ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ facebook φ.1679

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ facebook

Άλμπουμ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ ΚΙΝΗΣΗ ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑΣ Β

Κυριάκος Κόκκινος

Η Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ κι ο Σύλλογος Γυναικών ΙΩΝΙΔΕΣ είχαν την ευτυχία να παρακολουθήσουν το θεατρικό έργο «Εγώ η Ποντία, Σεβάς Χανούμ» στο θέατρο Αλκμήνη, μια παράσταση-ύμνο στην Πόντια Σεβάς Χανούμ ή Σεβαστή Παπαδοπούλου. Έργο του Γιώργου Χρονά, σε σκηνοθεσία του Μανώλη Ιωνά, που αναδεικνύει τη ζωή και το έργο της μεγάλης τραγουδίστριας με το έντονο ταμπεραμέντο, που υποδύεται η εξαιρετική Πολύνα Γκιωνάκη. Πόντος, μεταπολεμική Αθήνα, Θεσσαλονίκη, τα άνθη του κακού, ο Τζίμης, ο χοντρός, η νύχτα, το underground ρεμπέτικο, το «φτωχοκάλυβο», ο Τσιτσάνης, η Μπέλλου, τα Κοκκινόγεια κι ο έρωτας με τον Καζαντζίδη. Η αγέρωχη, δωρική και ασυμβίβαστη Σεβάς Χανούμ, από τη Σαμψούντα του Πόντου, που ξαναζεί τη ζωή της, στο σύμπαν των αργών τραγουδιών.

Σεβάς Χανούμ τη βαφτίζει ο Τζίμης ο Χονδρός, για να ταιριάζει με τα ανατολίτικα τραγούδια που τραγουδούσε, ο οποίος διαφημίζει στις εφημερίδες της εποχής «τη Νέα ανακάλυψη Σεβάς Χανούμ, την ωραία του Πέραν».

«Η ιστορία η δική μου, της Σεβάς, Σεβάς Χανούμ, Σεβαστής Παπαδοπούλου: Ποντία είμαι. Από τον Εύξεινο Πόντο, από τη Σαμψούντα είμαι. Το γέννημά μου είναι Μακεδόνα. Μακεδόνα είμαι. Γεννήθηκα το 1931, ημέρα Τετάρτη, ανήμερα στα γενέθλια της Παναγίας, 8 Σεπτεμβρίου, στις 9 το πρωί».

Άλμπουμ
ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΥΗΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΕΧΝΗ

Ένας αρχαίος κινέζικος μύθος λέει ότι κάποιος μαθητής ρώτησε το δάσκαλό του, ‘’ποια η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;’’

Ο δάσκαλος, του απάντησε: ‘’Πολύ μικρή, αλλά ωστόσο με μεγάλες συνέπειες. Έλα να σου δείξω την Κόλαση’’.

Μπήκαν σε ένα δωμάτιο όπου μια ομάδα ανθρώπων καθόταν γύρω από μία μεγάλη χύτρα με ρύζι. Όλοι ήταν πεινασμένοι και απελπισμένοι και καθένας είχε από ένα κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή και έφτανε ως τη χύτρα. Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι, που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα. Η απελπισία τους ήταν φοβερή.

‘’Έλα’’ είπε ο δάσκαλος λίγο μετά. ‘’Τώρα θα σου δείξω τον Παράδεισο’’. Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η χύτρα του ρυζιού, η ομάδα των ανθρώπων, τα ίδια μακριά κουτάλια, όμως όλοι εκεί ήταν ευτυχισμένοι και χορτάτοι. ‘’Δεν καταλαβαίνω’’ είπε ο μαθητής. Γιατί είναι τόσο ευτυχισμένοι εδώ ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι ίδια;’’ ‘’Δεν το κατάλαβες;’’ χαμογέλασε ο δάσκαλος.

‘’Καθώς τα κουτάλια έχουν μακριά χερούλια και δεν μπορούν να φέρνουν το φαγητό στο στόμα τους, εδώ έμαθαν όλοι να ταΐζουν ο ένας τον άλλον’’..