ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ (Φ. 1927)

 

Κατεδάφιση Σταυροῦ;

 

 5 Φεβρουαρίου, 2025

Ἕνας φωτεινὸς Σταυρὸς ὕψους 12 μέτρων καὶ ἐπιφάνειας βάσεως 2,64 τετραγωνικῶν μέτρων ἔχει τοποθετηθεῖ ἐπάνω ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Καστοριᾶς στὴν περιοχὴ «Μαῦρο Βουνὸ» ἤδη ἀπὸ τὸ 2020, ἀπὸ κατοίκους τῆς τοπικῆς κοινότητας Μανιάκων. Αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν Σταυρό, πού ἀποτελεῖ κόσμημα καὶ καύχημα γιὰ τὴν πόλη, μὲ ἔγγραφό του ἀπὸ 12-12-2024 καὶ ἔπειτα ἀπὸ καταγγελία 13 πολιτῶν, ζητεῖ τὸ Δασαρχεῖο Καστοριᾶς ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς συγκεκριμένης κοινότητας νὰ τὸν κατεδαφίσουν, ἐπειδή – σύμφωνα μὲ τοὺς λόγους ποὺ ἐπικαλοῦνται – ἔχει στηθεῖ παρανόμως σὲ δημόσια δασικοῦ χαρακτήρα ἔκταση καὶ μὲ τὸ αἰτιολογικὸ τῆς ἀναδασώσεως. Τὸ Δασαρχεῖο ὅρισε προθεσμία μέχρι τὸ τέλος Ἰανουαρίου 2025.

Τὸ γεγονὸς ἔχει ταράξει τοὺς κατοίκους τῆς Καστοριᾶς καὶ ἔχει ξεσηκώσει θύελλα ἀντιδράσεων. Ἤδη ἔχει κατατεθεῖ καὶ ἐρώτηση στὴ Βουλὴ ἀπὸ τὸν βουλευτὴ κ. Χήτα Κωνσταντίνο, ὁ ὁποῖος, φανερώνοντας τὴν ὑποκρισία τῆς Πολιτείας, δηλώνει μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς: «Μᾶς προκαλεῖ ἐντύπωση ὅτι, ἐνῶ ὑπάρχουν χιλιάδες στρέμματα καταπατημένων δημοσίων ἐκτάσεων, καὶ δασικῶν, στὰ ὁποῖα οἰκοδομήθηκαν αὐθαιρέτως καὶ βίλες, τὸ Κράτος θέλει νὰ ἐπιβληθεῖ σὲ μία ἔκταση 2,64 τ.μ., τὴν ὁποία κηρύττει καὶ ἀναδασωτέα».

Σημαντικότατη ὡστόσο εἶναι ἡ ἀνακοίνωση ποὺ ἐξέδωσαν στὶς 23-1-2025 τὰ Διοικητικὰ Συμβούλια τεσσάρων Συλλόγων τῆς περιοχῆς. Σύμφωνα μὲ αὐτήν, «ἡ πρωτοβουλία τοποθέτησης τοῦ (…) φωτιζόμενου Σταυροῦ στὴν κορυφὴ τοῦ “Μαύρου Βουνοῦ” ἐπικροτήθηκε ἀπὸ τὴν πλειονότητα τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς μας, καθὼς ὁ Σταυρὸς ἀποτελεῖ τὸ σύμβολο τῆς χριστιανικῆς μας πίστης, ἐνῶ παράλληλα συμβολίζει τὴν ἐλπίδα, τὴ θυσία, τὴν ἀγάπη, καὶ ἀναδεικνύει τὴ χριστιανική μας ταυτότητα. (…) Ἀντιθέτως, ἡ ἐπιθυμία τῶν 13 συμπολιτῶν μας νὰ ἀπομακρυνθεῖ ὁ Σταυρός (…) φαίνεται νὰ ἐκφράζει τὴν ἰδεολογία μιᾶς μειονότητας, ἡ ὁποία, κρυμμένη πίσω ἀπὸ τὴν ἀσπίδα τῆς νομιμότητας καὶ τῆς τυπικότητας, προσπαθεῖ νὰ τὴν ἐπιβάλει πολεμώντας τὴν Ὀρθόδοξη καὶ χριστιανικὴ πίστη μας (…)».

Ἐπὶ τοῦ θέματος εἶχε ἐκφρασθεῖ καὶ ὁ μακαριστὸς μητροπολίτης Καστορίας κυρὸς Σεραφείμ, ὅταν τὸ 2020 εἶχε στηθεῖ ὁ Σταυρός: «Ὅταν ὁ ἅγιος Κοσμᾶς πήγαινε καὶ ἔστηνε Σταυροὺς ἐπὶ Τουρκοκρατίας, ἐμεῖς παραπονούμαστε γιατί ἔστησαν οἱ ἄνθρωποι ἕνα Σταυρό; Τὴν παράδοσή μας συνεχίζουν. Τοὺς συγχαίρω ἀπὸ καρδίας. (…) Ἔχουμε μιὰ πατρίδα, ἕναν πολιτισμό, ἔχουμε αἵματα μαρτύρων, τά ὁποῖα χύθηκαν γιὰ τὸν τόπο αὐτό· καὶ ἐνοχλεῖ ὁ Σταυρός;» («aktines.blogspot.com» 20-1-2025).

Δυστυχῶς, ὁ Σταυρὸς ἐνοχλεῖ τὴ σημερινὴ Πολιτεία, ἡ ὁποία μάλιστα ἀνέχεται τὶς ἑκατοντάδες παράνομων τζαμιῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ τὰ παράνομα τεμένη τῆς Θράκης. Τὴ στιγμὴ δὲ ποὺ τὰ καμένα βουνά μας ἔχουν γεμίσει μὲ ἀνεμογεννήτριες, καθεμία ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἀπαιτεῖ ἑκατοντάδες κυβικὰ μέτρα μπετόν, τὴ στιγμὴ ποὺ χιλιάδες αὐθαίρετα καλύπτουν δημόσιες δασικὲς ἐκτάσεις, ὅλη ἡ εὐαισθησία γιὰ ἀναδάσωση ἐξαντλεῖται στὰ 2,5 τ.μ. ποὺ καταλαμβάνει ὁ σιδερένιος Σταυρὸς τῆς Καστοριᾶς. Τί ὑποκρισία, πραγματικά! Ἀλλά ἄν οἱ Ἀρχὲς τοῦ τόπου ἀπεμπολοῦν τὴ χριστιανική μας ταυτότητα, ἂς τὸ μάθουν, ὅτι αὐτὲς θὰ τὶς ἀπεμπολήσουν οἱ πολίτες αὐτῆς τῆς Ὀρθόδοξης χώρας, ποὺ θέλουν ἀλώβητη τὴν πίστη καὶ τὰ ἱερά τους σεβάσματα.