ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ (Φ. 1956)

 

Ἡ Εὐρώπη καταρρέει…

22 Σεπτεμβρίου, 2025

«Ἡ Εὐρώπη ποὺ κάποτε κυριαρχοῦσε στὸν κόσμο, σήμερα κινδυνεύει νὰ γίνει θεατὴς τῆς Ἱστορίας. Παρὰ τὴ μακρὰ παράδοση σὲ πολιτισμό, ἐπιστήμη καὶ βιομηχανία, ἡ γηραιὰ ἤπειρος βλέπει τὴν ἰσχύ της νὰ φθίνει, τόσο οἰκονομικὰ ὅσο καὶ στρατιωτικά», ἀναφέρει ἡ «Wall Street Journal» σὲ ἀνάλυσή της. Σύμφωνα μὲ τὴν «Deutsche Bank», «οἱ εὐρωπαϊκὲς οἰκονομίες παραμένουν σχεδὸν στάσιμες ἐδῶ καὶ 15 χρόνια. Παράλληλα ἡ Εὐρώπη γερνᾶ. Τὸ μερίδιο τῆς Εὐρώπης στὶς παγκόσμιες χρηματιστηριακὲς ἀποτιμήσεις ἔχει καταρρεύσει. Στρατιωτικά, ἡ ἤπειρος βρίσκεται στὸ χαμηλότερο ἐπίπεδο ἀπὸ τὸν Μεσαίωνα» («newmoney.gr» 23-8-2025).

Ἡ Εὐρώπη λοιπὸν βυθίζεται σὲ μία κρίση ποὺ δὲν ἄρχισε χθές, ἀλλὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα ἐπιλογῶν δεκαετιῶν. Ἡ πραγματικότητα γιὰ τὴν Εὐρώπη εἶναι σκληρή: εἶναι μία γερασμένη καὶ ὑπερχρεωμένη ἤπειρος, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπερασπισθεῖ τὸν ἑαυτό της. Ψελλίζει καταδίκες γιὰ γενοκτονίες, ἀλλὰ παρακολουθεῖ ἀμήχανη τὸ Ἰσραὴλ νὰ ἐπιτίθεται ὅπου θέλει. Τὴν ἴδια στιγμή, οἱ παγκόσμιοι κανόνες γιὰ τὸ ἐμπόριο, τὰ σύνορα, τὴν ἄμυνα καὶ τὴν τεχνολογία καταρρέουν. Ἡ Εὐρώπη καταρρέει, ἀλλά, ἀντὶ νὰ δεῖ τὰ δικά της ἐρείπια, ἀναζητεῖ ἐξωτερικοὺς ἐχθρούς. Ἡ δὲ κατάρρευση τῆς Εὐρώπης θὰ ἀφήσει πίσω της ἕναν κατακερματισμένο, πολυπολικὸ κόσμο. Διότι καὶ ὁ κόσμος ποὺ γνώριζε ἡ Εὐρώπη καταρρέει. Ἡ παλιὰ τάξη πραγμάτων ἔχει τελειώσει. Καὶ σ’ αὐτὸ τὸν ὁλοένα καὶ πιὸ ἐχθρικὸ κόσμο ἡ Ε.Ε. τίθεται στὸ περιθώριο.

Ἡ ἔξοδος ὅμως τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τὸ τέλμα της δὲν θὰ ἐπιτευχθεῖ μὲ τὴν οἰκονομικὴ καὶ στρατιωτικὴ ἰσχυροποίηση τῶν κρατῶν – μελῶν της, ἢ μὲ τὴν ἐνίσχυση τοῦ γεωπολιτικοῦ της ρόλου. Ἡ ἀναβάθμιση τοῦ ρόλου της μπορεῖ νὰ γίνει, μόνο μὲ μία δυναμικὴ πνευματικὴ ἀνασύνταξή της γιὰ νὰ σταθεῖ ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς στὸν ἀσταθὴ κόσμο τοῦ 21ου αἰώνα.

Πιὸ συγκεκριμένα, στὶς ἡμέρες μας, ὅπου ἐπικρατοῦν οἱ συγκρούσεις τῶν συμφερόν­των καὶ τῶν πολιτισμῶν, ἡ Εὐρώπη πρέπει νὰ ἀναζητήσει τὸν νέο ρόλο της, ὄχι τόσο ὡς κέντρο γεωπολιτικῆς – στρατιωτικῆς ἰσχύος, ἀλλὰ ὡς κέντρο τῶν χριστιανικῶν πνευματικῶν ἀξιῶν της· νὰ ἐπιστρέψει δηλαδὴ στὶς ρίζες της, νὰ ἀναζωογονηθεῖ ἀπὸ τὶς πνευματικὲς ἀξίες, μέσα στὶς ὁποῖες γεννήθηκε καὶ ἀναπτύχθηκε· καὶ στὴ συνέχεια νὰ τὶς μεταγγίσει ὡς πνευματικὴ τουλά­χιστον κληρονομιὰ στὸν σύγχρονο ἀλλοπρόσαλλο κόσμο. Διαφορετικὰ τὸ τέλος τῆς Εὐρώπης θὰ ἔλθει σύντομα καὶ θὰ εἶναι πολὺ ὀδυνηρό…