Ευάγγελος Κ. Κόκκινος: Ένα μεγάλο τέκνο της Κορινθίας (Φ. 1944)

 

 

Του Αλεξάνδρου Π. Κωστάρα *

Ο Ευάγγελος Κόκκινος έφυγε προσφάτως πλήρης ημερών, όπως και η αγαπημένη σύζυγός του, Ελένη Κοκκίνου-Αλεξιάδου, η οποία προηγήθηκε αυτού στην αναχώρηση για τους Ουρανούς λίγες εβδομάδες ενωρίτερα. Ο Κύριος θέλησε να τούς πάρει κοντά Του και τούς δύο την ίδια χρονική περίοδο. Σύμφωνα με την μνήμη και την εικόνα που άφησαν πίσω τους και οι δυο, είναι βέβαιο ότι ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, τον οποίο τόσο πολύ αγάπησαν και πίστεψαν στην ζωή τους, θα τούς έχει ήδη εντάξει στους κόλπους των Εκλεκτών Του. Ο Ευάγγελος και η Ελένη Κοκκίνου έφτιαξαν μια ζηλευτή οικογένεια-πρότυπο με παιδιά μορφωμένα, που τα «μπόλιασαν» όλα με τις αρχές και τις αξίες του Έλληνο-Ορθόδοξου πολιτισμού. Αυτές τις αρχές και τις αξίες τις υπηρέτησαν με συνέπεια οι ίδιοι οι γονείς και έδωσαν τον «βηματισμό», για να τις ακολουθήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Ο καθένας έχει στα χέρια του το μέγεθος της προσφοράς του Ευαγγέλου και της Ελένης Κοκκίνου, εάν αναλογισθεί ότι η σημερινή ελληνική κοινωνία πλήττεται ανελέητα από ακατάπαυστα κύματα αθεΐας και εθνομεδενισμού, που απειλούν να εξαφανίσουν την παραδοσιακή Ελλάδα, για την οποία τόσο πολύ αγωνιούσε και αγωνίσθηκε ο Ευάγγελος Κόκκινος.

Η προσφορά του Ευαγγέλου Κοκκίνου σην Κορινθία υπήρξε ανεκτίμητη. Αντί να αναλώνει τις στιγμές της καθημερινότητάς του στα καφενεία και στις δικές του ενασχολήσεις, όπως συμβαίνει με πολλούς ανθρώπους, έφτιαξε μια εφημερίδα, την «Φωνή της Κοριθίας», την οποία είχε κάνει «βήμα» συζήτησης όχι μόνο των Κορινθιακών, αλλά και των εθνικών ζητημάτων. Κάθε εβδομάδα υπήρχε ανταπόκριση από όλους τους Δήμους της Κορινθίας, στην οποία ο αναγνώστης επληροφορείτο όχι μόνο τα προβλήματα κάθε περιοχής, αλλά και τον βαθμό επίλυσής τους.

Σε πολιτικό επίπεδο, άσχετα αν συμφωνούσε ή διαφωνούσε κάποιος με τις πολιτικές απόψεις του Ευαγγέλου Κοκκίνου, που τις διατύπωνε πάντα ευθαρσώς, δεν μπορούσε να αγνοήσει πάντως ότι ο Ευάγγελος συμμετείχε σε όλες τις συζητήσεις των τοπικών και εθνικών θεμάτων και έδινε την ευκαιρία, μέσω της εφημερίδος του, και σε άλλους να προβληματιστούν μαζί του και να διαμορφώσουν την δική τους άποψη. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ευάγγελος Κόκκινος φρόντιζε να εξασφαλίζει ως συνεγάτες της «Φωνής» του όχι μόνο εκπροσώπους της Κοριθιακής διανόησης, αλλά και πολλούς άλλους προερχόμενους από τον χώρο της πολιτικο-στρατιωτικής ηγεσίας. Σε τοπικό επίπεδο η εφημερίδα του ήταν ελεύθερα προσβάσιμη ως «βήμα» σε όλους τους εκπροσώπους των δημοτικών, αλλά και των πολιτικών παρατάξεων. Είναι αξιοσημείωτο ότι η «Φωνή της Κορινθίας» ήταν ακόμη «βήμα» εκπροσώπων της ελληνικής διασποράς.

Από συζητήσεις, που είχα παλιότερα με τον αείμνηστο Ευάγγελο, θυμάμαι ότι το κύριο μέλημά του ήταν το μέλλον της εφημερίδος του. Ευλόγως ανησυχούσε για το ζήτημα, τί θα γινόταν η «Φωνή», όταν ο ίδιος θα είχε απέλθει από τα εγκόσμια. Δεν ήθελε η εφημερίδα του να περιέλθει σε ξένα χέρια. Ευτυχώς με την λύση που ευρέθηκε τελικώς η «Φωνή» παρέμεινε στην οικογενειά του και η έκδοσή της συνεχίζεται από τα παιδιά και τα εγγόνια του. Από αυτή την άποψη ο Ευάγγελος έφυγε ήσυχος.

Εύχομαι οι συνεχιστές του έργου του Ευαγγέλου Κοκκίνου να πορευθούν στα βήματά του και να διατηρήσουν την δημοσιογραφική μορφή και ποιότητα της εφημερίδος του. Προσωπικά, όχι μόνον ως γειτονόπουλο και παιδικός φίλος του Ευαγγέλου, αλλά και ως παλιός συνεργάτης της «Φωνής της Κορινθίας» δεσμεύομαι, όσο ο Κύριος μού χαρίζει υγεία και δύναμη, να συνεχίσω να δίνω προς δημοσίευση πολλά από τα άρθρα μου που δημοσιεύονται από την «Εστία» στο πλαίσιο της εβδομαδιαίας συνεργασίας που έχω μαζί της. Η «Φωνή της Κορινθίας» μπορεί και πρέπει να συνεχίσει την πορεία της στον δρόμο που την έβαλε ο αείμνηστος Ευάγγελος Κόκκινος.

Με τα συλλυπητήριά μου προς τους οικείους του Ευαγγέλου εύχομαι να είναι αιωνία η μνήμη αυτού του μεγάλου και άξιου τέκνου της Κορινθίας.   

 

 

 * Αλεξάνδρος Π. Κωστάρας

Ομότιμος Καθηγητής Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης