Πρωτοσέλιδο άρθρο του «Κορίνθιου» /Φ.1795
| ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ |
 |
| Ο «Κορίνθιος» |
| Η πολεοδόμηση του στρατοπέδου |
Ενθυμούμαι ότι όταν οι Ιταλοί την 28η Οκτωβρίου 1940 κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Ελλάδας με το άκουσμα της σειρήνας οι κάτοικοι της Κορίνθου κατέφευγαν στα παντός είδους καταφύγια, με τα οποία είχε προετοιμασθεί η Ελλάδα για την κακιά ώρα. Ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας Ι. Μεταξάς είχε νομοθετήσει, ώστε σε κάθε πολεοδομικό σχέδιο πολυκατοικίας να προβλέπεται χώρος καταφυγίου στο υπόγειο, για κάθε αναγκαία περίπτωση.
Και σήμερα, κάθε χρόνο γίνεται δοκιμαστική Άσκηση να ηχεί η σειρήνα της Νομαρχίας δοκιμαστικά υπό τύπον ασκήσεων, ώστε να καταφεύγουν οι κάτοικοι της πόλεως «στα καταφύγια». Το πρόβλημα όμως είναι πως δεν υπάρχουν δομημένα καταφύγια και άρα ο κόσμος παραμένει μετέωρος χωρίς κατευθυντήρια γραμμή προστασίας από τυχόν φαινόμενα καταστροφών.
Αν τότε, πριν από 82 περίπου χρόνια, υπήρξε ανάγκη προστασίας των ανθρώπων… Σκεφθείτε, σήμερα, πόσο αναγκαία είναι η ύπαρξη καταφυγίων με την τεράστια αύξηση του αριθμού και της ποιότητας των οπλικών συστημάτων. Ο σημερινός Ρωσοουκρανικός πόλεμος δείχνει το μέγεθος της ανάγκης της ύπαρξης κατάλληλων χώρων καταφυγής των πολιτών για την αυτοπροστασία τους. Και στην Ουκρανία δεν υπάρχουν σχετικοί νόμοι, αλλά οι κάτοικοι επέλεξαν τα υπόγεια των πολυκατοικιών για την προστασία τους και εν πολλοίς βρήκαν αυτό που επιζητούσαν, τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις.. Εκεί προστατεύτηκαν από τα μαζικά πυραυλικά κτυπήματα, εκεί νοσηλεύτηκαν, εκεί βρήκαν αποθηκευμένα τρόφιμα διαβίωσης και εκεί ήταν πιο ασφαλείς αντί να παραμένουν έκθετοι στις μαζικές επιθέσεις κατά του στρατού, αλλά και κατά του άμαχου πληθυσμού.
Διάβασα όλη τη σχετική δημοσιογραφία για την πολεοδόμηση της έκτασης του Στρατοπέδου, του διαλυθέντος, μοναδικού στην Πελοπόννησο ιστορικού 6ου Συντάγματος Πεζικού Κορίνθου. Αυτομάτως μου ήλθε στη σκέψη το γνωστό «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν…». Η εισήγησή μας προς το Δήμο Κορινθίων, που πήρε απόφαση για πολεοδόμηση της εν λόγω περιοχής, οφείλει προληπτικά να ακολουθήσει το σκεπτικό πολεοδομίας του υπάρχοντος προπολεμικού κτιριακού συγκροτήματος. Θα διαπιστώσει πως σε κάθε μεγάλο κτίριο υπάρχει υπόγειος χώρος, που χρησιμοποιήθηκε τότε, ως καταφύγιο. Βεβαίως οι δύο όροφοι δεν αντέχουν στα σύγχρονα όπλα, αν δεν υπάρχει υποδομή και σύγχρονο συνθετικό υλικό κατασκευής, που ν΄αντέχει σε εκρήξεις σύγχρονων, ίσως και μελλοντικών όπλων. Σε μία μελλοντική τυχόν σύρραξη πολλά από τα κτίρια της περιοχής θα καταστούν εκ των πραγμάτων εστίες αντίστασης σε κάθε επιτιθέμενο. Όχι κρυστάλλινες μπαλκονόπορτες, πρόληψη εμποδίων και προμαχώνα σε κάθε παράθυρο. Μπορεί να είναι άχρηστο, αλλά αν χρειαστεί; Ας το μελετήσουν το θέμα…
Και σήμερα, κάθε χρόνο γίνεται δοκιμαστική Άσκηση να ηχεί η σειρήνα της Νομαρχίας δοκιμαστικά υπό τύπον ασκήσεων, ώστε να καταφεύγουν οι κάτοικοι της πόλεως «στα καταφύγια». Το πρόβλημα όμως είναι πως δεν υπάρχουν δομημένα καταφύγια και άρα ο κόσμος παραμένει μετέωρος χωρίς κατευθυντήρια γραμμή προστασίας από τυχόν φαινόμενα καταστροφών.
Αν τότε, πριν από 82 περίπου χρόνια, υπήρξε ανάγκη προστασίας των ανθρώπων… Σκεφθείτε, σήμερα, πόσο αναγκαία είναι η ύπαρξη καταφυγίων με την τεράστια αύξηση του αριθμού και της ποιότητας των οπλικών συστημάτων. Ο σημερινός Ρωσοουκρανικός πόλεμος δείχνει το μέγεθος της ανάγκης της ύπαρξης κατάλληλων χώρων καταφυγής των πολιτών για την αυτοπροστασία τους. Και στην Ουκρανία δεν υπάρχουν σχετικοί νόμοι, αλλά οι κάτοικοι επέλεξαν τα υπόγεια των πολυκατοικιών για την προστασία τους και εν πολλοίς βρήκαν αυτό που επιζητούσαν, τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις.. Εκεί προστατεύτηκαν από τα μαζικά πυραυλικά κτυπήματα, εκεί νοσηλεύτηκαν, εκεί βρήκαν αποθηκευμένα τρόφιμα διαβίωσης και εκεί ήταν πιο ασφαλείς αντί να παραμένουν έκθετοι στις μαζικές επιθέσεις κατά του στρατού, αλλά και κατά του άμαχου πληθυσμού.
Διάβασα όλη τη σχετική δημοσιογραφία για την πολεοδόμηση της έκτασης του Στρατοπέδου, του διαλυθέντος, μοναδικού στην Πελοπόννησο ιστορικού 6ου Συντάγματος Πεζικού Κορίνθου. Αυτομάτως μου ήλθε στη σκέψη το γνωστό «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν…». Η εισήγησή μας προς το Δήμο Κορινθίων, που πήρε απόφαση για πολεοδόμηση της εν λόγω περιοχής, οφείλει προληπτικά να ακολουθήσει το σκεπτικό πολεοδομίας του υπάρχοντος προπολεμικού κτιριακού συγκροτήματος. Θα διαπιστώσει πως σε κάθε μεγάλο κτίριο υπάρχει υπόγειος χώρος, που χρησιμοποιήθηκε τότε, ως καταφύγιο. Βεβαίως οι δύο όροφοι δεν αντέχουν στα σύγχρονα όπλα, αν δεν υπάρχει υποδομή και σύγχρονο συνθετικό υλικό κατασκευής, που ν΄αντέχει σε εκρήξεις σύγχρονων, ίσως και μελλοντικών όπλων. Σε μία μελλοντική τυχόν σύρραξη πολλά από τα κτίρια της περιοχής θα καταστούν εκ των πραγμάτων εστίες αντίστασης σε κάθε επιτιθέμενο. Όχι κρυστάλλινες μπαλκονόπορτες, πρόληψη εμποδίων και προμαχώνα σε κάθε παράθυρο. Μπορεί να είναι άχρηστο, αλλά αν χρειαστεί; Ας το μελετήσουν το θέμα…
Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»
Αφήστε ένα σχόλιο