ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (Φ. 1924)

 

Ας είμαστε ειλικρινείς μπροστά στον εξομολόγο

 

 

  Στο τέλος τής χρονιάς, σχεδόν κάθε εναλλαγή του χρόνου, αφού έκανα τον απολογισμό μου, προπαρασκευαζόμουν καλά για την Αγία Κοινωνία. Πριν εξομολογηθώ, σκεφτόμουν τις πνευματικές εκκρεμότητες, που άφηνε πίσω της η προηγούμενη χρονιά.

Άρχιζα, λοιπόν, την προσπάθεια για να θυμηθώ όλα τα αμαρτήματα από την αρχή του περασμένου χρόνου για να μη τυχόν λησμονήσω έστω και το παραμικρό, τα έγραφα με όση το δυνατόν περισσότερη λεπτομέρεια σε ένα χαρτί, όπως είχα μάθει από τα νεανικά μου χρόνια στο Κατηχητικό  του αείμνηστου Πατρός Νεκταρίου του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου, τότε. 

Αυτό μου είχε γίνει βίωμα από τα παιδικά μου χρόνια και φέτος, μου ήλθε στο μυαλό μια παλιά ιστορία που είχα διαβάσει σε κάποιο ημερολόγιο, του Βιβλικού Κύκλου, που  είχε ως εξής:

Ένας χωρικός είπε στον πνευματικό του ότι είχε βάρος στη συνείδηση του με την αλλαγή του χρόνου, γιατί έκλεψε κάτι. Τι έκλεψες, Τον ρώτησε ο πνευματικός και ο χωρικός του απάντησε΅ «Να, ένα σχοινί»

Ωραία, του είπε ο πνευματικός, ομολόγησε πρώτα την αμαρτία σου στον Θεό και ζήτησε να σε συγχωρέσει. Έπειτα δώσε πίσω το σχοινί σ΄αυτόν, που το έκλεψες και θα ειρηνεύσεις. Τον ευλόγησε και πήγε στο καλό.

Μετά από λίγες ημέρες ο χωρικός ξαναγύρισε και πήγε στον εξομολόγο του, λέγοντας ότι έκανε όπως του είπε, αλλά δεν βρήκε την ειρήνη που επιθυμούσε..

Μήπως δεν μου είπες την αλήθεια;, τον ρώτησε ο πνευματικός.  «Να σου έκρυψα κάτι». απάντησε ο χωρικός. Για πες μου τι μου έκρυψες; Και να η απάντηση.

«Να, σου έκρυψα ότι στην άκρη του σχοινιού υπήρχε κάτι», για να τον ξαναρωτήσει ο πνευματικός, Τι υπήρχε; «Μια αγελάδα», απάντησε ο χωρικός.

Αυτή η ιστορία μας δείχνει καθαρά τι είμαστε και πως σκεπτόμαστε εμείς οι άνθρωποι. Είμαστε διατεθειμένοι να ομολογήσουμε  το σχοινί, αλλά όχι την αγελάδα.

Σκέπτομαι, πως εμείς οι άνθρωποι μερικές φορές , μπορούμε  να πούμε ό,τι θέλουμε στον πνευματικό και στους συνανθρώπους μας, αλλά στον Θεό όμως όλα είναι γνωστά, τα πάντα είναι γυμνά και φανερά και σ΄ Αυτόν θα δώσουμε λόγο.

Μου έχει μείνει στην σκέψη, μετά από όλα αυτά,  ότι:

Ας είμαστε ειλικρινείς, ας ομολογούμε λοιπόν,  σ΄ Αυτόν την αλήθεια των πράξεων και ανομημάτων  και με μετάνοια για να έχουμε την συγχώρεσή Του και την απελευθέρωση από το βάρος της ενοχής μας…    

 

Βίβλος - ΒΔΚ