ΣΚΟΠΙΑ: Τα σχολικά βιβλία του μίσους και της διαστρέβλωσης

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ: 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Τα βιβλία

Απολύτως ενδεικτικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα:

Βιβλίο Ιστορίας Δ’ Τάξης Δημοτικού, συγγραφέας Σφέτοζαρ Ναουμόβσκι- εκδόθηκε το 2000 

Σελ. 41

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

(…) παράλληλα στη Μακεδονία ζούσαν οι Παίονες και οι Πελαγόνιοι και άλλα φύλα και λαοί. Αυτά τα φύλα και οι λαοί αναμείχθηκαν μεταξύ τους και διαμόρφωσαν έναν λαό με κοινή γλώσσα, τη μακεδονική, η οποία πήρε το όνομά της από την περιοχή στην οποία κατοικούσαν. Εκεί κατοίκησαν οι αρχαίοι Μακεδόνες, που αποτέλεσαν ένα ξεχωριστό έθνος και διέφεραν από τους υπόλοιπους λαούς της Βαλκανικής Χερσονήσου. Οι κάτοικοι της αρχαίας Μακεδονίας μιλούσαν μία γλώσσα, που διέφερε από τις γλώσσες των λαών της Βαλκανικής. Σελ 47

«Το Μακεδονικό κράτος στην εποχή του Αλεξάνδρου του Γ’ του Μακεδόνα».

Ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας για να διατηρήσει την εσωτερική συνοχή στο αχανές κράτος του, το οποίο συμπεριελάμβανε πολλά έθνη, έλαβε κάποια συγκεκριμένα μέτρα: έτσι, πριν την εκστρατεία του στην Ινδία επέλεξε για πρωτεύουσα του κράτους του τη Βαβυλώνα (έως τότε πρωτεύουσα ήταν η μακεδονική πόλη Πέλλα).

Στόχος του Αλέξανδρου ήταν η μίξη των υποταγμένων ανατολικών λαών με τους Μακεδόνες και τους Έλληνες. Σελ 95

«Ευρώπη και Βαλκάνια κατά τον Μεσαίωνα»

Κατά τη διάρκεια του 6ου και 7ου αιώνα, μετά από μακρά διαμάχη του Βυζαντίου και των ντόπιων πληθυσμών, οι νότιοι Σλάβοι κατοίκησαν τη Βαλκανική χερσόνησο. Ένα τμήμα από τα πολυπληθή σλαβικά φύλα κατοίκησε στις γαίες της Μακεδονίας. (…) Οι Σλάβοι της Βαλκανικής αναμείχθηκαν με τους ντόπιους κατοίκους όπως Κέλτες, Ιλλύριους, Θράκες, Μακεδόνες και άλλους, οι οποίοι είχαν εκλατινιστεί και εξελληνιστεί. Έτσι σταδιακά και ειρηνικά, οι παλαιοί κάτοικοι αφομοιώθηκαν και έχασαν την εθνική τους ταυτότητα γενόμενοι σλαβικό έθνος (εκσλαβισμός).

Βιβλίο Ιστορίας Α΄έτους Γυμνασίου (πέντε συγγραφέων), εκδόθηκε το 2009 Σελ. 83

Γλώσσα και Πολιτισμός

Οι Μακεδόνες είχαν τη δική τους ξεχωριστή γλώσσα, που διέφερε από τις γλώσσες των υπόλοιπων γειτονικών λαών, Ελλήνων, Ιλλυρίων και Θρακών. Έως σήμερα δεν έχουν βρεθεί γραπτές πηγές ή επιγραφές στη γλώσσα των Μακεδόνων.

Έχουν διασωθεί όμως περίπου 140 αποσπάσματα γραπτών κειμένων. Ωστόσο, πολλοί αρχαίοι συγγραφείς μαρτυρούν ότι οι Μακεδόνες είχαν τη δική τους γλώσσα. Έτσι ο Αλέξανδρος ο Γ’ ο Μακεδών πριν την εκστρατεία του κατά των Περσών απευθύνθηκε στους Μακεδόνες στρατιώτες στη μακεδονική γλώσσα.

Οι αρχαίοι Μακεδόνες είχαν διαφορετικό ημερολόγιο απ’ αυτό των Ελλήνων, με 12 μήνες και το έτος να αρχίζει τον Οκτώβριο. Αριθμούσαν την χρονολογία ανάλογα με τη βασιλεία του κάθε μονάρχη. Από την εποχή του Αρχέλαου οι Μακεδόνες διοργάνωναν τους δικούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Δίον, που διαρκούσαν εννέα μήνες.

Οι Μακεδόνες ήταν ξεχωριστό έθνος που διέφερε από τα γειτονικά του κατά τον τρόπο της ζωής τους, τις παραδόσεις, την ενδυμασία, τα σύμβολα, το στράτευμα και άλλα.

Οι Μακεδόνες βασιλείς και αριστοκράτες απέδιδαν μεγάλη σημασία στον πολιτισμό και την παιδεία των παιδιών τους. Καλλιτέχνες, φιλόσοφοι, ποιητές και άνθρωποι του πνεύματος προσκαλούνταν στις αυλές των βασιλέων και αριστοκρατών. Είναι γνωστή η παρουσία του Ευριπίδη, του Αριστοτέλη και άλλων. Αυτοί είχαν καθήκον τους τη διαπαιδαγώγηση των αρρένων παιδιών των βασιλέων και των αριστοκρατών και την εκπαίδευσή τους σε συγκεκριμένους τομείς της επιστήμης και της τέχνης. 

Σελ 113

«Η δημιουργία της σλαβικής γραμματείας»

Οι δημιουργοί του πρώτου σλαβικού αλφαβήτου (γλαγολητικού) και οι θεμελιωτές της σλαβικής γραμματείας και πολιτισμού ήταν οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος. Αυτοί γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του 9ου αιώνος και ήταν πιθανότατα σλαβικής καταγωγής.

 Σελ 87

«Η Μακεδονική Περίοδος»

Η περίοδος μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μέχρι την κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους ονομάζεται «ελληνιστική» ή «μακεδονική» περίοδος. Αυτή αποτελεί ουσιαστικά τη σύνθεση του πολιτισμού των Μακεδόνων ως κατακτητών και των Ελλήνων ως φορέων της γλώσσας, της γραμματείας, της φιλοσοφίας και του πολιτισμού στην Αίγυπτο, την Περσία και τους λαούς της Εγγύς Ανατολής. 

Σελ 103

«Τα μεσαιωνικά χρόνια»

Με τον θάνατο, το 976 μ.Χ. ,του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή, οι τέσσερις αδελφοί, Δαυίδ, Ααρών, Μωυσής και Σαμουήλ ηγούνται της επανάστασης της Μακεδονίας κατά του Βυζαντίου. Αυτή η δεύτερη επανάσταση στέφθηκε με επιτυχία. Έτσι, το 976 εγκαθιδρύεται το ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος. (…) Ο Σαμουήλ γίνεται ο πρώτος ηγεμόνας του Μακεδονικού Κράτους. Από τη στιγμή που εδραιώθηκε στον θρόνο του, θέλησε να απελευθερώσει ολόκληρη τη Μακεδονία.

(Συνεχίζεται στο επόμενο)