ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ (Φ. 1940)

 

Ἔσχατη ἀπαξίωση τοῦ δυτικοῦ Χριστιανισμοῦ

 

15 Μαΐου, 2025

Ἡ εἴδηση ἀφορᾶ στὴ Βρετανία καὶ εἶναι ἐξόχως θλιβερή:
«Ἦταν κάποτε τὸ ἐπίκεντρο σχεδὸν κάθε κοινότητος σὲ ὁλόκληρη τὴ Βρετανία, μὲ τὴν ἐκπληκτικὴ ἀρχιτεκτονική τους, ποὺ χαρακτήριζε τόσο τὴ θρησκευτικὴ ὅσο καὶ τὴν πολιτιστικὴ παράδοση τῆς Χώρας. Ὅμως, μὲ τὴν προσέλευση στὴν ἐκκλησία νὰ ἔχει πέσει κατακόρυφα τὶς τελευταῖες δεκαετίες, περισσότερες ἀπὸ 3.500 ἐκκλησίες ἔχουν κλείσει σὲ ὅλο τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο τὰ τελευταῖα δέκα χρόνια, μὲ πολλὲς νὰ εἶναι σχεδὸν ἐρείπια, ποὺ δὲν μποροῦν πλέον νὰ σωθοῦν γιὰ λόγους οἰκονομικοὺς καὶ βρίσκονται στὸ φάσμα τῆς κατάρρευσης ἢ τῆς κατεδάφισης, γιὰ λόγους ἀσφαλείας.

Ὡστόσο, ἐνῶ ἡ ἀνησυχητικὴ παρακμή τους δίνει μιὰ ζοφερὴ εἰκόνα γιὰ ὅσους ἐξακολουθοῦν νὰ βλέπουν τὴ Βρετανία ὡς χριστιανικὴ χώρα, πολλὲς ἐκκλησίες ἀλλάζουν χρήση καὶ μετατρέπονται σὲ σπίτια, πάμπ, κλάμπ, ἀκόμα καὶ πισίνες. Καὶ σὲ μιὰ ἀντανάκλαση τῆς μεταβαλλόμενης θρησκευτικῆς σύνθεσης τῆς χώρας, μὲ τὸν Χριστιανισμὸ σὲ παρακμὴ καὶ τὸ Ἰσλὰμ σὲ ἄνοδο, ὁρισμένες ἐκκλησίες μετατρέπονται ἀκόμη καὶ σὲ τζαμιά» («Πρῶτο Θέμα» 14-3-2025).

Ἡ εἴδηση ἀναφέρει συγκεκριμένες περιπτώσεις μετατροπῆς ἐκκλησιῶν, ὅπως, γιὰ παράδειγμα, τὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Μάρκου σὲ ἀριστοκρατικὴ συνοικία τοῦ Λονδίνου, ἡ ὁποία μετατράπηκε σὲ κατάστημα ἐμπορίας τροφίμων. Ἐπίσης τὶς ἐκκλησίες τοῦ Ἁγίου Πέτρου στὸ Τσίσεστερ καὶ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα στὸ Μπόρνμουθ, οἱ ὁποῖες μετατράπηκαν σὲ νυχτερινὰ κέντρα. Ἄλλη ἐκκλησία, πάλι στὸ Λονδίνο, ἔχει μετατραπεῖ σὲ πισίνα, ὅπου οἱ κολυμβητὲς μποροῦν νὰ θαυμάζουν τὶς γοτθικὲς καμάρες καὶ τὰ βιτρώ, ἐνῶ ἄλλη στὸ Νόττιγχαμ λειτουργεῖ πλέον ὡς μπάρ. Τέλος, τὰ τελευταῖα χρόνια ἐκκλησίες ἀγοράζονται ἀπὸ ἰσλαμικὲς ὀργανώσεις, ὅπως αὐτὴ τοῦ Ἁγίου Θωμᾶ στὸ Γουότφορντ, προκειμένου νὰ μετατραποῦν σὲ τζαμιά.

Εἶναι πραγματικὰ πολὺ θλιβερὸ τὸ γεγονός. Γεγονὸς ποὺ καταδεικνύει τὴν ἔσχατη ἀπαξίωση τοῦ Ἀγγλικανισμοῦ ἐκ μέρους τῶν γηγενῶν πληθυσμῶν, πράγμα ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀπαξίωση τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Ἀλλὰ καὶ πῶς νὰ μὴν ὁδηγοῦνταν ἐκεῖ τὰ πράγματα, ἀφοῦ ἡ ἡγεσία τῶν Ἀγγλικανῶν ἐδῶ καὶ χρόνια ἔφθασε στὸ ἔσχατο σημεῖο ἠθικῆς καταπτώσεως, μὲ τὶς κάθε εἴδους διαστροφὲς καὶ ἀνηθικότητες ὄχι μόνο νὰ ἐπιτρέπονται, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐπευλογοῦνται μέσα στὶς ἐκκλησίες τους· διαστροφὲς κλήρου καὶ λαοῦ! Ἡ ἔκπτωση στὸ δόγμα, τὴν πίστη, ὁδήγησε καὶ στὴν ἔκπτωση στὸ ἦθος, τὴ ζωή, μὲ τὰ θλιβερὰ αὐτὰ ἀποτελέσματα τῶν ἡμερῶν μας, ποὺ ντρέπεται κανεὶς ἀκόμα καὶ νὰ τὰ ἀκούει, νὰ τὰ διαβάζει.

Στὴν ἁγία μας Ὀρθοδοξία ἡ εὐσέβεια ἐπικρατεῖ ἀκόμη γενικῶς σὲ κλῆρο καὶ λαό. Ὅμως καὶ ἐδῶ ἕνα ἀνησυχητικὸ φαινόμενο ὅλο καὶ περισσότερο ἐξαπλώνεται τὰ τελευταῖα χρόνια, μὲ ἐκκλησίες νὰ παραχωροῦνται ὡς χῶροι συναυλιῶν μὲ μουσικὰ ὄργανα καὶ τραγουδιστές. Ἀπαράδεκτο φαινόμενο, τὸ ὁποῖο πρέπει ἄμεσα νὰ ἐκλείψει. Ἡ εὐθύνη βαρύνει πρωτίστως τοὺς οἰκείους Μητροπολίτες. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι μας καλούμαστε νὰ στεκόμαστε ἄκρως ἐνάντιοι σὲ τέτοιες ἐκφυλιστικὲς ἐνέργειες κατὰ τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας.