Μητροπολιτικά νέα /Φ.1807
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ Ι. ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΧΙΛΙΟΜΟΔΙΟΥ & ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟ
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΔΙΣΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ.
Στην Ι. Μονή Παναγίας Φανερωμένης Χιλιομοδίου ο σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Διονύσιος τέλεσε το Σάββατο, 10 Σεπτεμβρίου 2022, την Θ. Λειτουργία και το εξάμηνο Μνημόσυνο της μακαριστής Ευαγγελίας Ιωάννου, μητρός του Αγιορείτου κελίωτου Πανοσ. Αρχιμ. π. Εφραίμ Ιωάννου. Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ο Πανοσ. Αρχιμ. π. Εφραίμ Ιωάννου, ο Ιεροκηρυξ της Ι. Μητροπόλεως μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος και οι Διάκονοι π. Δαμασκηνός Γεννηματάς και π. Χρήστος Χίλιας.
Στο κήρυγμα του ο Ποιμενάρχης μας, απευθυνόμενος προς τον π. Εφραίμ, επεσήμανε το «προνόμιο» των γονέων των Ιερέων που μνημονεύονται σε κάθε Λειτουργία από τα παιδιά τους, γεγονός που σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας τους προσφέρει ανακούφιση.
Στην συνέχεια ερμηνεύοντας την Ευαγγελική περικοπή της ημέρας, επεσήμανε ότι η Εκκλησία μας προετοιμάζει καταλλήλως τους Χριστιανούς για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Ο Χριστός προκειμένου να σώσει τον άνθρωπο από το προπατορικό αμάρτημα, την φθορά και τον θάνατο, Ήρθε, Δίδαξε, Θαυματούργησε, Έπαθε, Σταυρώθηκε, Θανατώθηκε, Αναστήθηκε και μετά από όλα αυτά και αφού ανήλθε στους Ουρανούς, μας χάρισε τον Παράκλητο, το Πνεύμα της αληθείας, και δι΄ Αυτού για όλους, όσοι πιστεύσουν τα κοσμοσωτήρια γεγονότα, την σωτηρία.
Η μίμηση του Χριστού δεν είναι απλοϊκό γεγονός, καθώς προϋποθέτει ότι κι εμείς με ελευθερία και προσωπική συμμετοχή θα σηκώσουμε το δικό μας σταυρό. Ο Χριστός λέει: «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν» (Μαρκ. η΄, 34) όχι όμως μία φορά αλλά εξακολουθητικά και για όλη του τη ζωή. Το απαρέμφατο «ακολουθείν» σημαίνει «να με ακολουθεί πάντοτε στη ζωή του».
Αυτός που σηκώνει το σταυρό δεν μένει ποτέ επάνω στον σταυρό αλλά ανασταίνεται και κερδίζει την αιώνια ζωή. Για να ακολουθήσουμε τον Χριστό και να κατακτήσουμε τους Ουρανούς πρέπει να αποκτήσουμε «φτερά» που είναι η αγάπη. Αυτό λέει σήμερα η Ευαγγελική περικοπή «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.» (Ματθ. ι΄, 37-38).
Αυτό είναι το μέτρο που θα δώσει φτερά. Όποιος αγαπάει πρώτα τον Χριστό, ουσιαστικά αγαπάει και τα παιδιά του και τον πατέρα του και τη μητέρα του και τους συνανθρώπους του γιατί χωρίς την αγάπη τη δική Του δεν μπορεί να υπάρξει η αγάπη προς τους συνανθρώπους.
Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Σταύρος του Χριστού είναι το μοναδικό καύχημα μας. Δια του Σταυρού κληρονομούμε την Βασιλεία του Θεού. Οφείλουμε να τον φορούμε και να κάνουμε το σημείο του Σταυρού σωστά για να αγκαλιάζει όλο τον άνθρωπο και όλη την κτίση. Σε κάθε δυσκολία της ζωής μας ας κάνουμε τον Σταυρό μας, ας μην φοβηθούμε να σηκώσουμε τον δικό μας σταυρό γιατί έχουμε παράδειγμα τον Ίδιο τον Κύριο, την Παναγία Μητέρα Του και τους Αγίους, συγκυρηναίους μας αφού πρώτοι Αυτοί ακολούθησαν τα ίχνη του Χριστού.
Οι Εικόνες των τριών παρθένων που εορτάζουν σήμερα (Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα) τις δείχνουν να κρατούν στο ένα χέρι το Σταυρό και να μας δείχνουν την παλάμη του άλλου χεριού απομακρύνοντας με αυτόν τον τρόπο τον διάβολο.
Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έλεγαν «εκάς βέβηλοι» για να αποφεύγουν το μίασμα. Σήμερα αν το πει κανείς αυτό θα φανεί απόκοσμος ίσως και παράνομος. Ο Απ. Παύλος δίδαξε ότι το σώμα μας είναι «ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός» (Α΄ Κορ. στ΄,19). Εμείς οι ιερείς χρησιμοποιώντας αυτές τις διδαχές δεν επιδιώκουμε τον σκοταδισμό, όπως μας κατηγορούν ελαφρά τη καρδία, αλλά εννοούμε να προσέχετε τα παιδιά σας, να τα μάθετε να προσέχουν τα σώματά τους, να τους δώσετε τον Σταυρό ως όπλο και να τα μάθετε να σέβονται τα σώματά τους και την ψυχή τους γιατί και τα δύο μας τα έδωσε ο Θεός για άλλο προορισμό. Εάν κάποιος λοιπόν κηρύττει να φροντίζετε τα παιδιά σας να είναι πάναγνα σαν τον Σταυρό, να βαδίζουν με το Σταυρό στο χέρι και να «φωνάζουν» με τη συμπεριφορά τους «εκάς βέβηλοι» δεν είναι ούτε σκοταδιστής ούτε μισαλλόδοξος αλλά άνθρωπος που ενδιαφέρεται να επικρατήσει η αγάπη, η ευτυχία και η σωτηρία στον κόσμο.
Οπότε αδελφοί μου ας προσέχουμε τα παιδιά μας, ας μην τα αφήνουμε, με το πρόσχημα ότι θα είναι οπισθοδρομικά, να ζουν άσωτα αλλά να τα σταυρώνουμε κάθε πρωί που θα βγουν από το σπίτι και να προσευχόμαστε να τα φυλάει ο Θεός, να τα φωτίζει και να τα κάνει να γυρίζουν πίσω με λιγότερα κακά στο μυαλό τους αγαπώντας πρώτα τον Θεό και ύστερα όλα τα άλλα!
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.
Στο κήρυγμα του ο Ποιμενάρχης μας, απευθυνόμενος προς τον π. Εφραίμ, επεσήμανε το «προνόμιο» των γονέων των Ιερέων που μνημονεύονται σε κάθε Λειτουργία από τα παιδιά τους, γεγονός που σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας τους προσφέρει ανακούφιση.
Στην συνέχεια ερμηνεύοντας την Ευαγγελική περικοπή της ημέρας, επεσήμανε ότι η Εκκλησία μας προετοιμάζει καταλλήλως τους Χριστιανούς για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Ο Χριστός προκειμένου να σώσει τον άνθρωπο από το προπατορικό αμάρτημα, την φθορά και τον θάνατο, Ήρθε, Δίδαξε, Θαυματούργησε, Έπαθε, Σταυρώθηκε, Θανατώθηκε, Αναστήθηκε και μετά από όλα αυτά και αφού ανήλθε στους Ουρανούς, μας χάρισε τον Παράκλητο, το Πνεύμα της αληθείας, και δι΄ Αυτού για όλους, όσοι πιστεύσουν τα κοσμοσωτήρια γεγονότα, την σωτηρία.
Η μίμηση του Χριστού δεν είναι απλοϊκό γεγονός, καθώς προϋποθέτει ότι κι εμείς με ελευθερία και προσωπική συμμετοχή θα σηκώσουμε το δικό μας σταυρό. Ο Χριστός λέει: «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν» (Μαρκ. η΄, 34) όχι όμως μία φορά αλλά εξακολουθητικά και για όλη του τη ζωή. Το απαρέμφατο «ακολουθείν» σημαίνει «να με ακολουθεί πάντοτε στη ζωή του».
Αυτός που σηκώνει το σταυρό δεν μένει ποτέ επάνω στον σταυρό αλλά ανασταίνεται και κερδίζει την αιώνια ζωή. Για να ακολουθήσουμε τον Χριστό και να κατακτήσουμε τους Ουρανούς πρέπει να αποκτήσουμε «φτερά» που είναι η αγάπη. Αυτό λέει σήμερα η Ευαγγελική περικοπή «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.» (Ματθ. ι΄, 37-38).
Αυτό είναι το μέτρο που θα δώσει φτερά. Όποιος αγαπάει πρώτα τον Χριστό, ουσιαστικά αγαπάει και τα παιδιά του και τον πατέρα του και τη μητέρα του και τους συνανθρώπους του γιατί χωρίς την αγάπη τη δική Του δεν μπορεί να υπάρξει η αγάπη προς τους συνανθρώπους.
Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Σταύρος του Χριστού είναι το μοναδικό καύχημα μας. Δια του Σταυρού κληρονομούμε την Βασιλεία του Θεού. Οφείλουμε να τον φορούμε και να κάνουμε το σημείο του Σταυρού σωστά για να αγκαλιάζει όλο τον άνθρωπο και όλη την κτίση. Σε κάθε δυσκολία της ζωής μας ας κάνουμε τον Σταυρό μας, ας μην φοβηθούμε να σηκώσουμε τον δικό μας σταυρό γιατί έχουμε παράδειγμα τον Ίδιο τον Κύριο, την Παναγία Μητέρα Του και τους Αγίους, συγκυρηναίους μας αφού πρώτοι Αυτοί ακολούθησαν τα ίχνη του Χριστού.
Οι Εικόνες των τριών παρθένων που εορτάζουν σήμερα (Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα) τις δείχνουν να κρατούν στο ένα χέρι το Σταυρό και να μας δείχνουν την παλάμη του άλλου χεριού απομακρύνοντας με αυτόν τον τρόπο τον διάβολο.
Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έλεγαν «εκάς βέβηλοι» για να αποφεύγουν το μίασμα. Σήμερα αν το πει κανείς αυτό θα φανεί απόκοσμος ίσως και παράνομος. Ο Απ. Παύλος δίδαξε ότι το σώμα μας είναι «ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός» (Α΄ Κορ. στ΄,19). Εμείς οι ιερείς χρησιμοποιώντας αυτές τις διδαχές δεν επιδιώκουμε τον σκοταδισμό, όπως μας κατηγορούν ελαφρά τη καρδία, αλλά εννοούμε να προσέχετε τα παιδιά σας, να τα μάθετε να προσέχουν τα σώματά τους, να τους δώσετε τον Σταυρό ως όπλο και να τα μάθετε να σέβονται τα σώματά τους και την ψυχή τους γιατί και τα δύο μας τα έδωσε ο Θεός για άλλο προορισμό. Εάν κάποιος λοιπόν κηρύττει να φροντίζετε τα παιδιά σας να είναι πάναγνα σαν τον Σταυρό, να βαδίζουν με το Σταυρό στο χέρι και να «φωνάζουν» με τη συμπεριφορά τους «εκάς βέβηλοι» δεν είναι ούτε σκοταδιστής ούτε μισαλλόδοξος αλλά άνθρωπος που ενδιαφέρεται να επικρατήσει η αγάπη, η ευτυχία και η σωτηρία στον κόσμο.
Οπότε αδελφοί μου ας προσέχουμε τα παιδιά μας, ας μην τα αφήνουμε, με το πρόσχημα ότι θα είναι οπισθοδρομικά, να ζουν άσωτα αλλά να τα σταυρώνουμε κάθε πρωί που θα βγουν από το σπίτι και να προσευχόμαστε να τα φυλάει ο Θεός, να τα φωτίζει και να τα κάνει να γυρίζουν πίσω με λιγότερα κακά στο μυαλό τους αγαπώντας πρώτα τον Θεό και ύστερα όλα τα άλλα!
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΔΙΣΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ.
Με Δισαρχιερατική Θ. Λειτουργία εορτάστηκε το Γενέθλιο της Υπεραγίας Θεοτόκου στον ομώνυμο Ι. Ναό Παναγίας Γιάτρισσας στο Λουτράκι.
Της Θ. Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου, του Πανοσ. Αρχιμ. π. Θεοφίλου Γκαράνη εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης και Περιθεωρίου, του Ιεροκήρυκος της Ι. Μητροπόλεως μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Ανθίμου Παπαλεξοπούλου, του Συγκέλλου – Οικονόμου π. Προδρόμου Αντωνίου, αδελφού της Ι. Μονής Αναστάσεως Χριστού Λουτρακίου, των Αιδεσ. Πρωτ/ρων π. Ελευθερίου Χρυσοχόου, Γραμματέα του εν Αθήναις Γραφείου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π. Κωνσταντίνου Κουνάλη, εκ της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, των Ιερέων της πόλεως Λουτρακίου και των Διακόνων π. Δαμασκηνού Γεννηματά και π. Χρήστου Χίλια.
Τον ιερό Άμβωνα, με εντολή του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου, διακόνησε επάξια ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών και Πρωτοσύγκελλος της Αποστολικής Ι. Μητροπόλεως μας κ. Αγάπιος, ο οποίος τόνισε ότι Κλήρος, Άρχοντες και Λαός συγκεντρώθηκαν στο Θεομητορικό τέμενος της Παναγίας Γιάτρισσας στο Λουτράκι, όπου και το θαυματουργό εικόνισμά Της, για να τιμήσουν την Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, που είναι ημέρα χαρμόσυνος, γιατί το Μυστήριο της σωτηρίας άρχισε να πραγματοποιήται. Όπως η αυγή προμηνύει την ανατολή του ηλίου έτσι και η υπέροχος Κόρη, η Παναγία Παρθένος, που εξελέγη από τον Θεό προαιωνίως για να βαστάση στους κόλπους Της τον τα πάντα βαστάζοντα Κύριο, με την γέννησή Της προμήνυσε τον ερχομό του νοητού Ηλίου της δικαιοσύνης και έγινε αυτή «αυγή μυστικής (όχι κρυφής αλλά η των μυστηρίων) ημέρα» και «των θαυμάτων Χριστού το προοίμιον και των δογμάτων Αυτού το κεφάλαιον». Ο τρόπος της γεννήσεως Της θαυμαστός. Γέρων ο πατέρας Της Ιωακείμ, στείρα η μητέρα Της Άννα, ο καρπός ευκλεής, ευεργεσία και δωρεά όχι μόνο προς αυτούς που λαχταρούσαν ν᾿ αποκτήσουν παιδί, αλλά προς όλη την ανθρωπότητα, που ζούσε στο σκοτάδι της αγνωσίας και της αμαρτίας. Το δώρο του ουρανού που ήλθε ήταν θυγάτηρ, ενώ σ᾿ όλες τις άλλες λύσεις στειρότητος που αναφέρει η Αγία Γραφή ήταν άρρενα τέκνα, και την ονόμασαν ΜΑΡΙΑ, για να φανερωθεί και με την ονομασία αυτή «το θεόσδοτον της χάριτος» (Γρηγ. Νύσσης), αφού το όνομα αυτό σημαίνει την ισχυρή, την ένδοξη, την ελπίδα, την Κυρία, το ύψος, το δώρο, την ωραία. Ο Άγιος Ιερώνυμος μελετώντας το μυστήριο «Θεοτόκος» αναφωνεί: «εκάστοις των εκλεκτών εδόθη η χάρις κατά μέρος τη δε Μαρία άπαν το της χάριτος πλήρωμα εδόθη», γι᾿ αυτό και το όνομά Της κρύβει ένα θαυμάσιο μυστικό, που δικαιώνει ολόκληρη την αγία ζωή Της.
Κάθε ένα από τα πέντε γράμματα του ονόματός Της είναι αρχικό ονομάτων γυναικείων προσωπικοτήτων της Παλαιάς Διαθήκης, που διακρίθηκαν η κάθε μία για κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα. Συγκεκριμένα το γράμμα Μ είναι το αρχικό του ονόματος Μαριάμ της αδελφής των Μωϋσέως και Ααρών, που ήταν παρθένος και προφήτις. Το Α αντιστοιχεί στην Αβιγαία, που είχε το χάρισμα της ταπεινοφροσύνης. Το Ρ στην Ραχήλ που φημιζόταν για το κάλλος της. Το Ι στην Ιουδήθ που εξολόθρευσε τον Ολοφέρνη, και τέλος το Α, είναι το αρχικό του ονόματος της Άννας, που έγινε ξακουστή για την υπομονή της και γιατί γέννησε τον Προφήτη Σαμουήλ.
Οι Θεολόγοι Πατέρες της Εκκλησίας μας αμιλλώνται ποιος θα εγκωμιάση καλύτερα την Θεοχώρητο Κόρη, γι’ αυτό και τα ονόματά της (προσωνύμια) πάμπολλα. Εξ’ όλων όμως το πλέον αντιπροσωπευτικό και αγαπητό Της είναι το προσωνύμιο «Θεοτόκος», που της απέδωσε η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος υιοθετούσα την εισήγησι του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας. Το ότι είναι το αγαπητό Της προσωνύμιο το γνωρίζουμε από το όραμα του Κορινθίου Αγίου Κυριακού του Αναχωρητού.
Το γεγονός ότι σ’ όλη την ανθρώπινη ιστορία μια μόνο γυναίκα επελέγη για να γίνη Μητέρα του Θεού και αυτή είναι η Μαρία, Την κάνει μοναδική! Στο πρόσωπό Της βλέπουμε μια μοναδική κλήσι• το πλήρωμα της χάριτος, κάλλος και αγιότητα που δεν βρίσκουμε σε κανένα άλλο κτιστό άνθρωπο. «Μόνη (Αυτή) και μόνον εισάγουσα Χριστόν τη οικουμένη»! Εκτός όμως από μοναδική, είναι και το πρότυπο κάθε ανθρώπου, αφού κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.
Όπως στην Θεοτόκο Μαρία είχε ανατεθεί προαιωνίως, ένα μοναδικό καθήκον και σ’ εμάς τους ανθρώπους έχει ανατεθεί, πάλι προαιωνίως, κάτι το μοναδικό. Ο καθένας από ᾿μας είναι διαφορετικός και ξεχωριστός. Έργο ολόκληρης της ζωής μας είναι να ανακαλύψουμε τι το ιδιαίτερο και εξαιρετικό μας έχει επιμερίσει ο Θεός και όπως η Θεοτόκος ανταποκρίθηκε στην κλήσι Της, αφού είχε εντρυφήσει στον Νόμο του Θεού, έτσι και ᾿μεις, αφού ανακαλύψουμε την κλήσι μας, να εργαστούμε με γνώμονα το Άγιο Ευαγγέλιο προς πραγματοποίησι αυτής, η οποία θα μας κάνει ευτυχείς εδώ στην γη αλλά θα μας χαρίση και την αιώνια μακαριότητα στην Βασιλεία του Θεού! Στην Θ. Λειτουργία παρέστησαν πλήθος Πιστών, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Παναγιώτης Νίκας, η Αντιπεριφερειάρχης κ. Αθηνά Κόρκα, ο Αστυνομικός Διευθυντής Κορίνθου κ. Χαράλαμπος Τετράδης, Περιφερειακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι και εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων.
Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας ο σεπτός Ποιμενάρχης μας ευχαρίστησε όλους όσοι συνετέλεσαν στην άψογη διοργάνωση των Πανηγυρικών Εκδηλώσεων και συγκεκριμένα τον Στρατό, την Αστυνομία, τον Δήμο Λουτρακίου, την Φιλαρμονική, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι. Ναού, όλους τους ευλαβείς προσκυνητές που συμμετείχαν στην Ι. Πανήγυρι, όπως και τον Θεοφιλέστατο άγιο Κεγχρεών για το εξαιρετικό κήρυγμά Του, τους Ιερείς και τους Διακόνους. Επεσήμανε δε ότι η Πατρίδα μας ποτέ στην ιστορία της δεν είχε τόσο μεγάλη έξαρση της εγκληματικότητος, επομένως, να μην κουραζόμαστε να προσευχόμαστε στον Θεό και στην «Γιάτρισσα» Παναγία μας για την ειρήνη της ψυχής μας και την υγεία μας ως και τον φωτισμό των Αρχόντων μας και των ειδικών, ώστε με σοφία και σπουδή να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις!
Της Θ. Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου, του Πανοσ. Αρχιμ. π. Θεοφίλου Γκαράνη εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης και Περιθεωρίου, του Ιεροκήρυκος της Ι. Μητροπόλεως μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Ανθίμου Παπαλεξοπούλου, του Συγκέλλου – Οικονόμου π. Προδρόμου Αντωνίου, αδελφού της Ι. Μονής Αναστάσεως Χριστού Λουτρακίου, των Αιδεσ. Πρωτ/ρων π. Ελευθερίου Χρυσοχόου, Γραμματέα του εν Αθήναις Γραφείου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π. Κωνσταντίνου Κουνάλη, εκ της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, των Ιερέων της πόλεως Λουτρακίου και των Διακόνων π. Δαμασκηνού Γεννηματά και π. Χρήστου Χίλια.
Τον ιερό Άμβωνα, με εντολή του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου, διακόνησε επάξια ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών και Πρωτοσύγκελλος της Αποστολικής Ι. Μητροπόλεως μας κ. Αγάπιος, ο οποίος τόνισε ότι Κλήρος, Άρχοντες και Λαός συγκεντρώθηκαν στο Θεομητορικό τέμενος της Παναγίας Γιάτρισσας στο Λουτράκι, όπου και το θαυματουργό εικόνισμά Της, για να τιμήσουν την Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, που είναι ημέρα χαρμόσυνος, γιατί το Μυστήριο της σωτηρίας άρχισε να πραγματοποιήται. Όπως η αυγή προμηνύει την ανατολή του ηλίου έτσι και η υπέροχος Κόρη, η Παναγία Παρθένος, που εξελέγη από τον Θεό προαιωνίως για να βαστάση στους κόλπους Της τον τα πάντα βαστάζοντα Κύριο, με την γέννησή Της προμήνυσε τον ερχομό του νοητού Ηλίου της δικαιοσύνης και έγινε αυτή «αυγή μυστικής (όχι κρυφής αλλά η των μυστηρίων) ημέρα» και «των θαυμάτων Χριστού το προοίμιον και των δογμάτων Αυτού το κεφάλαιον». Ο τρόπος της γεννήσεως Της θαυμαστός. Γέρων ο πατέρας Της Ιωακείμ, στείρα η μητέρα Της Άννα, ο καρπός ευκλεής, ευεργεσία και δωρεά όχι μόνο προς αυτούς που λαχταρούσαν ν᾿ αποκτήσουν παιδί, αλλά προς όλη την ανθρωπότητα, που ζούσε στο σκοτάδι της αγνωσίας και της αμαρτίας. Το δώρο του ουρανού που ήλθε ήταν θυγάτηρ, ενώ σ᾿ όλες τις άλλες λύσεις στειρότητος που αναφέρει η Αγία Γραφή ήταν άρρενα τέκνα, και την ονόμασαν ΜΑΡΙΑ, για να φανερωθεί και με την ονομασία αυτή «το θεόσδοτον της χάριτος» (Γρηγ. Νύσσης), αφού το όνομα αυτό σημαίνει την ισχυρή, την ένδοξη, την ελπίδα, την Κυρία, το ύψος, το δώρο, την ωραία. Ο Άγιος Ιερώνυμος μελετώντας το μυστήριο «Θεοτόκος» αναφωνεί: «εκάστοις των εκλεκτών εδόθη η χάρις κατά μέρος τη δε Μαρία άπαν το της χάριτος πλήρωμα εδόθη», γι᾿ αυτό και το όνομά Της κρύβει ένα θαυμάσιο μυστικό, που δικαιώνει ολόκληρη την αγία ζωή Της.
Κάθε ένα από τα πέντε γράμματα του ονόματός Της είναι αρχικό ονομάτων γυναικείων προσωπικοτήτων της Παλαιάς Διαθήκης, που διακρίθηκαν η κάθε μία για κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα. Συγκεκριμένα το γράμμα Μ είναι το αρχικό του ονόματος Μαριάμ της αδελφής των Μωϋσέως και Ααρών, που ήταν παρθένος και προφήτις. Το Α αντιστοιχεί στην Αβιγαία, που είχε το χάρισμα της ταπεινοφροσύνης. Το Ρ στην Ραχήλ που φημιζόταν για το κάλλος της. Το Ι στην Ιουδήθ που εξολόθρευσε τον Ολοφέρνη, και τέλος το Α, είναι το αρχικό του ονόματος της Άννας, που έγινε ξακουστή για την υπομονή της και γιατί γέννησε τον Προφήτη Σαμουήλ.
Οι Θεολόγοι Πατέρες της Εκκλησίας μας αμιλλώνται ποιος θα εγκωμιάση καλύτερα την Θεοχώρητο Κόρη, γι’ αυτό και τα ονόματά της (προσωνύμια) πάμπολλα. Εξ’ όλων όμως το πλέον αντιπροσωπευτικό και αγαπητό Της είναι το προσωνύμιο «Θεοτόκος», που της απέδωσε η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος υιοθετούσα την εισήγησι του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας. Το ότι είναι το αγαπητό Της προσωνύμιο το γνωρίζουμε από το όραμα του Κορινθίου Αγίου Κυριακού του Αναχωρητού.
Το γεγονός ότι σ’ όλη την ανθρώπινη ιστορία μια μόνο γυναίκα επελέγη για να γίνη Μητέρα του Θεού και αυτή είναι η Μαρία, Την κάνει μοναδική! Στο πρόσωπό Της βλέπουμε μια μοναδική κλήσι• το πλήρωμα της χάριτος, κάλλος και αγιότητα που δεν βρίσκουμε σε κανένα άλλο κτιστό άνθρωπο. «Μόνη (Αυτή) και μόνον εισάγουσα Χριστόν τη οικουμένη»! Εκτός όμως από μοναδική, είναι και το πρότυπο κάθε ανθρώπου, αφού κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.
Όπως στην Θεοτόκο Μαρία είχε ανατεθεί προαιωνίως, ένα μοναδικό καθήκον και σ’ εμάς τους ανθρώπους έχει ανατεθεί, πάλι προαιωνίως, κάτι το μοναδικό. Ο καθένας από ᾿μας είναι διαφορετικός και ξεχωριστός. Έργο ολόκληρης της ζωής μας είναι να ανακαλύψουμε τι το ιδιαίτερο και εξαιρετικό μας έχει επιμερίσει ο Θεός και όπως η Θεοτόκος ανταποκρίθηκε στην κλήσι Της, αφού είχε εντρυφήσει στον Νόμο του Θεού, έτσι και ᾿μεις, αφού ανακαλύψουμε την κλήσι μας, να εργαστούμε με γνώμονα το Άγιο Ευαγγέλιο προς πραγματοποίησι αυτής, η οποία θα μας κάνει ευτυχείς εδώ στην γη αλλά θα μας χαρίση και την αιώνια μακαριότητα στην Βασιλεία του Θεού! Στην Θ. Λειτουργία παρέστησαν πλήθος Πιστών, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Παναγιώτης Νίκας, η Αντιπεριφερειάρχης κ. Αθηνά Κόρκα, ο Αστυνομικός Διευθυντής Κορίνθου κ. Χαράλαμπος Τετράδης, Περιφερειακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι και εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων.
Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας ο σεπτός Ποιμενάρχης μας ευχαρίστησε όλους όσοι συνετέλεσαν στην άψογη διοργάνωση των Πανηγυρικών Εκδηλώσεων και συγκεκριμένα τον Στρατό, την Αστυνομία, τον Δήμο Λουτρακίου, την Φιλαρμονική, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι. Ναού, όλους τους ευλαβείς προσκυνητές που συμμετείχαν στην Ι. Πανήγυρι, όπως και τον Θεοφιλέστατο άγιο Κεγχρεών για το εξαιρετικό κήρυγμά Του, τους Ιερείς και τους Διακόνους. Επεσήμανε δε ότι η Πατρίδα μας ποτέ στην ιστορία της δεν είχε τόσο μεγάλη έξαρση της εγκληματικότητος, επομένως, να μην κουραζόμαστε να προσευχόμαστε στον Θεό και στην «Γιάτρισσα» Παναγία μας για την ειρήνη της ψυχής μας και την υγεία μας ως και τον φωτισμό των Αρχόντων μας και των ειδικών, ώστε με σοφία και σπουδή να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις!
Αφήστε ένα σχόλιο