Πρωτοσέλιδο άρθρο του «Κορίνθιου» (Φ. 1884)
Η Επανάσταση της 25ης Μαρτίου 1821
Η απόδοση της εποποιίας του 1821 δεν είναι έργο ευχερές. Απαιτείται γραφίδα δυνατή και μάλιστα πιστεύω ότι, χρειάζεται ποίηση και όχι πεζός λόγος. Ενώ δε ξένοι και δικοί μας ποιητές ύμνησαν τον Αγώνα, δεν ευρέθη ακόμη ποιητής να τον αποδώσει σε έμμετρο έπος, όπως ο Όμηρος τον Τρωικό Πόλεμο.
Το 1838 που καθιερώθηκε στο διηνεκές η 25η Μαρτίου, ως επίσημος εθνικοθρησκευτικός εορτασμός της ενάρξεως του Αγώνος, ώστε να συνδυάζεται το άγγελμα της λυτρώσεως του ανθρώπου από την αμαρτία, με αυτό της λυτρώσεως του Ελληνισμού από τα δεσμά της δουλείας, γράφονται και εκφωνούνται πανηγυρικοί λόγοι και οι Έλληνες δεν αυτοκουράζονται να τους δέχονται, αφού το ΄21 είναι μέγα γεγονός της νεότερης ιστορίας μας, αλλά και μια των ωραιότερων σελίδων της παγκόσμιας ιστορίας.
Κατ΄έτος στις εθνικές επετείους αναδιφούμε τις σελίδες της ιστορίας μας, την ιστορία που κατά τον Ρωμαίο ρήτορα Κικέρωνα είναι δασκάλα της ζωής και ζωή της μνήμης. Λαός δε και μάλιστα η νεολαία του, χωρίς ιστορική μνήμη είναι λαός εις παρακμή, χωρίς συνείδηση του παρόντος, μακράν από κάθε εγρήγορση και ευθύνη. Ακόμη χωρίς μνήμη λαός «άγεται και φέρεται ως κάρφος αχύρου επί των υδάτων της ιστορίας».
Στην εθνική επέτειο που είναι εορτή και πανήγυρις όλοι εμείς οι Πανέλληνες γνωστοί και άγνωστοι μεταξύ μας, ζούμε την ίδια συμμετοχή στο παρελθόν και τη δόξα των προγόνων μας. Μας διακατέχει δε ο θαυμασμός και η οδύνη μπροστά στον αγώνα τους και δάκρυα για τα κατορθώματα, τις θυσίες αλλά και τις συμφορές των ηρώων εκείνων, που μας χάρισαν την πολυπόθητη επί 400 χρόνια Ελευθερία!
Επέτειος λαμπρά που ανήκει στις Μεγάλες Ώρες του Γένους με τις πολλές μορφές που ξεπερνούν τα όρια του μύθου και γίνονται σύμβολα της ομαδικής ψυχής, είναι και αυτή της Παλιγγενεσίας του 1821.
Με τον Αγώνα των προγόνων μας ευοδώθηκε η Παλιγγενεσία της Πατρίδας μας.
με φάσεις στην περίοδο της προετοιμασίας του, σ΄αυτήν της κηρύξεως και διεξαγωγής του και στην περίοδο μετά τον Ι. Καποδίστρια, της διπλωματίας δηλαδή που διαδέχθηκε την ηρωική εποχή του Γέρου του Μωριά και των άλλων Ηρώων της Ελλάδας μας.
Αλλά και σήμερα ο τουρκικός Δούρειος Ίππος, εάν δεν είναι εντός των τειχών ευρίσκεται προ των πυλών αυτών. Και δεν απαιτούνται προφητικές ικανότητες να προβλέψουμε τον βάρβαρο και αγριάνθρωπο πλήθος που μπορεί να εξέλθει από το κύτος του παραλόγου. «Οι καιροί ου μενετοί», που σημαίνει «οι καιροί δεν περιμένουν, πρέπει να δράσουμε».
Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»
Αφήστε ένα σχόλιο