ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΝ...

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Η τελευταία μας ευκαιρία με τα Ελληνοτουρκικά…

Του Ιερέα Παντελή Ρωμεση  *

     Υποκλέπτω τον τίτλο της επιφυλλίδας μου από ένα συγκλονιστικό κατ' εμέ άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη στην εφημερίδα << Τα Νέα, 10-8-2019>> που αφορά την απάντηση στη συνέντευξη του τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακίν. Το περιεχόμενο του Μίκη εξαντλείται στην αναγκαία συμφιλίωση με τη γείτονα Τουρκία, την παρούσα ώρα, την οποία χαρακτηρίζει ως την τελευταία ευκαιρία. Φυσικά και θα χρησιμοποιήσω αυτολεξεί ορισμένες παραγράφους του κειμένου του και με δειλία θα προσθέσω τις προσωπικές μου παρατηρήσεις. Λυπάμαι που όλα τα ΜΜΕ δεν την ανακοίνωσαν.

  Ο Μίκης Θεοδωράκης κατά την προσωπική του πολιτική διαδρομή είναι γεγονός ότι χαρακτηρίστηκε ως τάχα επιπόλαιος και παλινδρομών, αντιφατικός και άρα αερολόγος. Τον βαραίνει ότι υπήρξε κομμουνιστής και δεν ήταν μόνος τότε. Όλη σχεδόν η παγκόσμια διανόηση πίστεψε σε μια κοσμική αναθεώρηση <<Να βάλουν νέα θεμέλια στη γης, πρώτα να φάνε και να μην πεινούν, πρώτα οι ρίζες να θραφούμεθα στη λάσπη και ύστερα το δέντρο να ανθίσει ( Ν.Κ)>>.Και για αυτή του την πίστη βασανίστηκε παντοιοτρόπως με μαρτύρια και εξορίες, με γενναιότητα και άρα υπήρξε ηρωική μορφή σε μια επανάσταση που φυσικά απέτυχε.

       Υστερότερα η πολιτική του συμπεριφορά μοιάζει ανακόλουθη και αντιφατική, όταν δημόσια ξεστόμισε<<   ή Καραμαλής ή τανκς>>, όταν μετέπειτα έγινε υπουργός της δεξιάς ,όταν προσφάτως πρωτοστάτησε με την αντίθεσή του στη συμφωνία των Πρεσπών και όταν σήμερα με το άρθρο του στα Νέα προφητεύει, ότι με τους γείτονές μας τούρκους έχουμε την τελευταία ευκαιρία να ομονοήσουμε, γιατί θα είμαστε αιώνιοι γείτονες. 

      Στο άρθρο του αυτό δημοσιοποιεί τις κρύφιες πατριωτικές επιδιώξεις του ,που πρωτοστατεί με έλληνες και τούρκους ομολόγους του για την ομόνοια των δύο λαών. Αυτή η προσπάθειά του που πρωταγωνιστεί φανερώνει τον πατριωτισμό του και την προφητεία του. Καταδεικνύει δε επίσης, ότι πράγματι είναι χαρισματικός ,αφού έχει τη δυνατότητα κατά Καβάφη:<< να προσλαμβάνει τα προσερχόμενα, να τα επιμελείται ευλαβώς, όταν η κοινωνία κοιμάται>>.

      Γνωρίζω τις αντιδράσεις κατά του προσώπου μου, αλλά κατά τη σωκρατική ρήση ,όπως και άλλες φορές έχω γράψει ,έχω το δικαίωμα να διαφωνώ .Και μετά ταύτα, γράφω παραπόδας, ολίγιστες παραγράφους των άρθρων του: <<Στα 1986 πήρα την πρωτοβουλία, μαζί με άλλους φίλους, στην Ελλάδα και στην Τουρκία και δημιουργήσαμε στην Κωνσταντινούπολη την πρώτη επιτροπή της ελληνοτουρκικής φιλίας ,που αμέσως βρήκε μεγάλη απήχηση στους λαούς  των δύο χωρών>>.

<<Οταν γύρισα στην Αθήνα μετά την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, με υποδέχθηκαν ως προδότη. Μετά από λίγο όμως ο Ανδρέας Παπανδρέου με κάλεσε στο Καστρί για να μου πει:<< έχεις δίκιο .Εσύ είδες ,εγώ δεν είδα, γιατί έχω καλέσει τους δημοσιογράφους μας περιμένουν, γιατί θέλω να γίνει γνωστή η παραδοχή μου αυτή >>.

Παρακάτω ο Μίκης αναφέρεται στην πρωθυπουργία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και τη γνώμη των δύο πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας .Ο Μητσοτάκης είπε:<< ας κάνουμε μια καινούρια αρχή ,όπως ο Βενιζέλος και ο Κεμάλ Ατατούρκ>>.

Ο Οζάλ είπε :<<είμαι πρόθυμος και ευχαριστώ τον έλληνα πρωθυπουργό>>.

Σήμερα η αξία των λαών δε μετριέται με την εδαφική έκταση της χώρας τους, αλλά με την κοινωνική τους ανάπτυξη. Αυτό κάνω εγώ αυτή τη στιγμή. Μείωση των κρατικών δαπανών κατά 2% που θα ανεβάσει κάθετα την εθνικη μας οικονομία.

      Σημείωση προσωπική: Σήμερα μεταξύ των δύο γειτόνων χωρών υπάρχει ένας βαρύς και πολυδάπανος ανταγωνισμός για τις στρατιωτικές μας δαπάνες που γονατίζουν και στις δύο χώρες την ανάπτυξη. Σε άλλη παράγραφο του Μίκη:<< Οι ιαχές  για την πλεονεκτική θέση της χώρας μας στη συγκεκριμένη συγκυρία λόγω των μετώπων κατά της Τουρκίας και την υποστήριξη της Ελλάδας από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, είναι επικίνδυνος ακροβατισμός .Σκεφτείτε μόνο τι θα γίνει, αν ο Ερντογάν ή κάποιος μεταγενέστερος πρόεδρος της Τουρκίας ,συμφωνήσει να ξαναγίνει η Τουρκία βάση των Αμερικανών. Τότε εν ριπή οφθαλμού όλα θα έχουν αναστραφεί αφήνοντας το λαό και τη χώρα μας στο έλεος της μοίρας μας. Υπολογίζω ότι αυτή η ώρα είναι η τελευταία ευκαιρία μας, εάν θέλουμε να επωφεληθούμε από το δικό μας πλούτο που θα αναδείξει τον ταλαίπωρο λαό μας και τη χώρα μας ,σε αυτό που της αξίζει ,δηλαδή σε μια χώρα αυτάρκη και ανεξάρτητη, με οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη>>.

     Τελειώνω φίλτατοι, έχοντας βάλει στο κασετόφωνο το περιούσιο πατριωτικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη ,στη σύνθεση του Οδυσσέα Ελύτη, στη γραφή του πεζού και ποιητικού λόγου ,τον Μάνο Κατράκη στην ανάγνωση του πεζού κειμένου και το Γρηγόρη Μπιθικώτση, ως τραγουδιστή .Γράφω μία μόνο στροφή:

<< της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ/ και Μυρσίνη εσύ δοξαστική/.

Μη παρακαλώ σας μη/ μην τη λησμονάτε τη χώρα μου>>.

      Ιδιοποιούμαι ,φίλοι αναγνώστες, το μεγαλείο τους και ιδιαίτερα το γνήσιο πατριωτισμό τους. Κουρνιάζω στο αραξοβόλι της ψυχικής έξαρσης. Δακρύζω με υπερηφάνεια για την πατρίδα μου. Και αντρειώνομαι στο γνήσιο πατριωτισμό μου. Μέχρις εσχάτων, μέχρις εσχάτων ερωτευμένος με την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία!...

*Ο π. Παντελής Ρωμέσης, είναι Εφημέριος της Ιεράς Μονής Φανερωμένης Χιλιομοδίου.