ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΗ :ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ
Και οι Έλληνες ξύπνησαν.
Γιατί ξύπνησαν τώρα μόνο ; Επειδή είναι τυφλοί οι άνθρωποι και οι περισσότεροι γεννηθήκαν για να είναι και μικροί. Σπίθες καυτές είναι οι στιγμές που ξυπνούν και νιώθουν τη μετριότητα που βαρύνει επάνω τους. Σπίθα είναι όταν λέγουν:
Ω τι ανυπόφορη που είναι η μετριότητα μου !. Τέτοια μια σπίθα τους άναψε ο Παύλος Μελάς. Όσοι συνηθίζουν να συλλογίζονται, ας στοχαστούν πόσο μεγαλύτερος από τους άλλους Έλληνες έπρεπε να είναι ο Παύλος Μελάς για να καταφέρει να τους ανάψει. Και με την σπίθα που άναψε στον καθένα, πολλοί που ήταν τυφλοί ως τότε, είδαν, έτριψαν τα μάτια τους κάπως ξιπασμένοι και είπανε μέσα τους γιατί ντρέπονταν να το διαλαλήσουν.
Ώστε υπάρχει Μακεδονία, αφού πήγε ο Παύλος Μελάς και σκοτώθηκε για αυτή !
Και άλλοι συμπέραναν:
Ώστε βρίσκονται ακόμα αξιωματικοί στο στρατό και ξανά στο Έθνος ! Λοιπόν Ζήτω το Έθνος !
Άντρες, γυναίκες και παιδιά, γέροντες και νέοι, γνωστοί και άγνωστοι, συνταράχθηκαν έξαφνα μια στιγμή και ανατρίχιασαν και έκλαψαν γυναίκες και κορίτσια, γέροντες δάκρυσαν, άντρες κουνήθηκαν και τα παιδιά, τα Ελληνόπουλα του κόσμου όλου άναψαν.
Μια άφραστη λαχτάρα τους συνεπήρε όλους και όλοι έγιναν μιάν ώρα ποιητές και πόθησαν να τραγουδήσουν και ο πόθος τους ήταν φλόγα για κάποιο μεγαλείο. Η σπίθα όμως των περισσότερων υποκάηκε, έσβησε, γίνηκε στάχτη.
Ακούστε Ελληνόπουλα ! Τις αμαρτίες των γερόντων μας και τις δικές μας αμαρτίες τις φορτώθηκε ο Παύλος Μελάς και παθαίνοντας και υπόφερνε για αυτές, ενώ δεν ήταν άξιος για τέτοια τιμωρία. Οι λίγοι και οι μετρημένοι παθαίνοντας για τις αμαρτίες των πολλών παλιές και νέες και τις φορτώνονται όλες γιατί δεν φοβούνται ξένα βάρη ,δεν φοβούνται καμιά ευθύνη και αντί να κοιμούνται, κουνιούνται και τολμούν. Άμα νιώσουν πειστούν και πιστέψουν πως πρέπει να γίνει κάτι, το αναλαμβάνουν οι ίδιοι, γιατί θεωρούν τον εαυτό τους υποχρεωμένο να το κάμουν και ποτέ δεν περιμένουν πρωτοβουλία από τους άλλους. Και αφού αποφασίσουν και το αναλάβουν δεν θα σταματήσουν πιά ως τον θάνατο. Στιγμές ολιγοψυχίας, θα νιώσουν ίσως και κούραση και λύπη και αηδία, αλλά έπειτα προβλέπουν πως το έργο τους μπορεί και την ζωή τους να πάρει, δυσκολίες δεν βλέπουν, εμπόδια δεν γνωρίζουν και τίποτε δεν θα τους σταματήσει, και αν στο δρόμο τους τύχουν εμπόδια τέτοια που ζητούν την ζωή ενός ανθρώπου θα δώσουν την ζωή τους.
Σε σας στρέφομαι παιδιά του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα και σας εξορκίζω να έχετε να ξοδέψετε ενέργεια αν είναι και μέτρια, να έχετε να κάψετε τίποτε περισσότερο από σπίθες απλές ενθουσιασμού, - μην λησμονείτε ποτέ τον θάνατο του παλληκαριού, αλλά προπάντων μη λησμονείτε την ζωή του, τον ενθουσιασμό του, δηλαδή και τη δύναμη και την τόλμη, μη λησμονείτε και την ιδέα που για κείνη δούλεψε και υπόφερε, ούτε την πανώρια χώρα όπου εσκοτώθει γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμη Ήρωες.
Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από την βρωμιά όπου κυλιόμαστε. Θα μας σώσει από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε.
Φαντάζομαι φυτρώνοντας νέα γενιά Ελλήνων, την γενιά σας Ελληνόπουλα, να θέλετε μεγαλωμένοι στα αίματα θρεμμένοι με πολέμους μεθυσμένοι από κινδύνους, γενιά ζωντανών, γενιά τολμηρών, γενιά ατρόμητων χαρίζοντας κατά το φώς ενός γλιτωμού.
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ «Μαρτύρων και Ηρώων αίμα»
Υ.Γ του γράφοντος: Αιώνια Υπέροχε Ίωνα! Ποία θα ήτο η απογοήτευσή σου εάν ημπορούσες να δείς ποία ανιστόρητα υποκείμενα διαχειρίζονται την τύχη της Ελληνικής Μακεδονίας!
Δια την υπογραφήν
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Αφήστε ένα σχόλιο