Header Ads

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΑ φ.1707

Ι. ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020



Στα Μεσαία Τρίκαλα Κορινθίας και στον Ι. Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μετέβη ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος, την Παρασκευή, 7 Αυγούστου 2020 όπου και ετέλεσε την Ι. Παράκληση. Ομιλώντας προς τους ευσεβείς Πιστούς ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι οι Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι, διαχρονικά όποτε αντιμετώπιζαν προβλήματα, κατέφευγαν στην Εκκλησία και ιδιαιτέρως στην Υπεραγία Θεοτόκο, ψάλλοντας την Παράκλησή Της «Προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή». Ομοίως και σήμερα ευχήθηκε ο Ποιμενάρχης μας, να έχουμε όλοι την δύναμη, την υγεία και τις πρεσβείες της Θεοτόκου, ώστε να ανταπεξέλθουμε στον αγώνα μας!

Ο Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος ετέλεσε την Ι. Ακολουθία της Ι. Παρακλήσεως στον Ι. Ναό Αγίου Γεωργίου Μπολατίου όπου και ομίλησε στους Πιστούς αντλώντας έμπνευση από το τροπάριο της Παρακλήσεως «Οὐ σιωπήσω τοῦ βοᾶν τρανώτατα τὰ μεγαλεῖα τὰ σά». Τόνισε δε ότι, οφείλουμε να ευγνωμονούμε και να ευχαριστούμε την Θεοτόκο γιατί είναι η αιτία της σωτηρίας ολοκλήρου της ανθρωπότητας, καθώς και για τις ευεργεσίες που δίδει στον κάθε έναν από μας ξεχωριστά. Ολοκλήρωσε, μεταφέροντας της ευλογίες του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου και ευχήθηκε η χάρις της Παναγίας μας να μας σκεπάζει και να μας οδηγεί σε οδό σωτηρίας!

Το ίδιο απόγευμα και στον Ι. Ναό Αγίας Μαρίνης Βέλου τέλεσε την Ι. Ακολουθία του Μικρού Παρακλητικού Κανόνα ο Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος. Στο κήρυγμα του ο π. Άνθιμος προετρέψε τους Πιστούς να προετοιμασθούν πνευματικά για την μεγάλη Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με νηστεία, εξομολόγηση, ενεργή συμμετοχή στις καθημερινές Ακολουθίες και στο Μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως. Επεσήμανε δε, ότι όταν μεταλαμβάνουμε και προσερχόμαστε συνειδητά στο «Ποτήριο της Ζωής» βρισκόμαστε σε επικοινωνία με τον Θεό, λαμβάνουμε το Σώμα και το Αίμα Του μέσα μας και γινόμαστε ένα με Αυτό. Τέλος μετέφερε τις ευλογίες του σεπτού Ποιμενάρχου μας και ευχήθηκε «καλή Παναγιά»!





ΔΙΣΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ 40ΝΘΗΜΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΛΙΟΡΔΟΥ



Δισαρχιερατική Θ. Λειτουργία τελέσθηκε το Σάββατο, 8 Αυγούστου 2020, στον Ι. Ναό Αγίου Ανδρέου, στα Πιτσά Κορινθίας προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου, συνιερουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου και πλήθους Ιερέων της Ι. Μητροπόλεώς μας. Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας τελέσθηκε το 40νθήμερο Μνημόσυνο του μακαριστού Πρωτ/ρου π. Σπυρίδωνος Λιόρδου, πρώην Αρχιερατικού Επιτρόπου Ξυλοκάστρου και Εφημερίου του ιστορικού Ι. Ναού Αγίου Βλασίου Ξυλοκάστρου, στο οποίο παραβρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Κορινθίας κ. Αναστάσιος Γκιολής. Στον λόγο του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας αναφέρθηκε στο ήθος, στην προσωπικότητα και στο πλούσιο πνευματικό και κοινωνικό έργο του μακαριστού, επισημαίνοντας ιδιαιτέρως το γεγονός ότι σήκωσε αγόγγυστα και τον ιερατικό και τον οικογενειακό του «σταυρό», καταλείποντας ένα λαμπρό παράδειγμα ιερατικής βιωτής. Ο Ποιμενάρχης μας κατέληξε την ομιλία του ευχόμενος στην οικογένεια και τα πνευματικά τέκνα του αοίδιμου π. Σπυρίδωνος ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του και να έχουν την ευχή του! Ας είναι αιωνία η μνήμη του!





Ι. ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΕΓΧΡΕΩΝ κ. ΑΓΑΠΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ ΠΑΝΟΣ. ΑΡΧΙΜ. π. ΑΝΘΙΜΟ ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟ



Στο Μούλκι Κορινθίας και στον Ι. Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου μετέβη ο Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας, Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος, την Τρίτη, 4 Αυγούστου 2020, όπου και ετέλεσε την Ι. Ακολουθία της Μεγάλης Παρακλήσεως. Ομιλώντας προς τους ευσεβείς Πιστούς επεσήμανε ότι η Υπεραγία Θεοτόκος ήταν Αύτη που διηκόνησε το Μυστήριο της Θείας Οικονομίας και εμείς οφείλουμε να Την τιμούμε και Την δοξάζουμε γι’ αυτό. Ο Θεός ευαρεστημένος από τις αρετές Της, την άσπιλη αγνότητά Της, την μεγάλη πίστη Της και την υψοποιό ταπείνωσή Της, σκήνωσε σε Αυτή και εκ Πνεύματος Αγίου σαρκώθηκε προσφέροντας την σωτηρία στους ανθρώπους!

Ολοκλήρωσε, μεταφέροντας τις ευλογίες του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου και ευχήθηκε η Θεοτόκος να μεσιτεύει στον Κύριο και Θεό μας, ώστε να παύσει η λοιμική νόσος, να φωτίσει τους ερευνητές να βρουν το αντίδοτο και να χαρίζει ψυχική και σωματική υγεία!

Το ίδιο απόγευμα και στον Ι. Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κάτω Άσσου τέλεσε την Ι. Ακολουθία του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος ο Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος. Ο π. Άνθιμος εκκίνησε την ομιλία του με την επισήμανση ότι οι Χριστιανοί ζητάμε συνεχώς από την Παναγία να μας ελευθερώσει από τους κινδύνους της καθημερινότητας και η Παναγία δεν μας έχει αφήσει ποτέ, παρ᾿ όλες τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες της ζωής. Διότι ακατάπαυστα νοιάζεται για το ανθρώπινο γένος δείχνοντας τον δρόμο προς τον ουρανό, αρκεί να τον διαβούμε σύμφωνα με τις αρετές Της και να γίνουμε άξιοι της αγάπης Της. Ολοκλήρωσε τον λόγο του μεταφέροντας τις ευλογίες του σεπτού Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου και ευχόμενος η Παναγία μας να μας διασώζει από κάθε κίνδυνο!





16 Αυγούστου : ΚΥΡΙΑΚΗ I΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΑΠΙΣΤΙΑ

«Ενα άπό τά πιό σημαντικά ζητήματα στή θρησκευτική παράδοση καί στή ζωή της Εκκλησίας είναι αυτό των δαιμονίων. Πρόκειται γιά πνευματικές υπάρξεις οι όποιες συνυπάρχουν με τους αγγέλους, τους ανθρώπους καί τόν κόσμο. Υπάρξεις πού έχουν ώς νόημα μόνο τόν εαυτό τους. Αποσκοπούν νά προσελκύσουν όλα τά δημιουργήματα τοϋ Θεού, νά τά εξουσιάσουν καί νά τά αποξενώσουν άπό τόν Δημιουργό. Δέν αγαπούνε, αγωνίζονται νά γκρεμίσουν κάθε χαρά καί αισιοδοξία, παλεύουν μέ τήν ψευδαίσθηση ότι θά συγκροτήσουν έναν στρατό ό όποιος θά τους βοηθήσει νά νικήσουν τόν Θεό. Εΐναι δημιουργήματα τοϋ Θεού, καθώς ξεκίνησαν άπό άγγελοι. Αρνήθηκαν όμως τήν ευχαριστία, τή δοξολογία, τήν αγάπη προς τόν Θεό καί κάνουν τά πάντα γιά νά δικαιωθούν γιά τήν επιλογή τους. Καί δέν βλέπουν οι δαίμονες ότι ό Θεός αγαπά καί αυτούς τόσο πολύ, ώστε νά τους αφήνει στην ελευθερία τους ένώ θά μπορούσε νά τους εκμηδενίσει.

Ή σπορά των ζιζανίων 

Οι δαίμονες συμβάλλουν στην καλλιέργεια των παθών. Είναι οι εχθροί πού σπέρνουν ζιζάνια στό χωράφι της ανθρώπινης ύπαρξης. Δέν μπορούν νά δούνε τό μέλλον, διότι δέν πιστεύουν στον Θεό. «Ετσι κρίνουν τά πάντα μέ βάση τό παρόν. «Εχουν βεβαίως τά στοιχεία του ενώπιον τους καί έτσι μπορούν νά προβλέψουν κάπως τί θά συμβεί. Ωστόσο, δέν αποδέχονται τόν λόγο τοΰ Θεού γιά τήν τελική τους ήττα, δέν μετανοούν. Ό τελικός αγώνας τους είναι μάταιος. Ή απιστία τους είναι μιά απόφαση αύτοδικαίωσης, ή αίσθηση ότι εϊναι αυτόφωτοι καί ότι ό χρόνος καί ό κόσμος υπάρχει γιά νά δικαιωθούν. Απουσιάζει άπό αυτούς ή ταπείνωση.

Ό εγκλωβισμός στίς ψευδαισθήσεις

«Αν παρατηρήσουμε τόν κόσμο μας, θά διαπιστώσουμε πόσο τό δαιμονικό πνεϋμα υπάρχει στίς κινήσεις μας, στον τρόπο πού διαχειριζόμαστε τά χαρίσματα μας, στην αύτοκαταστροφικότητα της μελαγχολίας καί της κατάθλιψης, στή συνεχή ενασχόληση με τό «έγώ» μας, στον θρίαμβο των παθών πού βαφτίζουμε δικαιώματα, στην περιθωριοποίηση της αγάπης καί στην απόρριψη τών άλλων, διότι δεν είναι όπως έμεΐς, στην απιστία. Καί τήν ϊδια στιγμή, στή δίψα γιά ένα παρόν χωρίς Θεό, γιά τό «έδώ καί τώρα». Μέ κριτήριο τήν ελευθερία μας μικρότεροι καί μεγαλύτεροι αφήσαμε κατά μέρος τήν πίστη καί διαλέγουμε τήν ταύτιση μας μέ έναν πολιτισμό ό όποιος φαινομενικά αγαπά τόν άνθρωπο, τοϋ προσφέρει τίς αγορές, τά επιτεύγματα, τήν επιστήμη, τή δυνατότητα γιά ποιότητα ζωής, άλλα τόν αφήνει στό παρόν καί δέν του επιτρέπει νά πορευτεί προς τήν αιωνιότητα. «Ετσι παγιδευόμαστε στον δαιμονικό τρόπο.


Ή συγκαλυμμένη απιστία 

Ό Χριστός, μετά τή Μεταμόρφωση του, συνάντησε έναν πατέρα, πού είχε φέρει τό παιδί του στους μαθητές του, γιά νά έκβάλουν τό δαιμόνιο πού τό είχε κυριεύσει. Δαιμόνιο αυτοκαταστροφής, ασθένειας, πόνου, τό όποιο εΐχε εξουσιάσει τή νεανική ύπαρξη καί της είχε στερήσει τήν ελευθερία. Μέ τά σημερινά δεδομένα, αυτό τό δαιμόνιο θά θεωρούνταν μόνο μιά αρρώστια τοϋ σώματος, ή επιληψία, ή οποία αντιμετωπίζεται διά της επιστήμης. Τό δαιμόνιο όμως δεν ήταν κρυμμένο μόνο στό σωματικό πρόβλημα. Κυρίως αποδείκνυε τήν «απιστία» τοΰ πατέρα καί τήν «όλιγοπιστία» των μαθητών τοΰ Χρίστου. Γι’ αυτό καί ό Κύριος, όταν ό πατέρας τοϋ αναγγέλλει τό παράπονο του γιά τήν αποτυχία τών μαθητών νά θεραπεύσουν τό παιδί του, θά ζητήσει νά τοϋ παρουσιάσουν τόν νέο άνθρωπο καί θά αναφωνήσει: «Γενιά άπιστη καί διεστραμμένη, ώς πότε θά είμαι μαζί σας; ώς πότε θά σας ανέχομαι;». Καί θά επιτιμήσει τό δαιμόνιο τό όποιο θά βγει άπό τό παιδί (Ματθ. 17,17-18). Ό Χριστός δέν κάνει επιστημονική ιατρική διάγνωση, άλλα βλέπει τήν κατάληψη τής καρδιάς τών ανθρώπων άπό τό πνεϋμα της απιστίας, άπό τήν τάση τους γιά δικαίωση τοϋ έγώ, άπό τήν άρνηση τους νά δοϋνε τήν προτεραιότητα τοϋ Θεοϋ. Ή εκδίωξη λοιπόν τοϋ δαιμονικού πνεύματος θά δώσει Ίαση στό παιδί καί προβληματισμό γιά τήν πίστη στον πατέρα καί στους μαθητές. 

Οι άνθρωποι σήμερα, όταν γίνεται λόγος γιά δαιμόνια, σκεφτόμαστε υπερφυσικές υπάρξεις, μέ απόλυτη δύναμη, οι όποιες μάς καταστρέφουν σωματικά. «Εχουμε περιέργεια γιά τό πώς θά βγοϋνε άπό όσους έχουν καταλάβει καί γι’ αυτό καί ή βιομηχανία τοϋ πολιτισμού, ιδίως τής τηλεόρασης καί τοΰ κινηματογράφου προβάλλει εικόνες εξορκισμών, προς εντυπωσιασμό, τρόμο καί κέρδος. Αξιοποιεί «δαιμονικά» τά δαιμόνια, γιά νά πετύχει αυτό πού τά δαιμόνια επιδιώκουν: τήν απιστία, τήν παντοδυναμία τοΰ «έγώ», τήν εμφύσηση τής απουσίας τοΰ Θεού άπό τίς ζωές μας. «Ετσι μας κάνουν νά παραδιδόμαστε στή δαιμονική απιστία, νά νοιαζόμαστε τελικά γιά τό εφήμερο «έδώ καί τώρα». Γι’ αυτό καί ή ανάγκη τής πίστης εξακολουθεί νά είναι κομβική. «Ας αξιοποιήσουμε τήν ασκητική παράδοση τής Εκκλησίας μας, τήν προσευχή, τή νηστεία, ας παλέψουμε νά είμαστε ταπεινοί, ό,τι δηλαδή λείπει άπό τό δαιμονικό πνεύμα, καί μέ τή βοήθεια τοϋ Χρίστου ας βρούμε τήν πορεία πού γιατρεύει τίς καρδιές γιά πάντα. π. Θ. Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια