ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ «ΚΟΡΙΝΘΙΟΥ» φ.1754

ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

Ο «Κορίνθιος»

Η Εκκλησία της Ελλάδος σε Αποστασία;

Η φράση, που ελέχθη από τον Ιστορικό και Συγγραφέα του Πελοποννησιακού Πολέμου, Θουκυδίδη (460 -394 π.Χ., “Οι καιροί ου μενετοί...”, μετά από 2.500 χρόνια παραμένει επίκαιρη για τη σημερινή Ελληνική πραγματικότητα. Όλοι οι Έλληνες πολίτες το κατανοούν αυτό, ως αναγκαίο, γιατί δεν υπάρχει πλέον διαθέσιμος χρόνος. Οι ευκαιρίες για Εθνική Ομοψυχία έρχονται και παρέρχονται ανεκμετάλλευτες. Ειδικά αυτή την τρέχουσα χρονική περίοδο ό,που όλα γύρο μας έχουν πάρει τον κατήφορο, η Ελλάδα έχει ανάγκη εκτός από την παραπάνω ενότητα και από την παρουσία Πολιτικής, Θρησκευτικής και Στρατιωτικής Ηγεσίας, που να εμπνέει.

Από αυτή εδώ τη στήλη του Πρωτοσέλιδου άρθρου μας έχουμε ισχυρισθεί ότι, τα παλαιότερα χρόνια, οι πολίτες είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στις Αρχές και τις δομές της Εκκλησίας, των Ενόπλων Δυνάμεων και της Δικαιοσύνης γι΄ αυτό και τις κατέτασσαν στην κορυφή των προτιμήσεών τους σε κάθε δημοσκόπηση. Με την πάροδο του χρόνου όμως, ειδικότερα μετά τη μεταπολίτευση της δεκαετίας του “70”, με τη σύμπραξη των ΜΜΕ και αιχμή του δόρατος την τηλεόραση, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι Πολιτικοί και η Πολιτική ευθυνόμενη για τα δεινά της Ελληνικής Κοινωνίας έχουν χάσει την ανοχή των Πολιτών. Η λειψανδρία Πιστών Ηγετών στις Ελληνοχριστιανικές Ιστορικές, Αρχές και Παραδόσεις είναι φανερή. Το επικρατούν “Σύστημα” σήμερα τείνει να διαβρώσει ακόμα και τους άλλους δύο πυλώνες της Πατρίδας μας, πράγμα που γίνεται πλέον επικίνδυνο, αφού όλοι οι οσφυοκάμπτες στο «Σύστημα» επιχειρούν χωρίς αντίσταση να τα αλλάξουν όλα.

Ο κομματισμός και η “καχυποψία” των Πολιτικών έναντι των Στρατιωτικών, έχει οδηγήσει τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στο όριο αντοχής τους από τα σκληρά οικονομικά μέτρα, που έχουν πάρει οι Κυβερνήσεις των τελευταίων 20 ετών. Παρόλα αυτά, υπάρχει ακόμη βάση Εθνικής Παρακαταθήκης στην “Ψυχοσύνθεση του Στρατιωτικού”. Υπάρχει Ελπίδα στο βάθος γιατί υπεράνω όλων ο Στρατιωτικός βάζει την Πατρίδα. Δυστυχώς, από την άλλη πλευρά όπως φαίνεται, η σημερινή διοικούσα Ελληνική Εκκλησία μετατρέπεται σε κατασταλτικό και δικτατορικό φορέα ακόμα και εναντίον όσων τολμούν να αμφισβητήσουν δημόσια την Θρησκευτική Αποστασία και να αντιταχθούν στην λαίλαπα του Οικουμενισμού.

Πρόσφατο τραγικό παράδειγμα ήταν η Συμφωνία, που προσπαθούσαν να περάσουν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και ο προηγούμενος Πρωθυπουργός σε επίμαχα σημεία την αλλαγή του Ελληνικού Συντάγματος ισοπεδώνοντας κάθε τι Ιερού και Όσιου ενυπάρχει μέχρι σήμερα μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους. Σήμερα το ίδιο σκηνικό παρατηρείται με την κυβέρνηση. Προκαλεί μεγάλη θλίψη η αναγκαιότητα να αναφερθούμε σε τέτοιες καταστάσεις, αλλά αυτή την εποχή η σύμπραξη της Εκκλησίας στην τυφλή υπακοή στα κελεύσματα εμβολιασμού και της κατάργησης ελεύθερης τέλεσης Θείας Λειτουργίας και Ιερών μυστηρίων. Η Εκκλησία οφείλει να είναι στο πλευρό του χειμαζόμενου Χριστεπώνυμου πλήθους, των Μοναχών και Ιερέων, που διώκονται και σφαγιάζονται από τα όργανα του διαβόλου. Δεν είδαμε καταγγελίες για τις πράξεις αυτές, ούτε για την αντιμετώπιση της κάρτας του Πολίτη, ούτε για την ολοσχερή υποδούλωση των πολιτών στο Τραπεζικό Σύστημα, ούτε έγινε διεθνής καταγγελία για τις καταστροφές Χριστιανικών Ιερών Ναών , που συμβαίνουν παντού. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η δήθεν ουδετερότητα και η παράδοση στον πλήρη έλεγχο από το κράτος στα όργανα της Εκκλησίας, επιβάλλοντας την «Ομερτά»..

Το έχουμε πει και το ξαναλέμε «Τα ό,σα θλιβερά διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν έχουν ανάγκη από Ηγεσίες, που “στρουθοκαμηλίζουν”, αλλά. έχουν οπωσδήποτε ανάγκη από Έναν “Χριστόδουλο”, έτοιμο να θυσιαστεί για το Ποίμνιό του, την Πίστη του και την Πατρίδα!...

« Ο Κορίνθιος