Πρωτοσέλιδο άρθρο του «Κορίνθιου» (Φ.1851)

 

 Στη μνήμη των παλικαριών που έπεσαν στα Ιερά χώματα της Κύπρου

 

 Έχει περάσει μισός αιώνας για την ακρίβεια 49 χρόνια από την αποφράδα ημέρα της 15ης Ιουλίου  1974 κατά την οποία ζήσαμε όλοι οι τότε υπάρχοντες Έλληνες την μεγάλη προδοσία της Μεγαλονήσου Κύπρου. Ήταν για τον Ελληνισμό ό,τι χειρότερο μπορούσε να συμβεί για την Πατρίδα  μας, αφού είχε εξυφανθεί από το Ιερατείο με κύριο ενορχηστρωτή τον γηραιό σήμερα γκουρού, τότε Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χάρη Κίσινγκερ. Όλα αποδίδονται από την ιστορική αλήθεια στο  γνωστό « Για να φύγει η Χούντα από την εξουσία μόνο με μια Εθνική Τραγωδία μπορεί να γίνει…».  Και ήλθε η Τραγωδία, αφού είχαν διώξει την Ελληνική Μεραρχία από την Κύπρο και προκάλεσαν με  το «Πραξικόπημα Σαμψών» την αποδυνάμωση της άμυνας του Ελληνικού νησιού και τον διχασμό των  Κυπρίων αδελφών μας. Ήταν κι αυτή μία «Μαύρη επιχείρηση» που στήθηκε με τη σύμπραξη  πολλών παραγόντων.
Μετά από μισό αιώνα μου έρχονται στη μνήμη κάποιες στιγμές, που με βασανίζουν. Διαπιστώνω το  πόσο εύκολο είναι να στηθεί ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης μιας κυβέρνησης από τα γνωστά κέντρα  εξουσίας, όταν δεν τους κάνει τα κέφια η κυβέρνηση. Μήπως δεν το ξαναζήσαμε αυτό όταν ο  Κ. Καραμανλής έλεγε ΟΧΙ τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, ΝΑΙ στον Ρωσικό αγωγό αερίου Πύργου Βουλγαρίας – Αλεξανδρούπολης; Μέσα σε λίγες ημέρες κατέκαψαν με φερτούς πράκτορες την Πελοπόννησο με 63  νεκρούς πολίτες και κατέστρεψαν το κέντρο της Αθήνας με τους πληρωμένους «μπαχαλάκηδες». Αποτέλεσμα ήταν να φέρουν πρώτα τον «Σωτήρα» Γ.Α. Παπανδρέου που μας έφερε τα οικονομικά  καταστρεπτικά Μνημόνια και αργότερα τον Αλ Τσίπρα που ανερυθρ αστα ξεπούλησε τη Μακεδονία  στους Σλάβους.
Για να μείνουμε στο Κυπριακό πρόβλημα να πω ακόμα δυο λέξεις. Ήμουν τότε πολίτης και  εργαζόμουν στα Διυλιστήρια της MOTOR OIL, ως διοικητικό στέλεχος Προϊστάμενος Προσωπικού και Ασφαλείας.  υπενθυμίζω πως είχα κατόπιν αιτήσεως παραιτηθεί και τεθεί σε κατάσταση Ανώτερου Αξιωματικού ε.α. Δύο ημέρες πριν την εισβολή στην Κύπρο μου τηλεφώνησε ο Πρόεδρος κ. Βαρδής  Βαρδινογιάννης να αποστείλω μία κατάσταση του προσωπικού για να ζητήσουμε την απαλλαγή επιστράτευσης, διότι τα Διυλιστήρια αποτελούν μονάδα Στρατηγικής Σημασίας. Είχα προβλέψει, την  είχα έτοιμη και την έστειλα επειγόντος στην Αθήνα. Δεν εξεπλάγην όταν την επόμενη ημέρα επεστράφη η κατάσταση υπογεγραμμένη και σφραγισμένη από τον Α/ΓΕΣ. Επειδή μας βρήκαν την  επομένη τα γεγονότα, αφού ρύθμισα την ενημέρωση του προσωπικού, παρουσιάστηκα  επιστρατευθείς – αν και ήμουν απαλλαγμένος – και ανέλαβα καθήκοντα στη διοίκηση Επιστρατευόμενης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών. Δεν μπορώ να πω περισσότερα, αλλά θα παραμείνω σε \ μερικές λέξεις. Έζησα το υψηλό φρόνημα των Κομάντος της Εφεδρείας, την άριστη προετοιμασία  Επιστράτευσης αλλά και την προδοσία από Έλληνες και αηδίασα. Αν η Μεραρχία θα ήταν στην Κύπρο  δεν θα πατούσε Τούρκος στο νησί και δεν θα ζούσαμε το δράμα του Κυπριακού ακόμη και μετά μισό αιώνα με τον «Φάκελο της Κύπρου» καταχωνιασμένο στα υπόγεια της Βουλής…

Ο «ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ»