Τι μέτρα πρέπει να πάρει τώρα ο Δήμος Κορινθίων για να διαχειριστεί την έλλειψη πόσιμου νερού! (Φ. 1956)
the Netherlands
Σε περίπτωση που μια πόλη αντιμετωπίζει έλλειψη πόσιμου νερού και το δίκτυο ύδρευσης δεν μπορεί προσωρινά να παρέχει ασφαλές νερό, είναι κρίσιμο να υιοθετηθεί ένας συνδυασμός άμεσων μέτρων έκτακτης ανάγκης και μεσοπρόθεσμων πολιτικών για την προστασία των πολιτών. Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα που ξεκίνησε ο Δήμος είναι σωστά (όπως νέα μονάδα εξοικονόμησης νερού στο διυλιστήριο της ΔΕΥΑΚ, καθαρισμούς υδατόπυργων και υδατοδεξαμενών, επαναλειτουργία γεωτρήσεων που είχαν καταστεί ανενεργές, νέα δίκτυα και αντικατάσταση παλαιών, για να περιορίσουμε τις απώλειες, πιέσεις για την ταχύτερη ολοκλήρωση του έργου της τριτοβάθμιας επεξεργασίας του βιολογικού για την άρδευση, νέα έργα, όπως μονάδες αφαλάτωσης, δημιουργία αρχείου αγροτών και αυτοματοποίηση όλου του δικτύου άρδευσης). Μέχρι όμως αυτά να λειτουργήσουν, πρέπει να γίνει διαχείρηση του τώρα.
Kαταρχάς, ο δήμος οφείλει να εξασφαλίσει άμεση πρόσβαση σε ασφαλές νερό, οργανώνοντας σημεία διανομής με εμφιαλωμένο νερό ή με υδροφόρες, ενώ ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να δοθεί σε ευάλωτες ομάδες όπως ηλικιωμένοι, παιδιά, νοσοκομεία, σχολεία και χαμηλόμισθα νοικοκυριά. Παράλληλα, μπορούν να δοθούν κουπόνια για δωρεάν ή επιδοτούμενο εμφιαλωμένο νερό, ενώ η συνεργασία με γειτονικούς δήμους ή ιδιωτικούς προμηθευτές για την εισαγωγή πόσιμου νερού μπορεί να αποτελέσει προσωρινή λύση. Επίσης στο πλαίσιο της κοινωνικής δικαιοσύνης πρέπει να μειωθούν τα δημοτικά τέλη ύδρευσης για την περίοδο αυτή.
Εξίσου σημαντική είναι η σωστή και έγκαιρη ενημέρωση των πολιτών. Μέσα από οδηγίες για το βράσιμο ή το φιλτράρισμα του νερού, μέσω κινητών ειδοποιήσεων, ραδιοφώνου και κοινωνικών δικτύων, οι κάτοικοι πρέπει να γνωρίζουν πώς να προστατευτούν. Η συνεργασία με τις υγειονομικές υπηρεσίες για την παρακολούθηση πιθανών κρουσμάτων ασθενειών είναι επίσης απαραίτητη.
Για τη μείωση της κατανάλωσης, ο δήμος μπορεί να επιβάλει περιορισμούς σε μη αναγκαίες χρήσεις, όπως το πλύσιμο αυτοκινήτων ή το πότισμα κήπων, να εφαρμόσει προσωρινές κλιμακωτές χρεώσεις ώστε να αποθαρρύνει τη σπατάλη και να υλοποιήσει ενημερωτικές καμπάνιες που ενθαρρύνουν μικρές αλλαγές στην καθημερινότητα, όπως πιο σύντομο ντους ή επαναχρησιμοποίηση γκρίζου νερού.
Σε επίπεδο νοικοκυριών, η ενίσχυση της ανθεκτικότητας μπορεί να επιτευχθεί με την προμήθεια κιτ έκτακτης ανάγκης που περιλαμβάνουν φίλτρα νερού, δισκία καθαρισμού και κατάλληλα δοχεία αποθήκευσης. Παράλληλα, η δημιουργία κοινοτικών δεξαμενών με καθαρό νερό μπορεί να αποτελέσει μια συλλογική λύση, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι κάτοικοι δυσκολεύονται να έχουν άμεση πρόσβαση σε σημεία διανομής.
Εάν η κρίση παραταθεί, θα χρειαστούν πιο συστηματικά μέτρα όπως η χρήση κινητών μονάδων επεξεργασίας νερού, η προώθηση της συλλογής βρόχινου νερού με επιδοτήσεις, η ανακύκλωση γκρίζου νερού για άρδευση και καθαριότητα, αλλά και η αξιοποίηση εναλλακτικών πηγών όπως γεωτρήσεις ή αφαλάτωση σε παράκτιες περιοχές. Να σημειώσουμε ότι αυτά τα μέτρα εφαρμόζονται σε πολλές πόλεις στην Ευρώπη και παγκόσμια σε καταστάσεις κρίσης.
Τέλος, όλες αυτές οι πολιτικές πρέπει να στηρίζονται σε ένα πλαίσιο κοινωνικής προστασίας ώστε η πρόσβαση στο νερό να μην εξαρτάται αποκλειστικά από την οικονομική δυνατότητα των πολιτών. Η διανομή κατ’ οίκον σε ανθρώπους που δεν μπορούν να μετακινηθούν, η συνεργασία με τοπικούς συλλόγους και εθελοντικές ομάδες, αλλά και η διαφάνεια και η συστηματική ενημέρωση για την πορεία της κρίσης αποτελούν προϋποθέσεις για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και της εμπιστοσύνης προς τις αρχές.
Αφήστε ένα σχόλιο