ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ (Φ. 1960)

 

Αὐξάνονται οἱ αἰτήσεις ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴ στρατιωτικὴ θητεία

 

 

23 Οκτωβρίου, 2025

Νομοσχέδιο ἑτοιμάζει τὸ Ὑπουργεῖο Ἐ­θνι­κῆς Ἄμυνας, στὸ ὁποῖο, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα, θὰ αὐστηροποιεῖ τὸ πλαίσιο χορηγήσεως ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴ στρατιωτικὴ θητεία. Διότι τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουν αὐξηθεῖ κατὰ πολὺ οἱ αἰτήσεις ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴ στράτευση. Τὸ 2020 εἶχαν πάρει ἀπαλλαγὴ 8.376 ἄτομα, ἐνῶ τὸ 2024 ὁ ἀριθμὸς ἐκτινάχθηκε στὰ 11.389. Τὸ νομοσχέδιο στοχεύει νὰ βάλει φρένο σὲ περιπτώσεις ἀπάτης («kathimerini.gr» 27-9-2025).

Ὅπως ἐξήγησε ὁ ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Ἄμυνας κ. Νίκος Δένδιας, τὸ ἰσχύον σύστημα θὰ ἀλλάξει ριζικά. «Ἔχει στηθεῖ μία ὁλόκληρη “βιομηχανία” ἀπαλλαγῶν», εἶπε χαρακτηριστικά, ἀποκαλύπτοντας ὅτι 35.500 ἄτομα ἐπικαλέσθηκαν ψυχολογικὰ προβλήματα τὰ τελευταῖα τρία χρόνια γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὴ στράτευση, ἐνῶ 38.890 παραμένουν ἀνυπότακτοι στὸ ἐξωτερικό. Μιλᾶμε γιὰ 20 ταξιαρχίες, ὅταν ἡ χώρα ἀντιμετωπίζει δεκαπλάσιες ἀπειλές. Δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε πὼς δὲν τὸ βλέπουμε», ἀνέφερε, παραδεχόμενος ὅτι οἱ ἀλλαγὲς ἔχουν «πολιτικὸ κόστος».

Τὸ νέο πλαίσιο ὁρίζει ὅτι ἡ ἀναβολὴ λόγῳ ὑγείας θὰ δίνεται ἕως πέντε χρόνια, μόνο μὲ γνωμάτευση ἐπιμελητὴ Α΄ ἢ διευθυντὴ δημόσιου νοσοκομείου, ὄχι ἁπλοῦ ψυχολόγου. Μετὰ τὴ λήξη τῆς πενταετίας θὰ ἀπαιτεῖται τελικὴ γνωμάτευση ἀπὸ ἁρμόδια διακλαδικὴ ἐπιτροπή («newmoney.gr» 7-10-2025).

Δὲν ἔφθανε λοιπὸν τὸ πρόβλημα τοῦ δημογραφικοῦ, ἡ ραγδαία μείωση τοῦ πληθυσμοῦ στὴν Ἑλλάδα· ἦρθε νὰ μεγαλώσει τὸ πρόβλημα τῶν στρατεύσιμων Ἑλλήνων ἡ αὔξηση τῶν αἰτήσεων ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴ στράτευση. Ἀλλὰ καὶ τὰ δύο αὐτὰ φαινόμενα τὴν ἴδια αἰτία ἔχουν: τὴν ἀποστασία τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὸν Θεό. Ἀρνηθήκαμε τὸν Θεὸ καὶ τὶς αἰώνιες πνευματικὲς ἀξίες, χάσαμε καὶ τὴν ἀγάπη μας πρὸς τὴν οἰκογένεια, ἀπολέσαμε καὶ τὴν ἀγάπη πρὸς τὴν πατρίδα μας. Γι᾿ αὐτὸ ἐπιτρέψαμε μὲ πολλοὺς καὶ διάφορους τρόπους νὰ ἀπαξιωθεῖ ὁ στρατὸς καὶ ἡ στράτευση.

Εἶναι βέβαια ἀξιέπαινο τὸ νομοσχέδιο τοῦ Ὑ­πουργεἰου Ἐθνικῆς Ἄμυνας. Ὅμως τὸ πρόβλημα τῆς ἀρνήσεως γιὰ στράτευση δὲν λύνεται μόνο μὲ νομοσχέδια ἢ μὲ κίνητρα. Ἂν ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς νὰ συμβεῖ στὴν πατρίδα μας κάποιος πόλεμος, ποιός θὰ ἀντισταθεῖ; Πόσοι θὰ πολεμήσουν; Πόσοι θὰ ἔχουν τὸ σθένος νὰ ἀγωνισθοῦν γενναῖα; Μὲ ποιά ἰδανικά; Μὲ ποιά πίστη;

Ἀντὶ λοιπὸν νὰ κοιτᾶμε τὸ πρόβλημα μόνο ἐπιφανειακά, εἶναι κατεπείγουσα ἀνάγκη νὰ τὸ δοῦμε βαθύτερα, στὶς ρίζες του. Νὰ ἐπιστρέψουμε στὶς προαιώνιες ἀξίες μας! Ὄχι μόνο γιὰ νὰ ξαναβροῦμε τὸν Θεὸ ποὺ χάσαμε, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ξαναβροῦμε τὸν ἑαυτό μας καὶ τὴν πατρίδα μας ποὺ κινδυνεύουμε νὰ χάσουμε.