Header Ads

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΑ φ.1700

Ι. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΩΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ Ι. ΝΑΟ ΑΠ. ΠΑΥΛΟΥ ΚΟΡΙΝΘΟΥ



Ιερά Παράκληση τέλεσε την Παρασκευή, 12 Ιουνίου 2020, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος, στα προπύλαια του Καθεδρικού Ι. Ναού του Απ. Παύλου στην Κόρινθο, υπέρ των υποψηφίων μαθητών των Πανελλαδικών Εξετάσεων και των οικογενειών τους. Στην Ι. Παράκληση εκτός του Σεβ. Μητροπολίτου μας συγχοραστάτησε και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος. Τους Αρχιερείς πλαισίωσαν ο Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, Ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως μας και Καθηγούμενος της Ι. Μονής Παναγίας «Πάντων Χαρά» και οι Ιερείς του Ι. Ναού, ενώ παρέστησαν συμπροσευχόμενοι Ιερείς από όλες τις Ενορίες των πόλεων και κωμοπόλεων Κορίνθου, Λουτρακίου, Ισθμίας, Καλαμακίου, Αρχαίας Κορίνθου και Λεχαίου. Στην Ι. Παράκληση συμμετείχε πλήθος μαθητών, καθηγητών, γονέων και συγγενών των μαθητών. Ειδικά για τον αγιασμό και την ευλογία των μαθητών, μεταφέρθηκε εκ της Ι. Μονής Φανερωμένης Χιλιομοδίου η θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας. 

Ο Ποιμενάρχης μας εκκίνησε την ομιλία του προς τους υποψήφιους των Πανελλαδικών Εξετάσεων με αγάπη, πατρική στοργή και αμεσότητα, συγχαίροντας τους γιατί χωρίς καμία πίεση και με ελεύθερη βούληση κατέκλυσαν τον Ι. Ναό για να πράξουν αυτό που οι Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι πάντα πράττουν, εδώ και χιλιάδες χρόνια, πριν κάνουν οτιδήποτε σημαντικό στην ζωή τους. Ζητούν την ευλογία της Παναγίας μας και προσέρχονται στην Εκκλησία για να λάβουν την χάρι του Θεού. 

Στην συνέχεια, χρησιμοποιώντας Αγιογραφικά Χωρία από την ζωή του πολύπαθου Ιώβ και του Απ. Παύλου, έδωσε συμβουλές και νουθεσίες για το μέλλον και την ζωή τους. Τόνισε δε, ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο να αποφασίσει εάν θα Τον ακολουθήσει ή όχι για αυτό και προτρέπει «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34) όποιος θέλει να με ακολουθήσει πρέπει στην ζωή του να βάλει πρώτα τον συνάνθρωπό του και πάνω από αυτόν τον Θεό προκειμένου να έχει η ζωή του κάποιο νόημα. Αναφέρθηκε ακόμα στην Πλατωνική ρήση «πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται», προτρέποντας τους νέους και τις νέες στο μέλλον να χρησιμοποιούν τις επιστημονικές τους γνώσεις για το καλό της ανθρωπότητας και όχι για την καταδυνάστευση των συνανθρώπων τους. Επεξήγησε ότι μερικές φορές ίσως είναι προτιμότερο να μην σπουδάζει κάποιος και να παραμείνει απλός άνθρωπος, που βαδίζει στον «ίσιο» δρόμο του Θεού, της δικαιοσύνης και της αρετής, επιλέγοντας, ως επάγγελμα του κάτι που να τον εκφράζει πραγματικά και να τον ολοκληρώνει και ως μονάδα και ως μέλος της κοινωνίας μας. Αρκεί βέβαια να έχει ως προτεραιότητα την βοήθεια και την αγάπη στον συνάνθρωπό αλλά και τον εαυτό του. 

Τέλος, και πριν δώσει στους μαθητές, ως ευλογία, ένα στυλό για να το χρησιμοποιήσουν στις εξετάσεις τους με την ευχή να επιτύχουν σε αυτές καθώς και μία εικόνα των Τριών Ιεραρχών, προστατών της Παιδείας και των Ελληνικών Γραμμάτων για να τους συντροφεύει, ανακοίνωσε την τέλεση Ιεράς Παρακλήσεως, στον Μητροπολιτικό Ναό του Αποστόλου Παύλου Κορίνθου κατά την 9η πρωινή για κάθε ημέρα, κατά την οποία οι μαθητές θα προσέρχονται στα εξεταστικά κέντρα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Στις Ι. Παρακλήσεις αυτές θα ψάλλεται ο ειδικά προς τούτο συντεθείς Παρακλητικός Κανών στην Υπεραγία Θεοτόκο υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ προς ενίσχυση, φωτισμό και επιτυχία των διαγωνιζομένων παιδιών μας. 

ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.




ΙΔ΄ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΑΥΛΕΙΑ 2020» 
ΚΛΗΡΟΣ & ΛΑΟΣ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΣ ΥΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ ΤΗΝ Ι. ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ «ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ» ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ Ι. ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΠ. ΠΑΥΛΟΥ ΚΟΡΙΝΘΟΥ



Στο πλαίσιο των εορταστικών Εκδηλώσεων προς τιμήν του Αγίου Απ. Παύλου με τον τίτλο: «ΙΔ΄ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΑΥΛΕΙΑ 2020» με την παρουσία σύμπαντος του Ι. Κλήρου, των Μοναχικών Αδελφοτήτων της Ι. Μητροπόλεώς μας και με την συρροή ευσεβούς Εκκλησιάσματος, παρά την συνεχή βροχόπτωση, πραγματοποιήθηκε χθες, το απόγευμα της Δευτέρας 22 Ιουνίου 2020, η υποδοχή της Ι. Εικόνας της Παναγίας «ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ», αντιγράφου εκ της Ι. Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, εκ του Μητροπολιτικού Παρεκκλησίου της Αγίας Φωτεινής, στον Καθεδρικό Ι. Ναό του Απ. Παύλου, στην Κόρινθο. 

Μετά το πέρας της υποδοχής της Ι. Εικόνος στα προπύλαια του Ι. Καθεδρικού Ναού, από τον Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Διονύσιο και τον Θεοφιλέστατο Πρωτοσύγκελλο της Ι. Μητροπόλεως μας, Επίσκοπο Κεγχρεών κ. Αγάπιο, ακολούθησε, εντός του Ι. Ναού, η «έξοδος» του Ι. Λειψάνου του Αγίου Αποστόλου Παύλου, του αποτεθησαυρισμένου από του έτους 2011 στον Ι. Ναό, η λιτάνευση και η «ενθρόνιση» του στον καθορισμένο τόπο, στο κέντρο του Ι. Ναού, ενώ εψάλετο η προς τούτο ειδική Ι. Ακολουθία. 

Αμέσως μετά την «ενθρόνιση» τελέσθηκε, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου και συμμετεχόντων των Ιερέων των πόλεων Κορίνθου και Λουτρακίου, ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός και στην συνέχεια η καθιερωμένη Ι. Αγρυπνία, προεξάρχοντος του Σεβ Ποιμενάρχου μας και συμπροσευχομένου του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου, προς τιμήν πάντων των εν Κορινθία Αγίων. 

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας και ενώ οι Πιστοί δεν σταμάτησαν να προσέρχονται προς ασπασμό, του Ι. Λειψάνου του Αποστόλου Παύλου και των Ι. Εικόνων της Παναγίας της «Παραμυθίας» και πάντων των εν Κορινθία Αγίων, προκειμένου να λάβουν την εξ αυτών ευλογία, ο Σεβασμιώτατος απηύθυνε πνευματικούς λόγους προς τους παρισταμένους τονίζοντας ότι οι Πιστοί, ως μέλη της Εκκλησίας, δηλαδή του ζωντανού Σώματος του Χριστού, οφείλουμε να ζούμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο και να ακολουθούμε το παράδειγμα και την βιωτή των πνευματικών «πατέρων» μας, των Κορινθίων Αγίων, ώστε όλοι μαζί να αξιωθούμε να απολαύσουμε την τρυφή του Παραδείσου! 

ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.





28 Ιουνίου:
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ

Ό Χριστός, στην έπί του «Ορους ομιλία, θέτει τίς πνευματικές συντεταγμένες στή ζωή του άνθρωπου πού πιστεύει, στό πώς καλείται νά ζήσει στον κόσμο της μέριμνας, τού άγχους, της αγωνίας, τού φόβου. «Μή μεριμνάτε γιά τή ζωή σας, τί θά φάτε καί τί θά πιείτε οΰτε γιά τό σώμα σας, τί θά ντυθείτε. Ή ψυχή δέν είναι σπουδαιότερη άπό τήν τροφή; Καί τό σώμα δέν είναι σπουδαιότερο άπό τό ντύσιμο;» (Ματθ. 6,25). Οι λόγοι αυτοί, οι όποιοι Ίσως στίς μέρες μας είναι πιό επίκαιροι άπό ποτέ, δείχνουν ότι ή επιβίωση καί ή ευτυχία στή ζωή μπορούν νά έρθουν μόνο μέσα άπό τήν εμπιστοσύνη στον θεό, στό θέλημα καί τήν αγάπη του. Αυτές οι συντεταγμένες μπορεί νά φαντάζουν αδιανόητες γιά τόν όρθολογιστή άνθρωπο, αυτόν πού εμπιστεύεται τόν δικό του τρόπο θέασης του κόσμου, τίς δυνάμεις του, αυτόν πού θεοποιεί τό θέλημα του, άλλα είναι ή μόνη αλήθεια. 

Ή ψυχή καί ή τροφή 

«Ή ψυχή είναι σπουδαιότερη άπό τήν τροφή». Ό Χριστός μετατοπίζει τήν προτεραιότητα της ύπαρξης άπό τήν τροφή καί ό,τι αυτή καλύπτει -τήν επιβίωση, τήν απόλαυση, τήν αυτάρκεια-, στην ψυχή, στό πνευματικό σημείο της ύπαρξης. Ή ψυχή είναι δωρεά τού θεού. Ή προτεραιότητα της ψυχής κάνει τόν άνθρωπο νά μήν αγωνιά γιά τήν υλική τροφή, διότι γνωρίζει ότι αυτή υπάρχει γιά τήν παράταση της ζωής καί τήν αναστολή τού θανάτου, χωρίς αυτό νά σημαίνει ότι δέν θά εργαστεί, δέν θά παλέψει νά τήν έχει, δέν θά βοηθήσει όσους δέν μπορούν νά τήν εξασφαλίσουν. Ό άνθρωπος ό όποιος δέν προσκολλάται στην τροφή καί τά υλικά αγαθά, διαλέγει τήν όδό της αγάπης. Καί εμπιστεύεται τόν Θεό, πού αγαπά τά πετεινό του ουρανού καί τά συντηρεί, γνωρίζοντας ότι δέν θά εγκαταλείψει οΰτε εκείνον. Αυτός πού θεωρεί ότι ή ψυχή εΐναι σπουδαιότερη άπό τήν τροφή καί εμπιστεύεται τόν Θεό, ζει τήν πρόνοια του Θεού πίσω άπό κάθε περιστατικό, άλλα καί κάθε περίσταση τής ζωής του, έκεΐ όπου ό ϊδιος δεν έχει κάνει λάθος επιλογές ή δέν έχει νικηθεί με τή θέληση του άπό τά πάθη του. Καί όταν ακόμη διαπράττει λάθη, καί πάλι έρχεται εις εαυτόν καί αφήνει τόν Θεό νά χαράξει νέες προοπτικές. 

Τό σώμα καί ή ενδυμασία 

«Το σώμα είναι σπουδαιότερο άπό τό ντύσιμο». Τό ντύσιμο εξασφαλίζει τήν προστασία τοϋ άνθρωπου άπό τίς κλιματικές συνθήκες, άλλα καί τήν αποδοχή του άνθρωπου σέ κοινωνικό επίπεδο. Ό ντυμένος άνθρωπος μπορεί νά συνάψει σχέσεις, διότι οί άλλοι δέν τόν αποστρέφονται, οΰτε τόν περιφρονούν, ούτε τόν φοβούνται. Ό άνθρωπος, βεβαίως, μετατρέπει τά ενδύματα σέ στολίδια τής ύπαρξης του, μέ αποτέλεσμα νά θεοποιεί τήν εμφάνιση του. Νά χαρακτηρίζει τους άλλους αναλόγως μέ τό τί φορούν καί έτσι έχει άγχος γιά τήν ένδυση του. Ή ενδυμασία γίνεται επίδειξη του εσωτερικού κόσμου μας καί στόχος της εργασίας μας. Όμως καί έδώ ό Χριστός ζητά άπό εμάς νά εμπιστευθούμε τόν Θεό. Κανείς άπό εμάς δεν μπορεί νά αλλάξει ουσιαστικά τήν όψη του, νά προσθέσει ΰψος στό ανάστημα του. Ή όψη μας, τό σώμα μας, υπάρχουν γιά νά δίδονται στον Θεό, νά φανερώνουν τίς προτεραιότητες της καρδιάς μας καί νά μη γίνονται αφορμή περηφάνιας καί πρόκλησης. 

Αυτός πού θεωρεί ότι τό σώμα είναι σπουδαιότερο άπό τό ντύσιμο ζει τήν πρόνοια τοϋ Θεού, όπως τά κρίνα τοϋ άγροϋ. Δοξολογεί τόν Θεό γιά τή ζωή πού τοϋ έδωσε καί βλέπει τήν αξία τοϋ κάλλους όχι στην επίδειξη τής ενδυμασίας ή σέ κάθε μορφή τοϋ φαίνεσθαι, άλλα στή δυνατότητα της αγάπης καί τής κοινωνίας, όπως αυτές εκφράζονται καί σωματικά. Μέ τό χαμόγελο. Μέ τήν τρυφερότητα. Μέ τό κοίταγμα τοϋ άλλου. Με τήν προσφορά ελεημοσύνης διά των χειρών. Μέ τό αγκάλιασμα όλων, ακόμη και τών έχθρων. 

Ή Βασιλεία και ή δικαιοσύνη 

Έτσι ό τελικός λόγος του Χριστού αποκτά μιαν άλλη διάσταση. «Γι’ αυτό πρώτα άπ’ όλα νά επιζητείτε τή Βασιλεία τοΰ Θεοΰ καί τήν επικράτηση τοϋ θελήματος Του καί όλα αυτά θά ακολουθήσουν» (Ματθ. 6,33). Ή Βασιλεία τοϋ Θεοΰ είναι ή αγάπη καί ή ελευθερία. Καί ή δικαιοσύνη, τό θέλημα Του, έχει νά κάνει μέ τό μοίρασμα κάθε άγαθοΰ, μέ τή νίκη της αγάπης καί όχι τοΰ φαίνεσθαι, μέ τήν υπέρβαση τοΰ θανάτου καί όχι απλώς μέ τήν αναστολή του. Καί ό θάνατος νικιέται διά της πίστεως καί της κοινωνίας μέ τόν Θεό της αγάπης καί μέ τήν κοινωνία προς όλους. 

Ζούμε σέ μιά εποχή μέριμνας. Αγωνίας. Φόβου. Προσανατολίσαμε τή ζωή μας στην τροφή, τά αγαθά, τό φαίνεσθαι. Αγνοήσαμε τίς προτεραιότητες της ψυχής, όπως οι πνευματικές συντεταγμένες της πίστης μάς υποδεικνύουν. Υποκαταστήσαμε τήν πρόνοια τοΰ Θεοΰ μέ τά υλικά αγαθά, μέ αποτέλεσμα οι εξουσίες τοΰ κόσμου τούτου νά μάς έχουν νικήσει. Καί ή αγωνία μας έγκειται στην επιβίωση καί τήν αυτάρκεια μας, όχι στην κοινωνία μέ τόν Θεό καί τόν πλησίον. Ή αλλαγή μπορεί νά έρθει στην καρδιά τοϋ καθενός, ακόμη κι αν ό κόσμος θά παραμείνει στή θεοποίηση τών δικών του δυνάμεων. Καί όποιος αλλάζει εντός του, αφήνοντας τήν πρόνοια τοΰ Θεοΰ καί τήν αγάπη Του νά ανοίξουν δρόμους, σέ τίποτε δέν θά υστερήσει. Σ’ αυτόν τόν κόσμο ζητά ή πίστη νά ζούμε! 

π. Θ.Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια