ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (Φ. 1926)

 

Ο δρόμος για να βγει ο κόσμος από την αθλιότητά του…

 

Μου έρχονται στιγμές στη ζωή μου κάποιες σκέψεις που αναφέρονται στις τεχνολογικές και άλλες επιτεύξεις της ανθρώπινης διανόησης και απορώ. Είμαστε ευδαίμονες όλοι εμείς από τον τρόπο της ζωής μας; Είμαστε προνομιούχοι των αιώνων;

Και τότε έρχονται οι κεραυνοί της απάντησης. Έρχονται τα καθημερινά γεγονότα να απαντήσουν από μόνα τους. Η ανθρωπότητα βίωσε δια μέσου των αιώνων ένα τεράστιο μηχανικό πολιτισμό, αλλά είναι ακόμη χειρότερος ως ο  αθλιέστερος των αιώνων της ιστορίας, για την ζωή των ανθρώπων. Κι αυτό γιατί: Είναι βουτηγμένος σε θάλασσα αίματος εκατομμυρίων ψυχών, σε ποτάμια δακρύων πόνου και σε καπνούς ερειπίων, που σέρνουν μαζί τους τα βογγητά και τους στεναγμούς που έπεσαν θύματα καταστροφικών πολέμων.

Σκέπτομαι ότι μέσα σε όλα αυτά που βλέπουμε στα δελτία ειδήσεων των ¨Συστημικών Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας¨ δημιουργείται θέλοντας και μη ένα αίσθημα απαισιοδοξίας για το μέλλον της ανθρωπότητας. Γίνεται αβέβαιη  η τύχη και το μέλλον των ανθρώπων της κάθε εποχής. Ο πεσιμισμός της απαισιοδοξίας για την τύχη του ανθρώπινου γένους για την εν γένει τύχη του ανθρώπου και το νόημα της ζωής επιτείνουν την όλη κατάσταση.

Κατά καιρούς έχουν κάνει σε δηλώσεις διάφοροι αρνητές της ύπαρξης του Θεού που δημιουργούν την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια για τη ζωή και το πάρα πέρα. Διαβάζοντας όμως κανείς τις διάφορες αυτές δηλώσεις των ανωτέρω, βγάζει το συμπέρασμα ότι από το υλιστικό πνεύμα των δηλώσεων λείπουν δύο πολύτιμα αγαθά. Το πρώτο είναι η «Αγάπη», όπως την βίωσε και την δίδαξε ο Ιησούς Χριστός και το δεύτερο είναι η «Αισιοδοξία», η Ευαγγελική Αισιοδοξία για την τύχη των ανθρώπων, την οποίαν εμπνέει επίσης ο Ιησούς Χριστός μέσω του Ευαγγελίου Του.

Οι σκέψεις πάνω στο υπόψη θέμα μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ευαγγελική Αγάπη είναι το δραστικότατο αντίδοτο κατά του αλληλοσπαραγμού με τα αμέτρητα δεινά, ενώ η Ευαγγελική Αισιοδοξία είναι το ασφαλέστερο αντιφάρμακο κατά της δηλητηρίασης και του μαρασμού του αθεϊστικού πεσιμισμού.

Αν οι Ηγεσίες του κόσμου τούτου δίδασκαν στους Λαούς τους με τις πράξεις τους, αυτές οι δύο έννοιες τον Λόγο του Ιησού Χριστού θα εξασφάλιζαν την παγκόσμια Ειρήνη. Με άλλα λόγια οι Ηγεσίες φαίνεται ότι οφείλουν να εγκαταλείψουν τις εντολές του σκότους και να ενστερνιστούν τη διακήρυξη ενός διάσημου πνεύματος, που δεν φημιζόταν για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, Ο  BERNARD SHAW, στην εφημερίδα Tribune έγραφε:

«Δεν είμαι περισσότερο Χριστιανός από τον Πιλάτο:, προτιμώ περισσότερο τον Ιησού από τον Βαραββά. Ύστερα από 60 χρόνια που μελετώ τον κόσμο και την ανθρώπινη φύση είμαι έτοιμος να δεχθώ ότι δεν βλέπω άλλον δρόμο για να βγει ο κόσμος από την αθλιότητά του, παρά μονάχα τον δρόμο που θα βρισκόταν μέσω του θελήματος του Χριστού, εάν αυτός ο Χριστός είχε αναλάβει το έργο ενός σύγχρονου πρακτικού πολιτικού».    Κοντά στον Χριστό λοιπόν!...

 Δρ. Κ. Μεταλληνός - ΕΔΚ