ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ : Η σημασία της υπόθεσης Ζακ Κωστόπουλου…

ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΩΝΤΟΣ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΥ*

Είναι μάταιο να προσπα­θήσεις να έχεις διάλογο με όλους αυτούς που θεωρούν τον κοσμηματοπώλη, το ΕΚΑΒ ή την ομάδα της Αστυνομίας ΔΙΑΣ ενόχους. Για όλους αυ­τούς η ενοχή ήταν ξεκάθαρη από την πρώτη μέρα. Τα στοι­χεία, οι ενδείξεις, οι υποθέσεις που μπορεί κάποιος να κάνει για τη συγκεκριμένη υπόθεση μπορεί να έχουν μία και μονα­δική κατεύθυνση - την έκθεση και προβολή της ενοχής των κατηγορουμένων. 
Αν ο Κωστόπουλος ήταν υ­πό την επήρεια των ναρκωτι­κών, τότε η δολοφονία έγινε όταν οι νοικοκυραίοι βρήκαν έναν άνθρωπο σε μια ευαί­σθητη στιγμή και, αντί να τον βοηθήσουν, του επιτέθηκαν άγρια και αδικαιολόγητα. Αν ο Κωστόπουλος δεν ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών, τότε προφανώς δεν μπήκε στο κο­σμηματοπωλείο σε μια κατά­σταση παραφροσύνης και ε­πομένως οι νοικοκυραίοι τον δολοφόνησαν άγρια και αδι­καιολόγητα. «Δεν υπάρχουν δεδομένα, μόνο ερμηνείες», και οι μόνες ερμηνείες που έ­χουν αξία είναι αυτές που ι­κανοποιούν τα «πιστεύω» της πολιτικής ορθότητας. 
Οπως όλοι οι επίγειοι πα­ράδεισοι που έχει εξαγγεί­λει η Αριστερά, έτσι και αυτός της πολιτικής ορθότητας δεν πρόκειται να ευοδωθεί. Και ό­πως έχει γίνει παλαιότερα, ό­ταν τα πενταετή προγράμμα­τα άρχιζαν να αποτυγχάνουν, οι δίκες και οι καταδίκες ήταν τα μόνα χειροπιαστά και ακρά­δαντα «δεδομένα» για τους πι­στούς που απεχθάνονταν την όποια περί του δόγματος αμ­φιβολία. Η ενοχή των άλλων είναι το μόνο «δεδομένο» μιας πραγματικότητας που έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν. Η ενο­χή των άλλων είναι το μόνο που τους έχει απομείνει, όταν όλα όσα πιστεύουν είναι υπό κατάρρευση. 
Η της συνιστώσας «χαβιά­ρι, Εκάλη και Βελουχιώτη Α­ρη» κυρία Ελενα Ακρίτα συ­νέστησε «Μην πείτε λέξη με­ρικοί, κιχ μη βγάλετε». Ενώ η φυλλάδα της κυβέρνησης, η «Αυγή», βγήκε με πρωτοσέλι­δο «Δικαιοσύνη τώρα για το λιντσάρισμα». Είναι προφανές ποιες είναι οι οδηγίες προς τους δικαστές και τους πολί­τες. Η ακροαματική διαδικασί­α δεν πρέπει παρά να είναι η επικύρωση μιας ενοχής με βά­ση καθαρά πολιτικά και ιδεο­λογικά κριτήρια. Το δε πόπολο δεν δικαιούται να έχει αμφι­βολίες, ειδικά για κάτι που για το κατεστημένο είναι υπαρξι­ακής πλέον σημασίας. 
Το πρόβλημα για μια δημο­κρατία είναι οι συνέπειες, ό­ταν ένα δόγμα ολοκληρωτι­κού τύπου σαν αυτό της πο­λιτικής ορθότητας διαβρώνει τους θεσμούς όλο και περισ­σότερο όσο περνά ο καιρός. Και βέβαια υπάρχει ο κίνδυνος για καθένα μας ξεχωριστά, ό­ταν υπάρχει η διαρκώς αυξα­νόμενη πιθανότητα να βρε­θούμε «ένοχοι», και ειδικά ό­ταν αυτή η «ενοχή» χαίρει της πλήρους στήριξης ενός κρά­τους και των ΜΜΕ. Είναι μεγά­λο πρόβλημα όταν η ελευθε­ρία σου και η ύπαρξή σου γί­νονται πολιτικά εμπορεύσι­μες για ένα διεφθαρμένο κα­τεστημένο. 

* Ο Ναπολέων Λιναρδάτος, γεννήθηκε στα Βαλσαμάτα/ Φραγκάτα Κεφαλλονιάς. Εί­ναι Τραπεζικός ζεί και εργά­ζεται στη Νέα Υόρκη.