Χριστουγεννιάτικο Χρονικό Μπροστά στη Θεία Φάτνη (Φ. 1871)
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και τούτη τη χρονιά, θα σύρουν οι άνθρωποι το «αργό» και κουρασμένο τους βήμα και θάρθουν να προσκυνήσουν την Ιερή Φάτνη. Κουρασμένοι καί «πεφωρτισμένοι» από το μόχθο και το φόρτο του κόσμου τούτου. Και όμως ο θείος Ευαγγελιστής μας λέγει πως οι ποιμένες «ήλθαν σπεύσαντες».
Πώς όμως να «σπεύσουν» οι «κοπιώντες» του αιώνος τούτου; Η αγωνία και οι αλυσίδες της «κοσμικής» γνώσης τους συντρίβουν το σώμα και την ψυχή, Οι ποιμένες όμως «σπεύδουν» γιατί τίποτα δεν τους βαραίνει, τίποτε δεν τους συντρίβει, Η μόνη τους ζωή είναι η ττοίμνη τους, Και την ποίμνη τους τη φυλάσσουν όχι αγωνιώντας, αλλ' αγραλοϋντες. Είναι οι άνθρωποι του πρώτου μακαρισμου, οι απλοί και ταπεινοί άνθρωποι που ζουν με την αγάπη και με την άγια γνώση του Θεού, Γι΄ αυτό και σήμερα, όπως και κάθε χριστιανική βραδιά, η σκέψη μας ας στραφεί . ευλαβικά στους πραείς καί ταπεινούς, που οι παιδικές και απλές τις ψυχές τους προσμένουν να ευαγγελιστούν και πάλι από τον άγγελο Κυρίου την χαράν την «μεγάλην» ότι εγεννήθη παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός», ο Θεός του ελέους και της αγάπης. Της αγάπης της Χριστιανικής που «μακροθυμεί» που ευοτίλαχνίζεται, που δεν ζητά να ωφεληθεί, που πάντα ελπίζει, τα πάντα πιστεύει, τα πάντα υπομένεται. Της αγάπης που. ποτέ δεν «εκπίπτει» γιατί πάντα θερμαίνεται από την πύρινη και σιωπηλή πίστη και φωτίζεται από την γλυκύτατη και ιερή ταπείνωση.
Κι έτσι την άλλη τούτη νύχτα θα σπεύσουν πάλι οι πραείς και οι ταπεινοί και θα σπεύδουν κάθε χρόνο ως την συντέλεια των αιώνων να , υμνήσουν τη Θεία Γέννηση ψέλλοντας το «Δόξα εν υψϊστοις θεών», θα σπεύσει η άγια ταπείνωση των απλών και άδολων ανθρώπων να προσκυνήσουν την άκρα ταπείνωση της Θείας Ενανθρωπίσεως,
Αφήστε ένα σχόλιο