ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ στον Κώστα Τσάτσαρη - Δάσκαλο και Άνθρωπο (Φ. 1875)

 

Αγαπητέ μου φίλε και συμμαθητή της τάξεως 1953 του Γυμνασίου Αρρένων Κορίνθου, Κώστα Τσάτσαρη, οικογενειακέ φίλε και συνοδοιπόρε μια ολόκληρη ζωή, έφυγες από κοντά μας.

 Πήγες να ανταμώσεις με τις ψυχές της αγαπημένης σου γυναίκας  που τόσο γρήγορα σ΄αφησε και της λατρευτής σου κόρης, της Σίσυ. Καλό σου ταξίδι εκεί που πάς.

Οι Πατέρες  Της Εκκλησίας έχουν πει γι΄αυτές τις στιγμές του θανάτου ότι: Η ψυχή του ανθρώπου αποχωρίζεται από το φθαρτό σώμα και βρίσκεται αοράτως ανάμεσά μας.    

Μέχρι χθες είχαμε μείνει έντεκα συμμαθητές από τους 120 της Τάξεώς μας. Ήταν ξαφνικό, αλλά και αναμενόμενο το άγγελμα του θανάτου σου προς την αιώνια ζωή, αφού όλοι είμαστε φιλοξενούμενοι σ΄αυτόν τον πλανήτη Γη.

Μόλις προχθές τηλεφωνηθήκαμε φίλε και ανταλλάξαμε τις τελευταίες μας κουβέντες με τα νέα της καθημερινότητας. Αυτό είναι το Μεγαλείο του Παντοδύναμου Θεού. Η Χάρη Του άφησε άγνωστο για τον άνθρωπο τον χρόνο για το ταξίδι του Ύπνου.

Αισθάνομαι την φιλική υποχρέωση να πω λίγα λόγια στην ψυχή σου, που αιωρείται ανάμεσά μας, στο ύστατο αντίο.

Θυμήθηκα τα παιδικά μας χρόνια, τα μαθητικά μας επίσης στα θρανία της γνώσης. Εκεί όπου σφυριλατήθηκε η συμμαθητική  φιλία,  τις σπουδές μας και τις οικογενειακές συνάξεις που κράτησαν μια ολόκληρη ζωή.

Ακόμη και μέχρι προχθές μου έστειλες στην ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ το τελευταίο σου άρθρο, που δημοσίευσα με τίτλο: «Με αρκετές ελπίδες ήρθε το 2024». Ήσουν πάντα ένας δάσκαλος της παλαιάς κοπής!

Ως δάσκαλος και Έφεδρος Αξιωματικός είχες μέσα στην Ελληνική καρδιά σου την Θρησκεία, την Πατρίδα και τον άνθρωπο. Μου έλεγες πως μέχρι την τελευταία μας πνοή, Βαγγέλη, θα μοιραζόμαστε τις γνώσεις μας με τους συνάνθρωπους μέχρι να μας πάρει κοντά του ο Πανάγαθος Θεός.

Δεν μου διέφυγε φίλε μου Κώστα το προσωπικό σου δράμα, από όταν έχασες τόσο ξαφνικά την αγαπημένη σου γυναίκα πριν από δεκάδες χρόνια και τα μετέπειτα χρόνια. Βρήκες τη δύναμη να σταθείς όρθιος στη δοκιμασία του θεού κοντά στο Ψαλτήρι της Αγίας Άννας μέχρι πριν από λίγο χρόνο.

Τα χρόνια πέρασαν και ο Πανάγαθος Θεός της Αγάπης μας αξίωσε να φτάσουμε στην προχωρημένη ηλικία των 90 ετών.

Εύχομαι εκεί που πάει η ψυχή σου να βρει τους αγαπημένους σου γονείς, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σου και τους συμμαθητές μας, που έχουν προηγηθεί στο τελευταίο τους ταξίδι.

Εκφράζω τη λύπη μου που έφυγες από κοντά μας και τα συλλυπητήριά μου στους συγγενείς σου, να βρουν την εξ  Ύψους παρηγορίαν.

Όταν λέμε με το στόμα του Ιερού Δαμασκηνού « Ου παραμένει ο πλούτος, ου συνοδεύει η δόξα…» αυτό είναι μια αλήθεια, αλήθεια όμως είναι και όταν οι φίλοι και οι σημερινοί συνοδοί σου σε παραπέμπουν στον Ύψιστο και προαιώνιο Θεό με τις ευχές τους:

Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου. Κώστα,  υπήρξες ένας καλός, πολύ καλός σύζυγος, πατέρας, Πατριώτης και Έλληνας Χριστιανός. Δικαίωσες την ύπαρξή σου στο σύντομο πέρασμα από την επίγεια ζωή.

Καλό σου ταξίδι στον αόρατο κόσμο του Ουρανού…

Βαγγέλης Δ. Κόκκινος

Κόρινθος, 15.01.2024