ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ : Η Ελληνική Κοινωνία αναζητεί άξιους Ηγέτες…

Του Ιωάννη Ασλανίδη *

Είναι απορίας άξιον, πώς! Όταν άτομα που είναι υπεύ­θυνα να διαμορφώνουν, ε­θνικά, κοινωνικά, επαγγελ­ματικά και ανθρωπιστικά, την προσωπικότητα, των ε­περχομένων γενεών της Ελλαδικής κοινωνίας να έ­χουν παρεκκλίνει συνειδη­σιακά τόσο πολύ του πραγ­ματικού των ρόλου, με την μεθοδική υποβάθμιση όλων των αξιών της πατρίδας μας, ώστε! ο Έλλην σήμερα να αντιμετωπίσει με πολύ προ­βληματισμό και δέος τους εφιαλτικούς καρπούς αυτής της συμπεριφοράς των. 
Ένα Έθνος για να διαιω­νίσει την ύπαρξη του και να βελτιώνει συνεχώς τις επερ­χόμενες γενεές, πρέπει να διαθέτει πρότυπα. Πρότυπα βασικά πρέπει να είναι : 

Οι εκλεγμένοι του λαού στο κοινοβούλιο της Ελλη­νικής Δημοκρατίας. 
Οι δάσκαλοι γενικά και ι­δίως οι Πανεπιστημιακοί. 
Οι λειτουργοί της Εκκλη­σίας 
Οι αξιωματικοί των Ενό­πλων Δυνάμεων και Σωμά­των Ασφαλείας της χώρας και ακόμη 
Οι Δημόσιοι λειτουργοί του κράτους 

Όλοι αυτοί με κυρίως υ­πεύθυνη, την εκάστοτε πο­λιτική ηγεσία της πατρίδος μας, έχουν εντολή από τον ελληνικό λαό, να βελτιώ­νουν και να εξασφαλίζουν από γενιά σε γενιά τα παρα­κάτω: 
Την βασική απαιτούμε­νη οικονομική ευρωστία της Χώρας μας, για να αντέ­χει στους διεθνείς κλυδωνι­σμούς. 
Την καλύτερη επαγγελ­ματική κατάρτιση των νέων προσαρμοσμένη στις εξελί­ξεις της κάθε εποχής. 
Την δημιουργία πατριω­τικής, ηθικής και θρησκευτι­κής συνείδησης. 
Την Κοινωνική δικαιοσύ­νη και μέριμνα, ώστε και ο τελευταίος Έλληνας και αλ­λοδαπός στην πατρίδα μας, να έχει στήριγμα στην φρο­ντίδα της και να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς 
Τέλος! την δημιουρ­γία ισχυρών ενόπλων δυ­νάμεων, για την υποστήρι­ξη της εξωτερικής πολιτι­κής, την αποθάρρυνση των επιβουλέων της χώρας μας, τον σεβασμό της πατρίδος μας και την δυνατότητα κοι­νωνικής αρωγής σε θεομη­νίες ή και σε άλλες εγκλη­ματικές πράξεις από όπου και αν προέρχονται. 
Δυστυχώς! Και η ση­μερινή Κυβέρνηση της πα­τρίδος μας, δεν επέτυχε τί­ποτε στον τομέα αυτό, ούτε πρόκειται να πετύχει, διότι ακολουθεί τα καταστροφι­κά χνάργια της νοοτροπίας των προηγουμένων Κυβερ­νήσεων, της διχόνοιας, των ανουσίων διαξιφισμών στην Βουλή και την ψήφιση νό­μων, που κυριολεκτικά κα­ταστρέφουν, τις αρχές και αξίες της Ελληνικής Κοινω­νίας, τους θεσμούς της Ελ­ληνικής οικογένειας και το χειρότερο καταστρέφουν την Ελληνική εθνική Παιδεί­α μας. 
Αυτές λοιπόν οι πολιτι­κές εξουσίες αντί της ως ά­νω αναφερομένης αποστο­λής, επέτυχαν σε σοβαρούς κυρίως στόχους ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή! την οι­κονομική καταστροφή, τον εθνικό ξεπεσμό και την α­ναξιοπιστία της Πατρίδος μας. Η Ιστορία για τους σύγ­χρονους πολιτικούς θα είναι αμείλικτη, διότι ένας μεγά­λος αριθμός από αυτούς έ­θεσαν τα προσωπικά τους συμφέροντα και την λαθε­μένη ιδεοληψία των, υπε­ράνω της σωτηρίας της Πα­τρίδος και έφεραν την χώρα στην σημερινή κατάσταση. 
Επίσης! η Συντεχνιακή καπηλεία ορισμένων αρι­στερών, έφθασε στην ση­μερινή Δημοκρατική Ελλά­δα σε τέτοιο βαθμό, ώστε ωμά, θρασύτατα και απειλη­τικά να λέει: «τι σημασία έ­χουν οι νόμοι που ψηφίζει η Βουλή, τους νόμους τους α­νατρέπει ο λαός στους δρό­μους». Αυτοί οι ολίγοι, μιας πλαστογραφημένης Αριστε­ράς και τινές άλλοι άνοοι, δυστυχώς είναι αυτοί, που ευτελίζουν συγχορδιακά τις αρχές και αξίες της Δημο­κρατίας μας, ακόμη και το κοινωνικοκεντρικό όραμα της πραγματικής Αριστεράς των ιδεολόγων αυτής. 
Να έχουν δε πάντοτε υπ’ όψιν των, οι όψιμοι πολιτι­κοί μας, της πλέριας προο­δευτικής κουλτούρας, Ακό­μη! Είναι λυπηρό το γεγο­νός, πως δεν έχει γίνει μέ­χρι σήμερα αντιληπτό σ’ αυ­τούς ότι, ο Ελληνικός λαός ανέχεται μέχρις ενός σημεί­ου συμπλεγματικούς ή άλ­λης αιτιολογίας ακκισμούς αρνησιπατρίας, στο βωμό του κοσμοπολιτισμού και της Παγκοσμιοποίησης, αλ­λά όχι απεριόριστα. Ακόμη! Είναι λυπηρό το γεγονός, πώς δεν έχει γίνει μέχρι σή­μερα αντιληπτό σ’ αυτούς ότι, για τους περισσότερους Έλληνες τα εθνικά θέματα είναι κάτι σαν θρησκεία. 
Αξίζει τον κόπο εδώ να θυμηθούμε για λίγο τι εί­ναι ΗΓΕΤΗΣ: «Το κύριο προ­νόμιο του ηγέτη είναι, να ζωντανεύει ελπίδα στις ψυ­χές των ανθρώπων. Μόνο από εμπιστοσύνη στο πρό­σωπό του, ν’ ανθίζει χαμό­γελο, να βουρκώνουν μάτια και να γεννιέται στην θέ­α του, αυθόρμητα στο πλή­θος γιορτή. Εμείς δυστυχώς αντί αυτού στα δελτία ειδή­σεων των Μ.Μ.Ε. προ ημε­ρών, κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού της χώρας μας σε ακριτικό Νησί μας, πληροφορηθήκαμε να τον συνοδεύουν για ασφάλεια 13 διμοιρίες των ΜΑΤ. Από ποιό κίνδυνο, από τον Ελ­ληνικό Λαό, που τον τίμη­σε δια της ψήφου των και του ενεπιστεύθη την Πρω­θυπουργία της χώρας μας; Μην μου πείτε φταίνε οι α­ριστεροί ή οι δεξιοί, θα ήταν αστείο. Τα συμπεράσματα δικά σας. Αλλά! Η περίσκε­ψη πρέπει να είναι της Πο­λιτικής Ηγεσίας της Χώρας μας. 
Επειδή η ελπίδα πεθαί­νει τελευταία, ελπίζουμε και ευχόμαστε, να έλθει σύ­ντομα στο σύνολό των στο κοινοβούλιο η γενιά εκεί­νη των Ελλήνων πολιτικών που θα αντιληφθεί ότι, μό­νο με την εθνική ενότητα, την ομοψυχία και την ιστο­ρική μνήμη του λαού, θα δι­αφυλαχθεί η Ιερή αυτή πα­τρίδα και η Εθνική και πολι­τική Ελευθερία των Ελλή­νων και ταυτόχρονα να υ­πάρχουν αξίες της Ειρήνης που θα κρατήσουν υψηλά την ηθική στάθμη του Βίου των Ελλήνων. 
Αυτούς τους Έλληνες πολιτικούς αναζητά ο Ελλη­νικός Λαός και γρήγορα δι­ότι ο Δρόμος που ακολου­θούμε σήμερα δεν οδηγεί πουθενά. 
Λέει ο ΠΛΑΤΩΝ: « Ο Ηγή­τωρ πρέπει να είναι ΕΝΤΙ­ΜΟΣ και ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ, διότι εάν είναι μόνο ΕΝΤΙΜΟΣ θα τον φάνε οι ανέντιμοι και ε­άν είναι μόνο ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ, τότε είναι ακατάλληλος για Ηγήτωρ και επικίνδυνος για τους υπ’ αυτών.

*O κ. Ιωάννης Μ. Ασλα­νίδης, είναι Αντ/γος ε. α., Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ευ­ελπίδων από τη Δράμα, κά­τοικος Αθηνών.