Πώς προκύπτει κυβερνησιμότητα; (Φ.1819)
Γράφει ο Κώστας Τζαναβάρας *
ΑΛΑΛΟΥΜ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, εν όψει εφαρμογής της πρόσφατης απόφασης του Σ.τ.Ε., που κήρυξε αντισυνταγματικές τις γνωστές νομικές ρυθμίσεις του ‘19. Ρυθμίσεις που άλλαζαν εκ των υστέρων, μετεκλογικά δηλαδή, το τοπίο στις επιτροπές των δήμων. Δόθηκε τεχνητή πλειοψηφία στην παράταξη του δημάρχου, ώστε να προκύψει κυβερνησιμότητα.
Το πρόβλημα τώρα, είναι τί θα γίνει με τις αποφάσεις των επιτροπών οικονομικών, όπως και ποιότητας ζωής, αφού η σύστασή τους ακυρώθηκε τελεσιδίκως. Και η κυβερνητική λύση δείχνει να είναι η καθυστέρηση της εφαρμογής της απόφασης.
Να σπρωχθεί χρόνος, να αλλάξει ο προεκλογικός καιρός -τέτοια.
Κάπως έτσι, η υπάρχουσα απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι κάτι σαν «Με νόμο, κι ας λέει ό,τι θέλει το Σύνταγμα».
ΑΝΤΙΠΡΟΤΕΙΝΩ, λοιπόν, κάτι σαν «Με νόμο που εφαρμόζει καινοτόμα το Σύνταγμα». Τουτέστιν: να αξιοποιήσουμε την τόλμη του κοινού Νομοθέτη για να εφαρμοσθεί πρωτοπόρα το πνεύμα του Συντάγματος ως προς τη διάκριση των εξουσιών.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Πώς κυβερνιώνται οι ΗΠΑ, όταν συμβαίνει ο Πρόεδρος να έχει αντιπολιτευόμενες πλειοψηφίες στο Κογκρέσο; Με το νέο έτος τη Βουλή των Αντιπροσώπων, αλλά άλλοτε και τη Γερουσία.
Συνεπώς: τί πάει λάθος και οι δήμαρχοί μας δεν μπορούν να κυβερνήσουν χωρίς δική τους πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο;
Η ΒΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι κάτι σαν «άλλος λαός οι αμερικάνοι». Λες και δεν παίζουν ρόλο οι θεσμοί στην κυβερνησιμότητα. Λες και οι αμερικάνικοι δήμοι θα μπορούσαν να κυβερνηθούν υπό το εκτρωματικό θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας. Σωστά;
Η ΕΔΩ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι ότι έχουμε μπασταρδέψει την έννοια της διάκρισης εξουσιών. Όχι μόνον στους δήμους -σημειώνω. Έχουμε σύγχυση εκτελεστικής (δήμαρχος) και νομοθετικής (δημοτικό συμβούλιο) εξουσίας.
Σύγχυση πολλαπλή μάλιστα.
Κανονικά, η Νομοθετική εξαντλεί τα όρια της εξουσίας της στον καθορισμό του ΤΙ θα γίνει. Ψηφίζει, ευρύτερα, αποφάσεις-πλαίσιο, όπως π.χ.
σκοπιμότητα και κονδύλιο έργου. Επί αυτού εισηγείται ο δήμαρχος και αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο.
Στην Εκτελεστική εξουσία απομένει να εφαρμόσει την -κατά τα ως άνω- απόφαση της Νομοθετικής.
Υπό αυτό το πνεύμα, οι επιτροπές θα πρέπει όχι να είναι κατά πλειοψηφία με το δήμαρχο, αλλά να είναι της απολύτου επιλογής του. Και θα πρέπει να είναι γνωμοδοτικές.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ όχι μόνον στην κυβερνησιμότητα αλλά και στην ευθύνη του δημάρχου -ποινική και πολιτική. Δεν νοείται εκτελεστική εξουσία υπό συλλογική [μη] ευθύνη.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ, επομένως, είναι μία νέα νομοθετική ρύθμιση η οποία αφ’ ενός θα εξασφαλίζει την κυβερνησιμότητα και αφ’ ετέρου θα αφοπλίζει τις περαιτέρω ακυρωτικές διαθέσεις, εφαρμόζοντας προσεκτικά θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ούτε εξαντλήθηκε εδώ η παρουσίαση της ιδέας. Αλλά «Αποφάσισε τί θέλεις να γίνει και οι λύσεις θα φανερωθούν».
Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας.
Κόρινθος 5 Δεκεμβρίου 2022
Το πρόβλημα τώρα, είναι τί θα γίνει με τις αποφάσεις των επιτροπών οικονομικών, όπως και ποιότητας ζωής, αφού η σύστασή τους ακυρώθηκε τελεσιδίκως. Και η κυβερνητική λύση δείχνει να είναι η καθυστέρηση της εφαρμογής της απόφασης.
Να σπρωχθεί χρόνος, να αλλάξει ο προεκλογικός καιρός -τέτοια.
Κάπως έτσι, η υπάρχουσα απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι κάτι σαν «Με νόμο, κι ας λέει ό,τι θέλει το Σύνταγμα».
ΑΝΤΙΠΡΟΤΕΙΝΩ, λοιπόν, κάτι σαν «Με νόμο που εφαρμόζει καινοτόμα το Σύνταγμα». Τουτέστιν: να αξιοποιήσουμε την τόλμη του κοινού Νομοθέτη για να εφαρμοσθεί πρωτοπόρα το πνεύμα του Συντάγματος ως προς τη διάκριση των εξουσιών.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Πώς κυβερνιώνται οι ΗΠΑ, όταν συμβαίνει ο Πρόεδρος να έχει αντιπολιτευόμενες πλειοψηφίες στο Κογκρέσο; Με το νέο έτος τη Βουλή των Αντιπροσώπων, αλλά άλλοτε και τη Γερουσία.
Συνεπώς: τί πάει λάθος και οι δήμαρχοί μας δεν μπορούν να κυβερνήσουν χωρίς δική τους πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο;
Η ΒΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι κάτι σαν «άλλος λαός οι αμερικάνοι». Λες και δεν παίζουν ρόλο οι θεσμοί στην κυβερνησιμότητα. Λες και οι αμερικάνικοι δήμοι θα μπορούσαν να κυβερνηθούν υπό το εκτρωματικό θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας. Σωστά;
Η ΕΔΩ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι ότι έχουμε μπασταρδέψει την έννοια της διάκρισης εξουσιών. Όχι μόνον στους δήμους -σημειώνω. Έχουμε σύγχυση εκτελεστικής (δήμαρχος) και νομοθετικής (δημοτικό συμβούλιο) εξουσίας.
Σύγχυση πολλαπλή μάλιστα.
Κανονικά, η Νομοθετική εξαντλεί τα όρια της εξουσίας της στον καθορισμό του ΤΙ θα γίνει. Ψηφίζει, ευρύτερα, αποφάσεις-πλαίσιο, όπως π.χ.
σκοπιμότητα και κονδύλιο έργου. Επί αυτού εισηγείται ο δήμαρχος και αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο.
Στην Εκτελεστική εξουσία απομένει να εφαρμόσει την -κατά τα ως άνω- απόφαση της Νομοθετικής.
Υπό αυτό το πνεύμα, οι επιτροπές θα πρέπει όχι να είναι κατά πλειοψηφία με το δήμαρχο, αλλά να είναι της απολύτου επιλογής του. Και θα πρέπει να είναι γνωμοδοτικές.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ όχι μόνον στην κυβερνησιμότητα αλλά και στην ευθύνη του δημάρχου -ποινική και πολιτική. Δεν νοείται εκτελεστική εξουσία υπό συλλογική [μη] ευθύνη.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ, επομένως, είναι μία νέα νομοθετική ρύθμιση η οποία αφ’ ενός θα εξασφαλίζει την κυβερνησιμότητα και αφ’ ετέρου θα αφοπλίζει τις περαιτέρω ακυρωτικές διαθέσεις, εφαρμόζοντας προσεκτικά θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ούτε εξαντλήθηκε εδώ η παρουσίαση της ιδέας. Αλλά «Αποφάσισε τί θέλεις να γίνει και οι λύσεις θα φανερωθούν».
Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας.
Κόρινθος 5 Δεκεμβρίου 2022
* Γράφει οΚώστας Τζαναβάρας σύμβουλος μηχανικός - συγγραφέας
Αφήστε ένα σχόλιο