Header Ads

ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ (περί Χριστού και Παναγίας)


Για άλλη μια χρονιά το Πάσχα η μεγάλη αυτή χριστιανική γιορτή γιορτάστηκε σ ’όλη τη χώρα.
Θέλησα μέσα απ’ αυτές τις γραμμές να επικοινωνήσω τις σκέψεις μου για το Χριστό και την Παναγία, που ορίζουν με τη μεγαλοσύνη τους το ίδιο το Πάσχα.
Η Παναγία μας δεν διέθετε ούτε πλούτη, ούτε μεγαλεία. Είχα όμως κάτι που όλοι μπροστά του έσκυβαν με θαυμασμό. Ταπεινότητα, αρετή κι απέραντη αγάπη στο Θεό και τους ανθρώπους. Αυτά ήταν τα στολίδια της ψυχής της. Η ψυχή που είναι σαν αετός. Ελεύθερη να ποθεί ουράνιες χάρες.
Κάτω από τα απλωμένα χέρια της Παναγίας νιώθουμε ασφάλεια και δύναμη. Γιατί η Πίστη μετακινεί βουνά. Κι αν έχετε Πίστη μπορείτε κι εσείς να μετακινήσετε βουνά.
Γλυκιά μου μάνα Παναγία σ’ ευχαριστώ και σου ζητώ να με ελεήσεις όταν γονατίζω μπρος στο Σταυρό του Χριστού, το βάρος της ψυχής μου να ανακουφίσει.
Χριστέ μου δώσε ζωή κι ειρήνη στην ψυχή μου, δώσε μου ταπεινότητα, αγάπη.
Μια ώρα, μια στιγμή, ξεπερνάει τα χρονικά όρια και παίρνει διαστάσεις αιωνιότητας. Ποια είναι αυτή ; Είναι η αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο, η ώρα της μετάνοιας.
Ο Χριστός δεν ήλθε για να υποδουλώσει τον άνθρωπο, ήλθε να τον ελευθερώσει από τη δουλεία της αμαρτίας. Ο Ιησούς έγινε δεκτός από τους ταπεινούς, από τους τελώνες και τους αμαρτωλούς. Απορρίφθηκε από τους υποκριτές γραμματείς και φαρισαίους.
«Ουαί υμίν φαρισαίοι υποκριταί»
Στη σύγχρονη Ελλάδα υπάρχουν δυστυχώς πολλοί γραμματείς αλλά ακόμα χειρότερα πολλοί φαρισαίοι. Γι’ αυτό θα κλείσω θυμίζοντας και τονίζοντας μια φράση που μας άφησε ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος :
« Όταν η καμπάνα της Εκκλησίας σταματήσει να κτυπάει, τότε θα σταματήσει να κτυπάει η καρδιά της Ελλάδος».

Ευγενία Γ.Μαρσέλη

Αρχαία Φενεός Κορινθίας

Δεν υπάρχουν σχόλια