Header Ads

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΟΔΟΥΛΕΜΕΝΟΣ ΛΟΓΟΣ (Φ.1817)

  

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη *


‘Η λέξη <Λόγος> έχει πολλές σημασίες, και μορφές, όπως ξέρουμε φίλε αναγνώστη.

Μία από αυτές, είναι μια σειρά συλλογισμών, που δένουν μεταξύ τους, για να αποδείξουν, την αλήθεια, ή το ψέμα, μιας υπόθεσης ενός ισχυρισμού, κ.λ.π.

Όταν δηλαδή, δεν πείθουμε, αυτούς που μας ακούν, είναι σαν να μας λένε, <Απόδειξέ το.>,που σημαίνει, δώσε μας το επιχείρημα, που θα μας πείσει. Με δυό λόγια, η αξία ενός επιχειρήματος, είναι η πειστική του δύναμη, και μέτρο της αξίας του ,είναι το κατά πόσο, πέτυχε τον σκοπό του, που είναι αν έπεισε. Καί αν έπεισε, είναι τέλεια ή ατελής, η αμφισβητήσιμη ή νίκη του? Είναι εύλογο το ερώτημα .

_Ό ΑΝΘΡΩΠΟΣ από τη φύση του, από τα τρυφερά του χρόνια, ασκεί το μυαλό του, στις απορίες , και τους λογισμούς. Πολιορκείται στη κυριολεξία, το παιδί, από ερωτηματικά. Γιατί? Πότε? Πώς? τι είναι αυτά? Οί απαντήσεις που παίρνει, θεμελιώνουν τη σκέψη του, και βρίσκει σιγά σιγά μεγαλώνοντας, την ισορροπία του, ο νομοθέτης νούς.

Αυτή η διαδικασία, χαρακτηριστική της ανθρώπινης υπόστασης είναι και βασανιστική, γιατί, όσο πιο πολύ ο άνθρωπος απορεί, και λογίζεται, τόσο πιό πολύ και πιο επιτυχημένα, επιτελεί τον προορισμό του. Και επειδή, αυτές οι δυνατότητες, αποκαλύπτονται, αναπτύσσονται, και συντηρούνται, με καθοδήγηση και άσκηση, καταλαβαίνουμε, φίλε αναγνώστη, τη σημασία που έχει για τον άνθρωπο, η Παιδεία.

_ΕΠΕΙΔΗ, Τέχνη, είναι η ίδια η ζωή, η τέχνη του να απορεί κανείς, και η τέχνη του να λογίζεται, αλληλοσυμπληρώνονται, και οδηγούν τον άνθρωπο, στη πρόοδο! Ή δύναμη και των δύο είναι καταλυτική έτσι που αναπτύσσεται η κριτική σκέτη, που χωρίς αυτή δεν υπάρχει εξέλιξη, σε καμία διαδικασία της ζωής. Είναι αυτή, που κάνει τον άνθρωπο ξεχωριστό, με νου δροσερό, δημιουργικό, και τον ανεβάζει ως του ήλιου τα μέρη. Στα υψηλότατα επίπεδα, σαν επιστήμονα, δικηγόρο, πολιτικό, επιχειρηματία, καλλιτέχνη, και πάει λέγοντας! Άνθρωπο της γνώσης με δυό λόγια!

Ξαναγυρίζουμε όμως, στο θέμα μας, που είναι το επιχείρημα, γιατί το τοπίο της γνώσης, είναι πολύ μεγάλο σε έκταση, και για να το περπατήσουμε, θα χρειαστούμε, ώρες πολλές, και δεν είναι του παρόντος.

-ΤΙ ΕΙΝΑΙ, εκείνο το προσόν που κάνει ένα επιχείρημα δυνατό, πειστικό δηλαδή? Αρχικά είναι η σωστή χρήση της γλώσσας και πρόσθετα, το γερό, στέρεο, και λογικό δέσιμο, των προτάσεών του.

Ή τεχνική παίζει μεγάλο ρόλο. Κάθε μια από τις προτάσεις, πρέπει, να είναι καλά δεμένη με τη προηγούμενη, και την επόμενη, ώστε ο νούς, να μπορεί να κινηθεί, χωρίς εμπόδια, χωρίς διακοπή, και η σειρά να έχει αρχή και τέλος. Σέ μιά υψηλή διαπραγμάτευση, σε Εθνικό επίπεδο αλλά, και στις καθημερινές μας, υποθέσεις, και ενασχολήσεις, είναι ένας καλοδουλεμένος λόγος. Σε υψηλού επιπέδου διαπραγματεύσεις, υπάρχουν ειδικοί Επιστήμονες έτσι που για να επιτευχθεί ο στόχος, χρειάζονται δυνατά επιχειρήματα, μαεστρία, οργάνωση, λογική συνοχή, πειθαρχία και σωστή αξιολόγηση, του συνομιλητή, γιατί παίζονται πολλά !

-ΣΕ ΑΥΤΟ ακριβώς το σημείο φίλε αναγνώστη, θα φέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της παντοδυναμίας του επιχειρήματος, σε μια Εθνική Διαπραγμάτευση, που παρακολουθήσαμε όλοι οι Έλληνες, ,τα τελευταία χρόνια, με κομμένη την ανάσα, και που στη τελική, έγινε ή αφορμή το περιλάλητο <ΟΧΙ >του δημοψηφίσματος του Λαού μας, να γίνει <ΝΑΙ. ο Έλληνας Διαπραγματευτής-Υπουργός να πάει στο σπίτι του, να μας προκύψει το πιό ντροπιαστικό από τα προηγούμενα Μνημόνιο, έτσι που ο αντίπαλος , Γερμανός, ο ΣΟΊΜΠΛΕ κατά τύχη και μισέλληνας, τον τύλιξε, με τερτίπια <ανέντιμα> και τον έστειλε πακέτο, στα αζήτητα......Εκείνη τη κακή για τη Πατρίδα στιγμή, συμπτωματικά διάβαζα ένα βιβλίο του Γερμανού Φιλόσοφου Σοπενχάουερ με τίτλο <ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ> Σου λέω αλήθεια φίλε αναγνώστη, παρακολουθούσα με φοβερό ενδιαφέρον και αγωνία, την εφαρμογή κατά γράμμα, βήμα βήμα του Γερμανού , των οδηγιών του Σοπενχάουερ, από τον ευφυή, ομοεθνή Διαπραγματευτή ό οποίος από την αρχή κατάλαβε ότι είχε απέναντί του έναν ισχυρό αντίπαλο, με διεθνή εμβέλεια, και έβαλε εμπρός όλα τα τερτίπια και τις μεθόδους, όχι βέβαια της ηθικής επιχειρηματολογίας.

ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ λοιπόν τον Γερμανό Φιλόσοφο, σε όλες τις φάσεις, έφθασε στη ν έσχατη,που ήταν οι απειλές και οι εκβιασμοί, ,ότι θα μας βγάλουν <σαν τη τρίχα από το προζύμι>, από την Ευρωπαϊκή οικογένεια, και συγχρόνως με τη πλήρης απαξίωση, την αποδόμηση της Προσωπικότητας του αντιπάλου, Έλληνα Διαπραγματευτή {ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ] ΄ ΚΑΙ έπαιξε πολύ καλά το τελευταίο αυτό χαρτί ο Περιώνυμος Γερμανός, Διαπραγματευτής με τις οδηγίες του Μεγάλου Φιλόσοφου. Η απειλή και η αποδόμηση της προσωπικότητας του αντιπάλου του χάρισε τη νίκη! Όλοι βιώσαμε τον φόβο, για το τι μέλλει γενέσθαι, ,τι θα απογίνουμε, αν μας δείξουν την έξοδο, από την Ευρώπη. Δεν μας πέρασε καν από το μυαλό, ότι Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα που τη γέννησε δεν υπάρχει. Από την άλλη άρχισε η φήμη για τη πλούσια ζωή, για τις βίλα, τα δείπνα σε ακριβά ρεστοράν ,για τη πλούσια σύζυγο, για το ιδιότυπο ντύσιμο, και πάει λέγοντας, που <είχε όλα τα λεφτά> Εμείς οι Έλληνες είμαστε τόσο ευάλωτοι, σ’αυτά, αφελείς, με δόση ζηλοτυπίας, για τους έχοντες και κατέχοντες, κακά τα ψέματα. Τότε κατάλαβα, ότι το παιχνίδι ήταν τόσο για την Ελλάδα όσο και για τον Έλληνα Πολιτικό χαμένο, έτσι που δεν υπήρχε Έλληνας που να μη τον αποδοκίμασε, και πρώτη η τότε Κυβέρνηση, που εκτελώντας μάλιστα εντολές, εκδίωξε τον απεσταλμένο της, εν μια νυκτί ,<καί έγινε το ΟΧΙ, ΝΑΙ ,και ζούμε εμείς, <καλά> και οι <Φίλοι> μας καλύτερα, αφού μας έχουν δέσει χειροπόδαρα, και απολαμβάνουμε με υπομονή τη φτώχεια μας, και όχι μόνο. Καί ο νοών νοείτο....Θά το πω γιατί μου καίει τη γλώσσα, μια φράση του Στρατηγού Μακρυγιάννη, του Σπουδαίου Αγωνιστή του 1821 από τα απομνημονεύματά του <Γλυτώσαμε από τους Τούρκους, και πέσαμε, σ’αυτούς τους κακορίζικούς, της Ευρώπης> Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα πως υπάρχει η δεξιοτεχνία, η ικανότητα, αλλά και η ηθική, και η ανέντιμη μέθοδο του επιχειρήματος.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ σπάνιο λοιπόν, κυρίως οι διαπραγματεύσεις υψηλού επιπέδου, να γίνονται με επιχειρήματα ανέντιμα και αξιοκατάκριτα. Ανέντιμα επιχειρήματα, είναι αυτά που παρουσιάζουν την ασθενή θέση ως ισχυρή, και την ισχυρή ως αδύναμη. <Μέ τη Λογική όμως, και την Ηθική είναι επικίνδυνο να παίζει κανείς>,μας λέει ο Σοφός .Κάποια πείρα αυτού του είδους έχουμε όλοι μας,ακόμα και στη καθημερινότητά μας. Γιά να μη αναφερθούμε, στις αγορεύσεις των Πολιτικών,απο Ρήτορες και ευφυολόγους, αυτής της τάξης, που προκαλούν ακόμα και τον θαυμασμό, κυρίως των αφελών ,με τις επινοήσεις, τα ευρηματικά τερτίπια, που προσπαθούν όχι μόνο να πείθουν, αλλά να εξαπατούν, τάζοντας λαγούς με πετραχίλια, προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους, που είναι ένας και μοναδικός, η Εξουσία. Όμως ο θρίαμβος γι’αυτούς τους ανέντιμους επίδοξους Εραστές της, κρατάει συνήθως, λίγο, έτσι που αν δεν πετύχουν έστω κάτι από αυτά που έταξαν,τελικά χάνουν το παιχνίδι, όταν έλθει ο χρόνος του απολογισμού.

*Η Παυλίνα Μπεχράκη είναι Εικαστικός, Συγγραφέας Ποιήτρια από τη Κόρινθο.

Δεν υπάρχουν σχόλια