάς έδειξε ό Κύριος βρίσκουμε στην ΰπαρξή μας μιά άλλη προτεραιότητα, αυτή της αγάπης. Καί αγάπη σημαίνει ακριβώς θυσία, παραίτηση άπό τά δικαίωματά μας, μοίρασμα, δηλαδή απώλεια της προτεραιότητας του έγώ καί τής πρόταξης του στον κόσμο. Αυτός είναι ό δρόμος του σταυροϋ, ό δρόμος τής αγιότητας. Καί είναι δύσκολος αυτός ό δρόμος γιατί γεννά εσωτερική σύγκρουση. Είναι οδός μαρτυρίου, νίκης κατά του εαυτού καί τής ατομικότητας. Άλλα καί στην προοπτική τής προσωπικής καταξίωσης, όσοι πιστεύουμε στον δρόμο τού Ευαγγελίου μαθαίνουμε, εργαζόμαστε, λαμβάνουμε, γιά νά μπορούμε νά δίνουμε. Κι αυτός είναι ό πρωταρχικός μας δρόμος στή ζωή. Νά δίνουμε καί άπό τό περίσσευμα καί άπό τό υστέρημα καί ενίοτε καί τήν ίδια τή ζωή μας. Κι αυτός ό δρόμος γίνεται έτσι θάνατος ταυτόχρονα καί ανάσταση, κατά τή μίμηση τού Χριστού.
Ό δρόμος τοΰ Κυρίου
Ό Χριστός μας δείχνει τόν δρόμο. Καί είναι Εκείνος πού μέσα άπό τή ζωή τής Εκκλησίας μας βοηθά νά ακολουθήσουμε τόν δρόμο τής παραίτησης καί τής θυσίας. Σ’ αυτό τόν δρόμο τής κοινωνίας των προσώπων πού παραιτούνται άπό οσα δικαιούνται καί δίνουν περισσότερα άπό αυτά πού τους ζητούνται βρίσκεται ή αληθινή σωτηρία. Γι΄ αυτό καί ή Εκκλησία μάς καλεί νά ενταχθούμε στό σώμα της, νά κοινωνούμε τόν Χριστό μαζί με τους συνανθρώπους μας, νά μή φοβόμαστε τόν πλησίον, ακόμη κι αν πληγωθούμε άπό αυτόν, νά έχουμε ανοιχτές τίς καρδιές μας, κι ας σταυρωνόμαστε συχνά άπό τήν κακία καί τήν αχαριστία. Στό «έμεΐς» λαμβάνει χάρη τό «έγώ» καί προχωρά στην ομοίωση τού Χριστού.
Στην ιστορία τοϋ κόσμου οι πολιτισμοί πού έγιναν πρότυπα καί έμειναν στις καρδιές των ανθρώπων δέν στηρίχτηκαν στη δύναμη καί την εξουσία των ατόμων, άλλα στην έγνοια γιά τους πολλούς. Πρόσκαιρη είναι ή επικράτηση καί χάνεται ή μνήμη όσων δέν μοιράστηκαν καί δέν θυσιάστηκαν.
Όποιος χάνει άπό αγάπη, κερδίζει γιά πάντα τή σωτηρία. Καί είναι ή σωτηρία ή ανάσταση τόσο τοϋ σώματος όσο καί της ψυχής, τοΰ συνόλου δηλαδή άνθρωπου, τήν οποία βλέπουμε στό πρόσωπο του Χριστού, άλλα καί στά πρότυπα των Αγίων μας. «Ας ανοίξουμε τίς καρδιές μας καί ας προσπαθήσουμε νά βρούμε τόν Χριστό καί Εκείνος θά μας συνδράμει νά βρούμε τόν δρόμο πού μας λυτρώνει άπό το άγχος νά υπάρχουμε μόνο γιά εμάς. π. Θ. Μ.
Αφήστε ένα σχόλιο