ΗΛΙΑΣ, Ο ΠΥΡΙΝΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ (Φ. 1853)

πηγή: Κοινωνικές Τομές τεύχος 136/Ιούλιος 2023

 Άρχιμ. Χριστόδουλος Γ. Κωνσταντόπουλος Ιεροκήρυκας

Εννέα αιώνες πριν άπό τήν έλευση τοϋ Χριστού, έζησε ό προφήτης'Ηλίας. Μπο­ρεί όμως νά χρησιμεύσει καί ώς άριστος οδηγός καί σ' αυτά τά δύσκολα χρόνια, στους αν­θρώπους τοϋ 21ου αιώνα.

Έζησε σε εποχή μεγάλης θρησκευτικής αποστα­σίας καί κοινωνικής απο­σύνθεσης. Δεν υπήρχε τότε βάθρο εθνικής καί πνευ­ματικής ζωής στό Ισραη­λιτικό έθνος. Τά ήθη εΐχαν χαλαρωθή καί είχε ατονή-

σει ή εφαρμογή τής κοι­νωνικής δικαιοσύνης.

Η επιστροφή στον αλη­θινό Θεό ήταν ή μόνη ρι­ζική θεραπεία. Ό προφήτης Ηλίας δε διαπιστώνει άπλα αυτή τήν ανάγκη, γιατί αυτή ή πικρή αλήθεια, τόν συνέχει ολό­κληρο καί αποτελεί τό περιεχό­μενο τής ζωής του. Μέ ακα­τάβλητη δύναμη προχωρά στό θείο έργο. Είναι ό ίδανικώ-τερος τοΰ ίεροΰ ζήλου γιά τήν επικράτηση τής βασιλείας τοΰ Θεοϋ.Ένας βαθύς πόνος πού δέν έχει τίποτε τό ιδιοτελές, έσχιζε τή ψυχή του. Καί ό ιερός αυτός πόνος δέν τόν συν­τρίβει, άλλα τόν ώθεΐ σέ γεν­ναίους αγώνες. Δε διστάζει νά πολεμήσει κατά πρόσωπο τόν αποστάτη βασιλέα Άχαάβ, κα­θώς καί τους πολυάριθμους ιε­ρείς τών ειδώλων. Φλεγόμενος άπό τόν ϊδιο ζήλο, ό προφήτης, αν καί «άνθρωπος όμοιοπαθής ήμΐν», γίνεται δυνατός άνθρω­πος, καί μέ τή δύναμη πρώτα τής προσευχής επιτελεί μιά μεγάλη σειρά θαυμάτων γιά τή δόξα τοΰ Θεοϋ."Ολα γιά νά πιστεύσουν οί άνθρωποι τόν Ένα καί αληθινό Θεό.

Καί, επειδή μέ τόσο ζήλο εν­διαφερόταν γιά τις εντολές τοΰ Θεοϋ, ενδιαφερόταν παράλ­ληλα καί γιά τους ανθρώπους. Δέν ενδιαφερόταν απλώς, άλλα άγων ιζόταν.Ό αναγνώστης, στό 20ό κεφάλαιο τοϋ 3ου βι­βλίου τών Βασιλειών Π.Δ., βλέ­πει πώς φέρθηκε ό Προφήτης Ηλίας, δταν δηλ. ό βασιλιάς τοϋ Ισραήλ Άχαάβ διέπραξε ενα κοινωνικό αδίκημα ε­ναντίον ενός άπλοϋ άνθρωπου, τοϋ Ναβουθαί. Μέ σπάνια δρι­μύτητα ελέγχει τόν Βασι­λιά ό Προφήτης τοϋ Θεοϋ. Τά λόγια του γιά τήν υπεράσπιση της δικαιοσύνης, είναι πύρινα, όπως ήταν πύρινα καί τά λόγια του γιά την υπεράσπιση της πί­στεως.

Λίγοι κοινωνικοί άναμορφω-τές μίλησαν δημόσια μέ τόση φλόγα καί τόση δύναμη. Ό προφήτης Ηλίας ήταν πρώτα θρησκευτικός καί έπειτα κοι­νωνικός εργάτης.

Δέν έμοιαζε, μέ τους ανε­δαφικούς κοινωνικούς ά-ναμοχλευτές των νεωτέρων χρόνων. Τό κοινωνικό του ενδιαφέρον ήταν ριζωμένο στή πίστη του τήν οποία πάντα ομολογούσε μέ πράξεις. Καί δέν εΐχε τίποτε τό κοινό μέ τους δημαγωγούς πού συνήθως αναμειγνύουν τίς κοινω­νικές τους προσπάθειες μέ τόν εγωισμό τους καί τήν επίδειξη τους."Ηταν ό αγνός κοινωνικός εργάτης, γιά τό κοινό καλό, πού πρυτάνευε τό θέλημα τοΰ Θεού. Αγωνι­ζόταν μέ φλόγα γιά τό δίκαιο, διότι πίστευε, δτι αυτό στηρί­ζεται στό θείο δίκαιο.

Ο προφήτης Ηλίας καί σήμερα δίνει τόν τύπο τοΰ πύρινου κοινωνικού αγωνιστή, πού είναι πρωτίστως καί προσωπικότητα θρησκευτική. Στό πρόσωπο του βλέπουμε τήν πλήρη εναρμόνιση τοΰ θρησκευτικοϋ ζήλου καί του κοινωνικού ενδιαφέροντος. Τι άλλο ζητεϊ ή κοινωνία μας, από ανθρώπους πού ενσαρκώνουν τή ζωή καί τό παράδειγμα του Προφήτη Ηλία, από σημερινούς κοινωνικούς εργάτες;
Πυρφόροι όμολογητές χρειάζονται καί σήμερα γιά τήν διακυβέρνηση της Πατρίδας, την εκπαίδευση, τό στρατό, τήν Εκκλησία, παντού. Άνθρωποι φιλαλήθεις σταθεροί στην Όρθόδοξη Παράδοση καί ζωή καί δχι μικροπρεπεΐς, πού θεοποιούν τόν εαυτό τους καί τά συμφέροντα τους καί πού παραμορφώνουν αντί νά μεταμορφώνουν τήν Κοινωνία. «Οχι χλιαρούς καί δειλούς. Άλλα ανθρώπους πού ζουν γιά τό Χριστό καί συμπονούν τόν άνθρωπο. Ανθρώπους μέ πνεύμα Θεού καί, «ακέραιοι ώς αί περιστεραί».
Άνθρωποι φλογεροί μέ αγώνα γιά ένα καλύτερο αύριο παρακαλώντας τόν επουράνιο Πατέρα πάντοτε μέ τό «έλθέτω ή Βασιλεία σου».
Τότε καί οί «όμοιοπαθεΐς ήμΐν άνθρωποι» γίνονται δυνατοί, όπως ό προφήτης Ηλίας, ό όποιος, «άνωθεν καταπέμψας, Έλισαίω τήν χάριν, νόσους αποδιώκει, καί λεπρούς καθαρίζει». «Προφήτα και προόπτα των μεγαλονργίϋΆ’ τον Θεού, Ηλία μεγαλώνυμε, ό τω φθέγματί σον στήσας τά νοατόρρυτα νέφη, πρέσβευε υπέρ ημών, προς τον μόνον φιλάνθροχτον.»
 

Επιμελείται η
Ρέντα Αρετή