ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020: ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ φ.1724

 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020

 

Σκέψεις και προβληματισμοί μίας νέας για την Ορθόδοξη Εκκλησία!

  

Γράφει η Ροδοθέα Κελλάρη*

Μεγάλωσα ως χριστιανή ορθόδοξη στον εικοστό πρώτο αιώνα, στους κόλπους μιας θαυμάσιας οικογένειας. Τα μέλη της καλύπτουν όλο το φάσμα των ανθρώπινων δυνατοτήτων και ιδεολογιών. Πολλές μάλιστα φορές με έναν τρόπο που φαίνεται κάπως αντιφατικός στα μάτια ενός παιδιού. Επιστήμονες, λάτρεις των τεχνών και του αθλητισμού, αγνωστικιστές, άτομα με πνευματικές και μεταφυσικές ανησυχίες, γυναίκες παραδοσιακές και φεμινίστριες ταυτόχρονα, πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, άτομα πολύ μεγάλης ηλικίας με βαθιά πίστη στη χριστιανοσύνη, τα οποία όμως δεν διστάζουν να συζητούν για τις άδικες συμπεριφορές της εκκλησίας κατά καιρούς.
  

Οταν η ανατροφή σου είναι στα χέρια τέτοιων ανθρώπων από τη στιγμή που γεννήθηκες, δύο είναι τα επακόλουθα. Δεν θα αποδεχτείς ποτέ την φράση «Γιατί έτσι είναι» ως ικανοποιητική απάντηση στις απορίες σου και δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε εκπλήξει ο μονόπλευρος τρόπος με τον οποίο φαίνεται να αντιμετωπίζεται η διδασκαλία του Ιησού από άτομα στους κόλπους της Εκκλησίας. Η μάλλον για να ακριβολογούμε, η διδασκαλία της Αγίας Γραφής, ενός βιβλίου που έχει μεταφραστεί, τροποποιηθεί και ερμηνευθεί από διαφορετικούς ανθρώπους ανά τους αιώνες, με την ισχυρή επίδραση της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας. Δεν είμαι θεολόγος και σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύω να κάνω υποδείξεις σε ιερείς σχετικά με την άσκηση του λειτουργήματός τους. Παρ ’όλα αυτά, έχοντας μαρτυρίες, λίγες δικές μου, περισσότερες φίλων και κάποιες γνωστές στο πανελλήνιο, θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς μου.

Η πρώτη φορά που θυμάμαι τον εαυτό μου να συγχύζεται και να σαστίζει από συμπεριφορά ιερωμένου ήταν όταν ήμουν ακόμα παιδί. Μία γυναίκα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη που φαινόταν και αρκετά εξουθενωμένη, αφού κοινώνησε προσπάθησε να του φιλήσει το χέρι. Εκείνος θυμωμένος, διέκοψε το μυστήριο, της μίλησε απότομα και της έκανε νόημα να φύγει. Σε αντίθεση με μία νεαρή κοπέλα που την υπερασπίστηκε λεκτικά και προσπάθησε να την ηρεμήσει, αφού ήταν φανερά αναστατωμένη, οι μεγαλύτερες κυρίες που περίμεναν στην ουρά της φέρθηκαν με αποδοκιμασία. Ορισμένες από αυτές μάλιστα της έκαναν και μια -καθόλου φιλική- παρατήρηση. Οπως μου ψιθύρισε μία από αυτές, το χειροφίλημα απαγορεύεται μετά τη μετάληψη. Μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως η μη σκόπιμη σπατάλη ίχνους Αγίας Κοινωνίας θα δυσαρεστούσε τον Θεό, τον οποίο τόσο αγαπούν και σέβονται, ενώ η συμπεριφορά προς την έγκυο γυναίκα ήταν σχεδόν εχθρική...

Από την άλλη, χριστιανοί κηρύττουν προς πάσα κατεύθυνση το πόσο σατανικός είναι ο διαλογισμός και η γιόγκα, εξευτελίζοντας τις ανατολικές θρησκείες και τρομοκρατώντας όσους ασχολούνται με τέτοιες πρακτικές. Κάθε σύμβολο πέραν του σταυρού είναι ύποπτο αποκρυφιστικής σημασίας και κάθε σωστός Χριστιανός πρέπει να ξεφορτωθεί από τη βιβλιοθήκη του τον Αλχημιστή του Πάουλο Κοέλο. Η χρήση οποιασδήποτε μεθόδου αυτοβελτίωσης και εξέλιξης που δεν περιλαμβάνει προσευχή, όπως η ύπνωση, ο νευρογλωσσικός προγραμματισμός ή ακόμα και ο δημιουργικός οραματισμός των στόχων τους, είναι αμαρτία. Πνευματικοί που αντιμετωπίζουν με σκληρότητα τους ανθρώπους που παραδίδουν την ψυχή τους στα χέρια τους, κοπέλες που στολίζονται με κοσμητικά επίθετα για προσωπικές τους επιλογές που δεν

αφορούν κανέναν, ιερείς που προσβάλλουν δημόσια τους μη ετεροφυλόφιλους ανθρώπους με παντελώς αντιεπιστημονικούς ισχυρισμούς. Κορυφαίο παράδειγμα όλων, ο Ιερέας που αρνήθηκε να κοινωνήσει πέρυσι μια ομάδα παιδιών με αναπηρία, διότι αποφάσισε ότι δεν ήταν σε θέση να κατανοήσουν το μυστήριο.

Οι περισσότεροι χριστιανοί που έχω γνωρίσει, ιερείς και μη, υποστηρίζουν ότι είναι ανεπίτρεπτο να τροποποιούμε την Αγία Γραφή με βάση τα δεδομένα της κάθε εποχής, διότι ο λόγος του Θεού είναι ακέραιος και αμετάβλητος στο χρόνο. Πως γίνεται λοιπόν να προβάλλεται ως δικαιολογία για τη σκληρότητα των διδαγμάτων της παλαιάς διαθήκης το ότι δεν ανήκουν στην πραγματική διδασκαλία του Ιησού, αφού εκείνος ήταν πιστός Ιουδαϊστής και επικύρωνε με αυτόν τον τρόπο την αλήθεια τους; Πως είναι δυνατό να επικαλούμαστε την θέση της γυναίκας εκείνη την εποχή για να δικαιολογήσουμε τους στερεοτυπικούς ρόλους που επιβάλει η καινή διαθήκη στα φύλα, οι οποίοι πολλές φορές δεν αφήνουν την κάθε προσωπικότητα να εξελιχθεί ελεύθερα; Εχει άραγε τόση σημασία η πιστή εφαρμογή των κειμένων αυτών στην κοινωνία του σήμερα; Είναι σωστό να αναρωτιέται με τύψεις ο καθένας, αν αυτά που σκέπτεται, αυτά που νιώθει, αυτά που πράττει, είναι ενάντια στη θρησκεία του με βασικό κριτήριο τι γράφτηκε πριν δύο χιλιετίες και το να αυτοαποκαλείται αμαρτωλός κάθε φορά που κάνει κάτι που θεωρείται «λάθος»; Οχι κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Δεδομένης αυτής της αντιμετώπισης είναι απόλυτα λογικό να απομακρύνεται ο κόσμος από την εκκλησία. Αλλο το να πεις σε μία νέα κοπέλα να αποδέχεται, να συγχωρά και να προσφέρει και άλλο, πολύ διαφορετικό το να διαβάζει ιερά κείμενα που την αποκαλούν πόρνη και αμαρτωλή επειδή έχει προγαμιαίες σχέσεις, ακόμα και αν αυτές είναι με έναν άνθρωπο που αγαπά. Εν έτει 2020 τα άτομα που τηρούν κατά γράμμα την Αγία Γραφή είναι ελάχιστα και αυτό είναι το φυσιολογικό. Ακόμα και τα άτομα που αποζητούν ένα ψυχικό και πνευματικό καταφύγιο στη Χριστιανοσύνη θέλοντας να έρθουν σε επαφή με το Θείο και αυτήν την απέραντη αγάπη και αποδοχή για τις οποίες τόσοι έχουν μιλήσει, αναζητούν απαντήσεις στα ερωτήματά τους, μπορεί όμως να αποθαρρυνθούν από αυτό το συνονθύλευμα κανόνων, δογματισμού, επικριτικών ιερέων και προσκολλημένων στο παρελθόν πιστών. Μπορεί να μην φταίει η εξέλιξη της επιστήμης, αλλά η μη εξέλιξη της εκκλησίας για αυτήν τη σημαντική απώλεια.

Προσωπικά άρχισα να προβληματίζομαι για όλα αυτά, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι απορρίπτω όλα όσα διδάχτηκα ή τους ανθρώπους που μου τα δίδαξαν. Ενας από τους εξυπνότερους, πιο ευγενικούς και πιο καλοσυνάτους ανθρώπους που γνώρισα στη ζωή μου ήταν ένας μοναχός σε ένα μοναστήρι στο Αργος. Ενας φωτεινός, προσφιλής, ήρεμος και ανοιχτός για συζήτηση άνθρωπος, με απόλυτο σεβασμό στη συνομιλήτριά του, ακόμα και αν η εν λόγω συνομιλήτρια ήταν οκτώ ετών και τον άκουγε τρώγοντας λουκούμια. Αυτή η αντιμετώπιση αξίζει σε κάποιον που θέλει να γνωρίσει τον Θεό και όχι η έμμεση απειλή της αιώνιας τιμωρίας που θα επιφέρει η μη υπακοή ή η διαρκής υπενθύμιση του πόσο ανίσχυρος, αμαρτωλός και ανούσιος είναι μπροστά Του.

Σας εύχομαι καλά Χριστούγεννα με λιγότερους κανόνες και περισσότερες αξίες.

*Η Ροδοθέα Κελλάρη, είναι φοιτήτρια Ιατρικής, από την Κόρινθο