ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (Φ. 1883)

 Να ξεφύγουμε από την υλική στην πνευματική κατάσταση

 

Είχαμε μία συζήτηση στην καθημερινή  « συντροφιά του καφέ» και εκεί συζητήσαμε μεταξύ μας το αποτέλεσμα των σύγχρονων όπλων που καταστρέφουν  ολοσχερώς εγκαταστάσεις, που άλλοτε θεωρούντο απόρθητες. Εκεί κάποιος είπε ότι η θωράκιση από χάλυβα και οι τοίχοι από μπετόν αρμέ δίνουν στα κτίρια την αίσθηση της στερεότητας. Ρώτησε δε, αν σήμερα ισχύει αυτή η άποψη.

 Έχοντας υπόψη μου το πιο σύγχρονο και καταστρεπτικότερο όπλο, αλλά και τη θεώρηση συγγράμματος του βιβλικού κύκλου, που έχω διαβάσει, έκανα επί τόπου τη Χριστιανική Σκέψη και έδωσα την εξής απάντηση πάνω στο υπόψη θέμα:

Οι πυρηνικές δοκιμές, αλλά και η πραγματικότητα  των δύο πρώτων παρόμοιων βομβών, που ήταν 20 κιλοτόνων κονιορτοποίησαν κυριολεκτικά τις δύο πόλεις, Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Απέδειξαν  ότι η ύλη είναι ευάλωτη, καίγεται εύκολα, διαλύεται. Σκεφθείτε ότι σήμερα οι βόμβες είναι μεγατόνων. Δηλαδή χιλιάδων τόνων, που αντιστοιχούν σε αποτέλεσμα  καταστροφικής δύναμης  χιλιάδων τόνων δυναμίτιδας ΤΝΤ.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι με έναν σύγχρονο πύραυλο συμβατικό, δηλαδή όχι με πυρηνική κεφαλή, κάνει στάχτη και μπούρμπερη ολόκληρο τετράγωνο. Το βλέπουμε στον πόλεμο της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής.

Μια και μιλάμε για τον υλικό κόσμο, προσθέτω πως υπάρχουν άνθρωποι, που παρά την καθημερινή πείρα πιστεύουν πως οι υλικές αξίες είναι στέρεες, διαχρονικές και περιφρονούν τις πνευματικές αξίες, που έχουν σχέση με τον Θεό. Μας έχει όλους κυριέψει η έννοια των υλικών αγαθών και έχουμε αποστατήσει από τον λόγο του θεού, ο οποίος μας πληροφορεί για το αντίθετο.

Ο κόσμος που ζούμε, ο υλικός δεν είναι αιώνιος και δεν πρέπει να βασιζόμαστε στην ύλη, γιατί όλα μεταβάλλονται. Δεν υπάρχει σταθερότητα, ούτε ασφάλεια, αφού όλα είναι πρόσκαιρα. Σκέφτομαι πολλές φορές, κατέληξα, μήπως οφείλουμε σ΄ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς να στραφούμε προς τον έναν και μοναδικό Θεό, με πίστη και μετάνοια, ζητώντας το Μέγα Έλεός Του; Να στηριχτούμε Σ΄ Αυτόν; Θέτω το ερώτημα πρώτα στον εαυτόν μου…  

 

  Β.Δ.Κ.