ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ «ΜΑΣΚΕΣ» Ή ΧΩΡΙΣ φ.1724

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ

Χριστούγεννα με «μάσκες» ή χωρίς;

Γράφει - Επιμελείται Εύη Κοκκίνου - Κελλάρη*

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή οι προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα εντείνονται. Τα σπίτια και οι πόλεις στολίζονται, λαμπάκια και γιρλάντες παντού, οι αυλές καθαρίζονται, και χριστουγεννιάτικα κάλαντα ακούγονται σε κάθε γωνιά του κέντρου των πόλεων! Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες είναι έτοιμα για το γιορτινό τραπέζι. Οι νοικοκυρές συμμετέχουν σε έναν αγώνα δρόμου, για να εξασφαλίσουν ότι όλα θα είναι υπέροχα, όταν μαζευτεί η οικογένεια και οι φίλοι στο σπίτι! Όλοι βάζουν το καλύτερό τους χαμόγελο, σκαρφίζονται τα καλύτερα αστεία, για να ευθυμήσει η παρέα. Είναι έθιμο. Τα Χριστούγεννα είναι μία εύθυμη γιορτή και «πρέπει» να περάσουμε καλά!
  

Και μετά τι; Σβήνουν τα λαμπάκια, φεύγει η αστερόσκονη, τα στολίδια επιστρέφουν στις αποθήκες. Και το χαμόγελό μας; Σβήνει και αυτό; Η χαρά μας τελειώνει; Η εξωστρέφεια των ημερών μεταλλάσσεται σε εσωστρέφεια; Η όποια προσπάθειά μας να κάνουμε τους γύρω μας χαρούμενους αποδεικνύεται προσπάθεια του «φαίνεσθαι»; Επίδειξη αισθητικής και δύναμης κοινωνικής-οικονομικής ή πραγματική ανάγκη συναναστροφής, ανταλλαγής συναισθημάτων, αγάπης, εσωτερικού πλούτου και ανιδιοτελούς προσφοράς;

Από την άλλη πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη γιορτή με άγχος. Η σκέψη ότι πρέπει οπωσδήποτε να αισθανθούν χαρά, μολονότι δεν την νοιώθουν μέσα τους τους γεμίζει με μεγαλύτερη αγωνία και στρες. Τρέμουν να πάνε στις οικογένειές τους. Τρέμουν να μοιρασθούν τις αγωνίες τους. Εύλογα τα ερωτήματα: Γιατί να νοιώθω χαρούμενος, αφού είμαι μόνος; Γιατί να γιορτάσω, αφού έχασα τον άνθρωπό μου; Γιατί να γελάσω με τα αστεία της οικογένειας, αφού τα θεωρώ βαρετά; Γιατί να βρεθώ με ανθρώπους οπωσδήποτε, μόνο και μόνον για να μην μείνω μόνος τέτοια μέρα; Γιατί να συναναστραφώ με ανθρώπους που δεν μοιράζομαι κοινές εμπειρίες, αρχές, αξίες; Κι έτσι η γιορτή βαραίνει την καρδιά, την ψυχή, τον νου κι επιδεινώνει ψυχικές καταστάσεις όπως η στενοχώρια, η θλίψη, η μελαγχολία, αλλά και η κατάθλιψη που μαστίζει την κοινωνία μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Τα Χριστούγεννα, όμως, δεν είναι μία απλή κοινωνική γιορτή. Είναι πρωτίστως μία πνευματική πορεία προς την αλήθεια, μία εορτή που θεσπίσθηκε για να θυμίζει την Γέννηση του Θεανθρώπου! Είναι η Αρχή του θείου πάθους για την σωτηρία της ανθρωπότητας! Είναι μία εορτή που θυμίζει τη δυνατότητα του ανθρώπου να απαλλαγεί από τα πάθη που τον βαραίνουν, από την κακία, τη ζήλεια, το ψέμα, τον εγωισμό, από το άγχος για το μέλλον, τον φόβο, την κατάθλιψη! Είναι μία εορτή Αγάπης! Ο Ιησούς με τη ζωή Του και ιδίως με την ύψιστη θυσία Του έδειξε τον δρόμο της Αγάπης στους Ανθρώπους. Και όσοι επιλέγουν να αγωνισθούν βαδίζοντας στα χνάρια Του, νοιώθουν το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων.

Χριστούγεννα χωρίς Εκκλησία, Χριστούγεννα χωρίς Χριστό δεν νοούνται!

Είμαστε τυχεροί στην Ελλάδα, διότι η Ορθοδοξία μας βοηθά να «βρούμε» αυτόν τον δρόμο, τον δρόμο που δεν είναι φορτωμένος με περιττά φτιασίδια, αλλά με ουσιαστικές αρετές και παραδείγματα πνευματικών ανθρώπων που μόνη η συναναστροφή μαζί τους χαρίζει γαλήνη στην ψυχή μας, ζεσταίνει την καρδιά μας και φωτίζει την πορεία μας! Ας τους αναζητήσουμε…! Το να μένουμε στις «κοινωνικές» και πολλές φορές στρεβλές εκφάνσεις της Εκκλησίας δεν βοηθά κανέναν.

Φέτος, βέβαια, πως θα γίνει αυτό; Μάλιστα με κλειστές ουσιαστικά εκκλησίες δεν θα σταθούμε τυχεροί να παρακολουθήσουμε από κοντά ούτε τη λειτουργία των Χριστουγέννων. Η αλήθεια είναι ότι θα μας λείψει! Όσα νόστιμα φαγητά και να φτιάξουμε, όσα παραδοσιακά γλυκά να γευτούμε, όσο όμορφα σπίτια να έχουμε στολίσει, το πρωινό ξύπνημα από τις καμπάνες για να πάμε οικογενειακώς στη χαρμόσυνη χριστουγεννιάτικη λειτουργία και να ενώσουμε την προσευχή μας με τους συνανθρώπους μας θα μειώσει την Χαρά των Χριστουγέννων. Θα την μειώσει;

Ας μην το επιτρέψουμε!

Ας ξεκινήσουμε από σήμερα προετοιμασία αποχής από κάθε κακή σκέψη και συναίσθημα, είτε αυτό απευθύνεται στον συνάνθρωπό μας, είτε στον ίδιο μας τον εαυτό! Ας προβούμε σε μία καλή πράξη που θα βοηθήσει κάποιον κι όταν χτυπήσει η καμπάνα των Χριστουγέννων ας ντυθούμε όμορφα και ας ακούσουμε την Χριστουγεννιάτικη λειτουργία από την τηλεόραση ή όσοι τυχεροί είναι κοντά στις εκκλησίες από τα τυχόν μεγάφωνα. Ας ψάλλουμε όλοι μαζί το απολυτίκιο των Χριστουγέννων κι ας νοιώσουμε την πραγματική χαρά των Χριστουγέννων! Ας μοιρασθούμε αληθινά συναισθήματα, ακόμη κι αν είναι αρνητικά. Ας μιλήσουμε με όσους μας έχουν πικράνει ή τους έχουμε πικράνει. Ας ζητήσουμε συγχώρεση και ας συγχωρήσουμε! Ας κλάψουμε κι ας λυτρωθούμε!

Έτσι η συνεύρεση με τους ανθρώπους μας ή με τον εαυτό –όσοι μένουν μόνοι τους- θα αποκτήσει νόημα και διάρκεια και η γιορτή των Χριστουγέννων θα γίνει γιορτή αλήθειας, χωρίς την ψευδαίσθηση της κατ’επίφαση γιορτινής ατμόσφαιρας που θα «σβήσει» στο τέλος της ημέρας.

Αρκετά φορέσαμε μάσκες λόγω της πανδημίας για μήνες.

Είναι καιρός να κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς «μάσκες»!

*Η Εύη Κοκκίνου – Κελλάρη είναι Δικηγόρος

 Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια 

Υπεύθυνη Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (DPO) 

Δ/νση Γραφείου: Απ. Παύλου 40 – Κόρινθος 

Τηλ. 2741084568 & 6944964225