UNICS - Βαθιά βουτιά στην σκληρότερη εκπαίδευση των ειδικών δυνάμεων (Φ. 1877)

Από Unics (Δημοσιεύσεις Facebook)

Μια βαθιά βουτιά στην σκληρότερη εκπαίδευση των ειδικών δυνάμεων, αυτή των βατραχανθρώπων, κατά τη διάρκεια της γνωστής διαβολοβδομάδας, όπου γίνεται και η τελική διαλογή όσων θέλουν, αντέχουν και μπορούν να γίνουν ΟΥΚ, μέσα από τη ματιά του δημοσιογράφου Αντώνη Σρόιτερ.

Θυμήθηκα κι εγώ το μεγάλο χειμερινό σχολείο ζωής, που ολοκλήρωσα στη ΜΥΚ από το Σεπτέμβριο του 1988 ως το Φεβρουάριο του 1989, το 102ο Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφέων, που ξεκίνησε με 120 μαθητές και τελείωσε με 20 βατραχανθρώπους!

Μεγάλο σχολείο, που με έμαθε πρώτιστα ότι δεν υπάρχει δυσκολία και εμπόδιο, που να μην μπορεί να αντιμετωπίσει μία γυμνασμένη ανθρώπινη βούληση, όταν ενεργοποιεί όλες τις εσωτερικές δυνάμεις του ανθρώπου προς την εκπλήρωση του σκοπού!

Υπήρξα ο πρώτος οπλίτης αλεξιπτωτιστής, που πέρασα εκπαίδευση ΟΥΚ. Μέχρι τότε μόνο μόνιμοι Αλεξιπτωτιστές γίνονταν δεκτοί. Στη σειρά μου δόθηκε αυτή η δυνατότητα και την άρπαξα. Όχι χωρίς συνέπειες, μια και τότε επικρατούσε μία σιωπηρή ανταγωνιστική μάχη μεταξύ Βατραχανθρώπων και Αλεξιπτωτιστών για τα "πρωτεία" του καταδρομικού πνεύματος, οπότε η πουλάδα στο στήθος, εξασφάλιζε μία ιδιαίτερη μεταχείριση με καψόνια και άλλες ωραίες προσφορές, ανάλογα με τη φαντασία του κάθε εκπαιδευτή και "παλιού" ΟΥΚ, που την εποχή εκείνη ήταν όχι μόνο αυτονόητες, αλλά και μέρος της εκπαίδευσης. Δεν ξεχνώ τους εκπαιδευτές μου, τους συνεκπαιδευομένους μου, το ζευγάρι μου και τις εμπειρίες και γνώσεις, που με καυτό σίδερο χαράχτηκαν στη μνήμη μου και έκτοτε ενεργοποιούνται αυτόματα, όποτε η ανάγκη το απαιτεί...! Πάρτε μία γεύση και όταν η ζωή σας φέρνει δυσκολίες να θυμάστε ότι το μόνο εμπόδιο στον άνθρωπο, για να τις ξεπερνά και να επιτυγχάνει τους στόχους του, είναι η αχαλίνωτη αρνητική του φαντασία, αυτή που έντεχνα καλλιεργείται από τα σκουπίδια των ΜΜΕ, που δεν του επιτρέπει να προχωρά σε συνεχώς ανώτερα επίπεδα ύπαρξης και η τεμπελιά του να αναλάβει το κόστος, την κούραση και τον πόνο της πορείας...

Τα αγαθά όμως μόνον κόποις κτώνται και όταν μάλιστα ο σκοπός είναι αγαθός, οι κόποι αποτελούν το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες για τα επόμενα επίπεδα εξέλιξης και επιτυχίας, κλιμακωτά και σταδιακά, με γνώση, συνέργεια, ταπεινά και προσήλωση στους ανώτερους στόχους, που υπερβαίνουν τα προσωρινά και υλικά!

** Φωτογραφίες, που μου έστειλε φίλος, τραβηγμένες το 1992, όταν ως πολίτες και έφεδροι πραγματοποιήσαμε με τη Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών το περιβόητο "Άλμα για τη Μακεδονία", άλματα με αλεξίπτωτο την περίοδο των μεγάλων συλαλλητηρίων για τα Σκόπια και τη διαφορά μας με την επιχειρούμενη πλαστογραφία της ιστορίας!

30 χρόνια μετά ένας κάποιος Αλέξης θεώρησε την ιστορία και τις εθνικές μας αξίες περιουσία του και τις ξεπούλησε κι όλοι οι άλλοι, μικροί κι ασήμαντοι πολιτικοί, τον ακολούθησαν σιωπηλοί κι υπάκουοι στις εντολές των αφεντικών τους, ώστε σήμερα να μιλάμε για Μακεδονική γλώσσα κι η αλήθεια να έχει πλήρως διαστραφεί.

Εμείς είμαστε υπερήφανοι ότι τότε και σήμερα στεκόμαστε ορθοί στις επάλξεις, ανεξαρτήτως του μεγάλου κόστους της επιλογής μας!

Κυριάκος Κόκκινος,

Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο,

Συστηµικός Αναλυτής CSAP,

Διαµεσολαβητής, Coach,

Εκπαιδευτής Ενηλίκων