ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ : Η πώληση της Μακεδονίας χρειάζεται ειδική εντολή

ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΩΣΤΑΡΑ* 

Το «Μακεδονικό Ζήτημα» είναι και πάλι στο κέντρο της επικαιρότητας. Και όλα δείχνουν ότι η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προ­βεί στην πώληση της Μακε­δονίας στους Σκοπιανούς. Ήδη αναγγέλθηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Κο­τζιά το πέρας των σχετι­κών διαπραγματεύσεων μα­ζί τους με την σύγκλιση σε μια κοινά αποδεκτή σύνθε­τη ονομασία του κρατιδίου τους, που θα περιέχει τον ό­ρο «Μακεδονία» για όλες τις χρήσεις, εξωτερική και εσω­τερική. Δεν απομένει λοιπόν παρά να πέσουν οι τελικές υπογραφές, για να ολοκλη­ρωθεί η αγοραπωλησία. 
Στη σύναψη της σχετικής συμφωνίας προβαίνει η Κυ­βέρνηση επικαλούμενη την εντολή που της έδωσε ο λαός να κυβερνήσει. Γνωρί­ζουν ασφαλώς οι κυβερνώ­ντες, κάτω από ποιές συν­θήκες τούς δόθηκε η εντο­λή από τον Ελληνικό Λαό και τί ακριβώς του υποσχέ­θηκαν, για να υφαρπάξουν την εντολή του. Υποσχέθη­καν να «σχίσουν» τα μνημό­νια. Όχι την εθνική ή πολι­τισμική μας ταυτότητα, την οποία χτυπούν αλύπητα για να την εξαφανίσουν ή να την κουρελιάσουν από την πρώτη στιγμή που ανήλθαν στην εξουσία. Πρέπει να υ­πογραμμισθεί με έμφαση ό­τι η εκποίηση της πολιτισμι­κής μας ταυτότητας ή τμή­ματος αυτής δεν συμπερι­λαμβάνεται στην γενική ε­ντολή που δόθηκε στην Κυ­βέρνηση, εφ’ όσον δεν ετέ­θη υπ’ όψη του Ελληνικού Λαού με το σχετικό προε­κλογικό πρόγραμμα, για να την εγκρίνει. Σύμφωνα με το δίκαιό μας, αυτός που έ­χει γενική πληρεξουσιότη­τα – και τέτοια ακριβώς πλη­ρεξουσιότητα έχει η Κυβέρ­νηση – δεν μπορεί να προ­βεί σε ορισμένες πράξεις, για τις οποίες απαιτείται ει­δική εντολή προς τον πλη­ρεξούσιο. 
Μια από τις πράξεις αυ­τές είναι και η εκποίηση της εθνικής ή πολιτισμικής ταυ­τότητας του λαού και μέσω αυτής η υποθήκευση τμήμα­τος της επικρατείας. Γι’ αυτό άλλωστε ο συντακτικός νο­μοθέτης εισήγαγε την διά­ταξη του άρ. 44 παρ. 2 του Συντάγματος, που ορίζει ό­τι στα κρίσιμα εθνικά θέμα­τα προκηρύσσεται δημοψή­φισμα, για να αποφανθεί ο λαός, πώς θα επιλυθούν. Και δεν υπάρχει κρισιμότε­ρο εθνικό θέμα από το «Μα­κεδονικό Ζήτημα». Καμιά Κυ­βέρνηση δεν τόλμησε να α­ποπειραθεί να πουλήσει την Μακεδονία χωρίς προηγού­μενη διενέργεια δημοψη­φίσματος. Το επιχειρεί τώ­ρα η «αριστερά του τίποτα» αφήνοντάς μας πίσω ως α­παίσια ιστορική μνήμη, ε­κτός των άλλων, το «μπαού­λο» του μηδενισμού της, το οποίο όμως θα είναι γεμά­το με μια γνώριμη από πα­λιά προδοσία της Μακεδο­νίας εκ μέρους της αριστε­ράς και με ένα φριχτό εθνι­κό έγκλημα, που δεν πρό­κειται να το συγχωρήσει πο­τέ ο Ελληνικός Λαός. Έστω κι’ αν οι κυβερνώντες και ό­σοι συντάσσονται με αυτούς χαρακτηρίζουν ως «πατρι­δοκάπηλους» εκείνους που προσπαθούν να τους εμπο­δίσουν να διαπράξουν αυτό το έγκλημα. 
Φαίνεται ότι οι «πειρατές» της Μακεδονίας έχουν με­γαλύτερη δημοκρατική ευ­αισθησία, αφού έχουν επι­φυλαχθεί να θέσουν με δη­μοψήφισμα υπ’ όψη του λα­ού των Σκοπίων την συμφω­νία που θα επιτευχθεί, για να αποφανθεί το πλήρωμα, εάν θα συνεχίσει να κυματίζει η σημαία στο «πειρατικό» ή θα αρκεστούν στην προσφερό­μενη μοιρασιά του θησαυ­ρού με τα θύματα της πειρα­τείας. Ήδη πανηγυρίζουν ό­τι διασφαλίζουν με την σχε­τική συμφωνία την μακεδο­νική τους γλώσσα και την μακεδονική ταυτότητα ! Δεν έχει σημασία ότι με αυτά θα τρίζουν τα κόκκαλα του Μ. Αλεξάνδρου και του Αριστο­τέλη. Για τους Σκοπιανούς η συμφωνία θα είναι ένα ατέ­λειωτο πανηγύρι. 
Βέβαια πανηγυρική ατμό­σφαιρα έχει δημιουργήσει α­πό την μεριά της και η Ελλη­νική Κυβέρνηση, καθώς α­κούσαμε τον Πρωθυπουργό τις προάλλες να θριαμβολο­γεί για την επίτευξη της συμ­φωνίας και να εγκαλεί ως α­νοήτους εκείνους που ισχυ­ρίζονται ότι δίνουμε στους Σκοπιανούς, ενώ κατά τις ε­κτιμήσεις του δεν δίνουμε, αλλά παίρνουμε από αυτή την συμφωνία. Και τι παίρ­νουμε; Ειρήνη, σταθερότητα στην περιοχή, ασφάλεια και καλή γειτονία, για να εργα­στούμε απερίσπαστοι υπέρ της προόδου και της ευημε­ρίας των λαών μας ! 
Δεν νομίζω ότι η pax americana θα μπορούσε να βρει καλύτερο υπερασπιστή από τον κ. Τσίπρα. Για αυτό έχω την αίσθηση ότι ο Γενι­κός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί αξιωματού­χοι και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα χρειαστεί να κάνουν συμπληρωματικές δηλώσεις επ’ αυτού. Μπορούν να πα­ραπέμπουν απ’ ευθείας στις δηλώσεις του κ. Τσίπρα για την δικαίωση της πολιτικής τους που επιστεγάζει την συμφωνία. Έτσι, δυστυχώς, γίνεται πάντα με τους «ει­ρηνόφιλους» και τους «στα­θεροποιητές», τους οποί­ους πριν γίνει εξουσία ο άλ­λοτε «επαναστάτης» κ. Τσί­πρας έβαζε όλους μαζί στο ίδιο «συνδικάτο». Αφήνουν τους διάφορους πειρατές να λυμαίνονται ανενόχλη­τοι τις περιοχές της δράσης τους και, όταν αποφασίζουν να παρέμβουν, δεν ανακα­λούν στην τάξη τους παρά­νομους, αλλά συμβουλεύ­ουν τα θύματα της παρανο­μίας να συμβιβαστούν μα­ζί τους, διότι αλλιώς κινδυ­νεύει η ειρήνη και η σταθε­ρότητα στην περιοχή. Όχι βέβαια από τους «πειρατές», αλλά από εκείνους που αρ­νούνται να μοιραστούν μαζί τους τα χρυσαφικά που τους πήραν με την πειρατεία ! 
Δικαιολογημένα λοιπόν πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας. Δεν είναι λίγο πράγμα να α­παλλάσσει την χώρα από τους «πειρατές», που μας έ­καναν την ζωή δύσκολη τό­σες δεκαετίες πληρώνοντας γι’ αυτό ένα ασήμαντο τί­μημα: Την μοιρασιά με τους «πειρατές» των «χρυσαφι­κών» που μας άρπαξαν. Μό­νο που πρέπει ο σπουδαίος Πρωθυπουργός μας να δείξει λίγη αυτοσυγκράτηση στους πανηγυρισμούς, για να έχει μερικά αποθέματα να τα δι­αθέσει, όταν οι «ειρηνοποιοί» ή «σταθεροποιητές» τον πιέ­σουν πάλι να υπογράψει α­νάλογη συμφωνία με τους «πειρατές» του Αιγαίου ή ό­ταν, σε προσωπικό επίπεδο, υποχρεωθεί να συμβιβαστεί με εκείνον που του έκλε­ψε τους θησαυρούς. Και εκεί πρέπει να δείξει την ίδια συ­μπεριφορά ο κ. Τσίπρας. Να δεχθεί δηλ. ότι και σε αυτές τις περιπτώσεις παίρνει και δεν δίνει στον κλέφτη από την συμφωνία μαζί του, ό­πως υποστηρίζουμε εμείς οι ανόητοι «πατριδοκάπηλοι». Η ανακολουθία δεν δείχνει συ­γκροτημένο άνθρωπο. Αν και ο κ. Τσίπρας από τότε που έ­γινε ανέλπιστα εξουσία λει­τουργεί σαν χαμαιλέοντας, αφού οι συνεχείς μεταμορ­φώσεις του είναι απαραί­τητες, για να ανταποκριθεί στον σκληρό αγώνα της πο­λιτικής επιβίωσης. 

* Ο κ. Αλέξανδρος Π. Κω­στάρας είναι Ομότιμος Κα­θηγητής Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης, α­πό την Κόρινθο κάτοικος Α­θηνών.