Header Ads

«ΑΜΛΕΤ» του William Shakespeare από τη Θεατρική Σκηνή Χιλιομοδίου (Φ. 1925)

                                                                      

γράφει - επιμελείται η Εύη Κοκκίνου - Κελλάρη*

 

Εξαιρετική η έναρξη του 2025από τη Θεατρική Σκηνή Χιλιομοδίου!

 

Η Θεατρική Σκηνή Χιλιομοδίου αντάμειψε για μία ακόμη φορά και με τον καλύτερο τρόπο το θεατρόφιλο κοινό που με συνέπεια και αγάπη παρακολουθηθεί χρόνια τώρα τις παραστάσεις του.

Το Σάββατο, στις 25 Ιανουαρίου 2025, αποφασίσαμε με φίλους να παρακολουθήσουμε τη θεατρική παράσταση «Άμλετ» του σπουδαίου Άγγλου δραματουργού William Shakespeare, σε σκηνοθεσία Χρήστου Τσίρτση – Μαντούς Γιόκαρη, σκηνογραφία Γιώργου Σταματάκη, κοστούμια Μαντούς Γιόκαρη, μουσική Γιάννη Παπαγιαννόπουλου, επιμέλεια ήχων Χρίστου Καλαρά, Φωτισμοί Μάκη Κίννα, καλλιτεχνική διεύθυνση Κώστα Τσουμάνη – Βασίλη Κεφερλή, μετάφραση Γιώργου Χειμωνά και δραματουργική επεξεργασία Αντώνη Παπαϊωάννου.

Από την πρώτη στιγμή μας καθήλωσε ο σωστά αρθρωμένος λόγος και η μελετημένη στη λεπτομέρειά της κίνηση ενός εκάστου των υποκριτών, τα υπέροχα κοστούμια και σκηνικά με αναφορά στην εποχή, ο σεβασμός στο κείμενο του μεγάλου δημιουργού σε μία υπέροχη μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, ενώ η κάθε σκηνή έβγαινε αβίαστα αφού όλοι οι ηθοποιοί λειτούργησαν ως ένα σώμα, αποτέλεσμα πολλών ωρών προετοιμασίας και πάθους για την Θεατρική Πράξη.


Στα πολύ θετικά των επιλογών του σκηνοθέτη και της δραματουργικής επεξεργασίας αυτού του «σκοτεινού» έργου είναι μετά βεβαιότητας η δυνατότητα παρακολούθησής του ακόμη και από άτομα που δεν έχουν διαβάσει την ιστορία του «΄Αμλετ». Ας δούμε, όμως, λίγο την ιστορία/υπόθεση του Δανού Πρίγκιπα «Άμλετ»:

Ο πατέρας του Άμλετ δολοφονείται από τον αδερφό του Κλαύδιο, ο οποίος παντρεύεται την γυναίκα του σφετεριζόμενος τον θρόνο. Το φάντασμα του νεκρού του πατέρα αποκαλύπτει στον Άμλετ την αλήθεια. «Πρέπει να ξέρεις. Ότι το φίδι πού δάγκασε τον πατέρα σου
Πήρε μετά, και φόρεσε το στέμμα του…».

Ο Άμλετ, αφενός οργισμένος με τον θείο του, αφετέρου βαθειά δυσαρεστημένος από την απόφαση της μητέρας του, Γερτρούδης, να ενδώσει ερωτικά στον αδερφό του άντρα της και μάλιστα σε διάστημα ενός μόνο μήνα από τον θάνατό του, σχεδιάζει να αποκαλύψει την ενοχή του Κλαύδιου παριστάνοντας τον τρελό.


Ο Πολώνιος, πατέρας της Οφηλίας, παρακολουθώντας τις κινήσεις του Άμλετ παρατηρεί ότι τα αίτια της τρέλας του δεν οφείλονταν στην αγάπη του για την Οφηλία όπως αρχικά νόμιζε… Ο Άμλετ στην προσπάθειά του να αποκαλυφθεί ο θείος του σχεδιάζει να ανεβάσει μία παράσταση που θα παρουσιάζει τον φόνο του πατέρα του. Κατά τη διάρκεια του έργου, ο Κλαύδιος αποχωρεί.

Ο Άμλετ πηγαίνει να συναντήσει την μητέρα του, ακούγοντας όμως ένα θόρυβο πίσω από μια κουρτίνα τείνει το σπαθί του και κατά λάθος σκοτώνει τον Πολώνιο. Η Οφηλία παραφρονεί από τη θλίψη και πνίγεται στο ποτάμι, ενώ ο Άμλετ βιώνει την απόλυτη τραγικότητα. Ο Λαέρτης, γιος του Πολώνιου κι αδερφός της Οφηλίας επιστρέφει από τη Γαλλία ζητώντας εκδίκηση. Τότε ο Κλαύδιος εκμεταλλευόμενος την οργή του Λαέρτη προς τον Άμλετ τους προτείνει να μονομαχήσουν. Η μάχη όμως είναι στημένη: το σπαθί του Λαέρτη έχει δηλητήριο, όπως και το κρασί στο ποτήρι του Άμλετ. Κατά τη διάρκεια της μάχης, η Γερτρούδη πίνει από το δηλητηριασμένο κρασί και πεθαίνει. Ο Λαέρτης τραυματίζει τον Άμλετ, αλλά τραυματίζεται και ο ίδιος βαριά. Προτού ξεψυχήσει, αποκαλύπτει το σχέδιο δολοφονίας του Κλαύδιου εναντίον του Άμλετ. Ο Άμλετ, λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, από το δηλητήριο, καταφέρνει να σκοτώσει τον Κλαύδιο.

Είναι φανερός ο παραλληλισμός του Άμλετ με τον Ορέστη, αφού και οι δύο θέλουν να εκδικηθούν τον θάνατο του πατέρα τους, αλλά καταφανής και η σήψη της εξουσίας και της κοινωνίας και το ερώτημα η γνωστή ρήση του Άμλετ: Να ζεις. Να αντέχεις σωπαίνοντας μια μοίρα που σε ταπεινώνει ή να μη ζεις; Αυτή είναι η ερώτηση.


Εκπληκτικές οι ερμηνείες όλων των συντελεστών της παράστασης, με προεξέχουσες την αλλόκοτη, καθημαγμένη προσωπικότητα του «΄Αμλετ» - Σταύρου Σκούρτη, ο οποίος ανέδειξε το μοναδικό ταλέντο του σε επίπεδο επαγγελματικό, την ρομαντική, αθώα, ευαίσθητη, ερωτευμένη «Οφηλία» της Δήμητρας Λούκου  που βιώνει την ελαφρότητα της νιότης και του έρωτα, αλλά και την απόλυτη τραγικότητα της ζωής με μοναδικό τρόπο και χάρη, καθώς και του «Λαέρτη»- Αριστοτέλη Καμπά, ο οποίος έπεισε ως γιος και αδελφός εκδικητής, αλλά και ως άνθρωπος διακατεχόμενος από αρχές και αξίες. Εξαιρετική ήταν στον ρόλο της και η «Βασίλισσα Γερτρούδη»-Βασιλική Μπέρτσια, ο «Κλαύδιος»-Χρήστος Παράμ με την στεντόρια φωνή του, αλλά και ο «Πολώνιος»-Κώστας Τσουμάνης, ο «Οράτιος»-Κωνσταντίνος Μέξιας, ο «Ηθοποιός/Νεκροθάφτης» - Παναγιώτης Δράκος, ο «Ρόζενκραντζ/Αγγελιοφόρος» - Γιώργος Μέξιας, ο «Γκίλδενστερν/Ναυτικός»-Παναγιώτης Πέππας και το «Φάντασμα του πατέρα του Άμλετ»-Μάκης Κίννας.

Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και σε όλους όσοι εργάστηκαν πίσω από τη σκηνή, με την πεποίθηση ότι η Θεατρική Σκηνή Χιλιομοδίου έχει πολλά να δώσει στην τοπική κοινωνία της Κορινθίας και αξίζει να στηριχθεί από όλους μας, για να συνεχίσει το σπουδαίο έργο της.

 

  * Εύη Κοκκίνου - Κελλάρη
Δικηγόρος - Διαμεσολαβήτρια
Msc Διοίκηση Τουρ/κών
Επιχειρήσεων
Απ. Παύλου 40, Κόρινθος
τηλ. 27410 84568
6944964225
email: ekokklaw@otenet.gr,
https:/evikokkinoulaw.gr

 


 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια