Η ΡΙΖΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΣΤΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ (Φ.1820)
Της Παυλίνας Μπεχράκη *
Ή ΣΚΕΨΗ,άγρυπνη,στου νού τα μέσα μέρη, καλεί τη μνήμη να τη συντροφέψει αδελφικά, με χρώματα απαλά,φλογάτα,θαλασσιά, πάνω στου χρόνου τη λευκή τη φορεσιά.Στιγμές που πλέχτηκαν με δάφνες και δοξάστηκαν.
Βότσαλα μνήμης π’ασταποβολούν,πολύτιμα πετράδια,και καρτερούν τις θύμησες,μέσα στα καλοκαίρια, να τα αγγίξουν τρυφερά και να τα ζωγραφίσουν,πα-ρέα με τον μπάτη, και τ’απαλό μαΪστράλι,να νιώσουν,να μιλήσουν...
Η σκέψη άγρυπνη ,στου νου τα μέσα μέρη, με ελπίδα, ιδέες αξίες φορτωμένη,συντροφικά ταξίδια ευτυχισμένα ονειρεύεται στον μέλλοντα χρόνο του Κόσμου μας........
Φίλε Αναγνώστη, Σε,αυτή τη μικρή γραφή,θα παρακολουθήσουμε,συνοπτικά,τη ριζική μεταβολή,στο Ελληνικό Τοπίο,στις μεγάλες περιοχές,των αξιών και των ιδεών,στις μέρες μας.Είναι από τον ήλιο φαηνότερο,πως έχασαν την αλήθεια τους, στον γήινο ουρανό μας,, και εδώ στην Ελλάδα, τον γενέθλιο τόπο τους,το βλέπουμε αυτό καθημερινά και μας γεμίζει φόβο,για τα παιδιά μας γι’αυτούςπου έρχονται,και για τους αγέννητους.
Η ΚΡΙΣΗ στην ηθική ζωή,τη δημόσια,και την ιδιωτική ζωή,,είναι εκρικτική.Ή Ελληνική Παράδοση,στις σχέσεις των ανθρώπων, ο θεσμός της οικογένειας,και πάει λέγοντας,δεν υπάρχει πιά.Η κρίση αυτή, διαχέεται παντού, και έχει ανατρέψει,όλα όσα με τόσο κόπο και τόσες θυσίες πέτυχαν οι άξιοι,μακρινοί και κοντινοί,πρόγονοί μας .Ή απομυθοποίηση,του Ερωτα,για παράδειγμα, μιας από τις ωραιότερες,άξίες , έχει φέρει τα πάνω κάτω στη κοινότητα των νέων μας κυρίως, έτσι που μεταλλάχθηκε σε SEX,και είναι ένα αμφισβήτητο φαινόμενο,που κυριαρχεί,με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται.Χωρίς την υπαρκτή,αξία του συναισθήματος, του Ερωτα,της μεγαλύτερης αξίας και ανθρώπινης επιθυμίας, ημών των ανθρώπων,το SEXαπό μόνο του,ξυπνάει τις αισθήσεις,του <ζώου ανθρώπου>Ό Έρωτας σαν συναίσθημα σήμερα, θεωρείται αναχρονισμός.Η γενετήσια πράξη, έχει αφηνιάσει.Τά παιδιά μας σήμερα, φεύγουν πολύ νωρίς απο την οικογενειακή εστία, και είναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο,να συζούν,κόμα και κατά διαστήματα, με διάφορετικούς συντρόφους,και να χωρίζουν τα τσανάκια τους με το πρώτο καυγαδάκι,ή όταν βαρεθεί ο ένας τον άλλον, και συμβαίνει,πάντα όταν περνάει ο ενθουσιασμός,γιατί,δεν υπάρχει καμία δέσμευση, κανένας στόχος, όπως συμβαίνει με τον θεσμό του γάμου,που πραγματοποιεί,την υπέρτατη ανάγκη του Θνητού,να διαιωνιστεί,να αφήσει τα χνάρια του πάνω στη γή.Όμως ακόμα και αυτός ο ιερός Θεσμός, που δυό άνθρωποι ορκίζονται, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, πίστη, αγάπη,συντροφικότητα,κ.λ.π. και είναι το θεμέλειο, περνάει μεγάλη κρίση,και το βλέπουμε αυτό καθημερινά,με το πλήθος των διαζυγίων.
ΑΠΟ την άλλη κανείς δεν ισχυρίζεται,πως η ανθρωπότητα για πρώτη φορά διέρχεται περίοδο παρακμής.Ότι δηλαδή,η έκλυση των ηθών, η διαφθορά, οι διαστροφές,οι,η μη υπακοή, στην ένομη τάξη, και πάει λέγοντας, είναι φαινόμενα μόνο της εποχής μας. Άντίθετα, όλα αυτά είναι τόσο παλιά,όσο και ο κοινωνικός άνθρωπος, Μέ μία πολύ μεγάλη διαφορά Τήν εκτροπή, συνόδευε σχεδόν πάντα το αίσθημα της ενοχής και της ντροπής. Μια τέτοια όμως ανατροπή,έχει σαν αποτέλεσμα,να χάσει τα στηρίγματα η εσωτερική ζωή από τη τρυφερή ακόμα ηλικία΄,και να γίνει <τάση>όπως συνηθίζεται να λέγεται,και το βλέπουμε να συμβαίνει,,με αποτέλεσμα, να πέφτει απο νέος ο άνθρωπος στη πλήξη, να μην έχει στόχους για το αύριο,να ενδιαφέρεται μόνο για το σήμερα,και πως να περνάει καλά...Από την άλλη για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη> το <Δίκαιο Κράτος>που είναι η πολιτική θεωρεία των Σοφών Αρχαίων Προγόνων μας, και συγκεκριμένα , του Πλάτωνα, και του Αριστοτέλη, περνάει μεγάλη,ίσως τη μεγαλύτερη κρίση,που παρασέρνει τα πάντα,έτσι που στη συνείδηση,τόσο των τωρινών Πολιτικών, όσο και του Ελληνα Λαου, για να μιλάμε για τα δικά μας, έχει διαλυθεί στη κυριολεξία.
ΌΣΟ οξύνονται και πολλαπλασιάζονται,τα προβλήματα, οικονομικά, πολιτικά,ψυχολογικά,φοβίες διαφόροων ειδών,που έχουν κάνει άχαρη τη ζωή των πολλών, γίνεται κοινή συνείδηση,στους σκεπτόμενους, ότι σίγουρα κάτι,δεν πάει καθόλου καλά,στον Κόσμο μας.Καί ότι αυτό το κάτι,πηγαίνει από μέρα σε μέρα, από το κακό στο χειρότερο.και οι προβλέψεις,ακόμα και τον φύσει αισιόδοξων,δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές.
Ή ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ όπως διαπιστώνεται,από ειδικούς Επιστήμονες, αλλά και από σοβαρούς και υπεύθυνους, πολίτες,σε Ανατολή και Δύση, στο τρόπο ζωής, που εκπαιδεύεται ο σύγχρονος άνθρωπος.πως στοχάζεται,πως βλέπει το κόσμο γύρω του, πως εργάζεται,και πως γεμίζει τον ελεύθερο χρόνο που του αναλογεί, πως λειτουργεί μέσα στην οικογένεια, στο κοινωνικό,και πολιτικό τοπίο,καθημερινά, σε τι σχέση βρίσκεται με τους συνανθρώπους του, κοντινούς και μκρινούς,τι θεση παίρνει απένανατι,στα μεγάλα προβλήματα, στον έρωτα,την αγάπη, την αρρώστεια τά γηρατειά, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η μετάλλαξη στις μέρες μας των αξιών και των ιδεών είναι γεγονός αναμφισβήτητο.
*Η Παυλίνα Μπεχράκη είναι Εικαστικός, Συγγραφέας - Ποιήτρια από τη Κόρινθο.
Βότσαλα μνήμης π’ασταποβολούν,πολύτιμα πετράδια,και καρτερούν τις θύμησες,μέσα στα καλοκαίρια, να τα αγγίξουν τρυφερά και να τα ζωγραφίσουν,πα-ρέα με τον μπάτη, και τ’απαλό μαΪστράλι,να νιώσουν,να μιλήσουν...
Η σκέψη άγρυπνη ,στου νου τα μέσα μέρη, με ελπίδα, ιδέες αξίες φορτωμένη,συντροφικά ταξίδια ευτυχισμένα ονειρεύεται στον μέλλοντα χρόνο του Κόσμου μας........
Φίλε Αναγνώστη, Σε,αυτή τη μικρή γραφή,θα παρακολουθήσουμε,συνοπτικά,τη ριζική μεταβολή,στο Ελληνικό Τοπίο,στις μεγάλες περιοχές,των αξιών και των ιδεών,στις μέρες μας.Είναι από τον ήλιο φαηνότερο,πως έχασαν την αλήθεια τους, στον γήινο ουρανό μας,, και εδώ στην Ελλάδα, τον γενέθλιο τόπο τους,το βλέπουμε αυτό καθημερινά και μας γεμίζει φόβο,για τα παιδιά μας γι’αυτούςπου έρχονται,και για τους αγέννητους.
Η ΚΡΙΣΗ στην ηθική ζωή,τη δημόσια,και την ιδιωτική ζωή,,είναι εκρικτική.Ή Ελληνική Παράδοση,στις σχέσεις των ανθρώπων, ο θεσμός της οικογένειας,και πάει λέγοντας,δεν υπάρχει πιά.Η κρίση αυτή, διαχέεται παντού, και έχει ανατρέψει,όλα όσα με τόσο κόπο και τόσες θυσίες πέτυχαν οι άξιοι,μακρινοί και κοντινοί,πρόγονοί μας .Ή απομυθοποίηση,του Ερωτα,για παράδειγμα, μιας από τις ωραιότερες,άξίες , έχει φέρει τα πάνω κάτω στη κοινότητα των νέων μας κυρίως, έτσι που μεταλλάχθηκε σε SEX,και είναι ένα αμφισβήτητο φαινόμενο,που κυριαρχεί,με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται.Χωρίς την υπαρκτή,αξία του συναισθήματος, του Ερωτα,της μεγαλύτερης αξίας και ανθρώπινης επιθυμίας, ημών των ανθρώπων,το SEXαπό μόνο του,ξυπνάει τις αισθήσεις,του <ζώου ανθρώπου>Ό Έρωτας σαν συναίσθημα σήμερα, θεωρείται αναχρονισμός.Η γενετήσια πράξη, έχει αφηνιάσει.Τά παιδιά μας σήμερα, φεύγουν πολύ νωρίς απο την οικογενειακή εστία, και είναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο,να συζούν,κόμα και κατά διαστήματα, με διάφορετικούς συντρόφους,και να χωρίζουν τα τσανάκια τους με το πρώτο καυγαδάκι,ή όταν βαρεθεί ο ένας τον άλλον, και συμβαίνει,πάντα όταν περνάει ο ενθουσιασμός,γιατί,δεν υπάρχει καμία δέσμευση, κανένας στόχος, όπως συμβαίνει με τον θεσμό του γάμου,που πραγματοποιεί,την υπέρτατη ανάγκη του Θνητού,να διαιωνιστεί,να αφήσει τα χνάρια του πάνω στη γή.Όμως ακόμα και αυτός ο ιερός Θεσμός, που δυό άνθρωποι ορκίζονται, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, πίστη, αγάπη,συντροφικότητα,κ.λ.π. και είναι το θεμέλειο, περνάει μεγάλη κρίση,και το βλέπουμε αυτό καθημερινά,με το πλήθος των διαζυγίων.
ΑΠΟ την άλλη κανείς δεν ισχυρίζεται,πως η ανθρωπότητα για πρώτη φορά διέρχεται περίοδο παρακμής.Ότι δηλαδή,η έκλυση των ηθών, η διαφθορά, οι διαστροφές,οι,η μη υπακοή, στην ένομη τάξη, και πάει λέγοντας, είναι φαινόμενα μόνο της εποχής μας. Άντίθετα, όλα αυτά είναι τόσο παλιά,όσο και ο κοινωνικός άνθρωπος, Μέ μία πολύ μεγάλη διαφορά Τήν εκτροπή, συνόδευε σχεδόν πάντα το αίσθημα της ενοχής και της ντροπής. Μια τέτοια όμως ανατροπή,έχει σαν αποτέλεσμα,να χάσει τα στηρίγματα η εσωτερική ζωή από τη τρυφερή ακόμα ηλικία΄,και να γίνει <τάση>όπως συνηθίζεται να λέγεται,και το βλέπουμε να συμβαίνει,,με αποτέλεσμα, να πέφτει απο νέος ο άνθρωπος στη πλήξη, να μην έχει στόχους για το αύριο,να ενδιαφέρεται μόνο για το σήμερα,και πως να περνάει καλά...Από την άλλη για να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη> το <Δίκαιο Κράτος>που είναι η πολιτική θεωρεία των Σοφών Αρχαίων Προγόνων μας, και συγκεκριμένα , του Πλάτωνα, και του Αριστοτέλη, περνάει μεγάλη,ίσως τη μεγαλύτερη κρίση,που παρασέρνει τα πάντα,έτσι που στη συνείδηση,τόσο των τωρινών Πολιτικών, όσο και του Ελληνα Λαου, για να μιλάμε για τα δικά μας, έχει διαλυθεί στη κυριολεξία.
ΌΣΟ οξύνονται και πολλαπλασιάζονται,τα προβλήματα, οικονομικά, πολιτικά,ψυχολογικά,φοβίες διαφόροων ειδών,που έχουν κάνει άχαρη τη ζωή των πολλών, γίνεται κοινή συνείδηση,στους σκεπτόμενους, ότι σίγουρα κάτι,δεν πάει καθόλου καλά,στον Κόσμο μας.Καί ότι αυτό το κάτι,πηγαίνει από μέρα σε μέρα, από το κακό στο χειρότερο.και οι προβλέψεις,ακόμα και τον φύσει αισιόδοξων,δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές.
Ή ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ όπως διαπιστώνεται,από ειδικούς Επιστήμονες, αλλά και από σοβαρούς και υπεύθυνους, πολίτες,σε Ανατολή και Δύση, στο τρόπο ζωής, που εκπαιδεύεται ο σύγχρονος άνθρωπος.πως στοχάζεται,πως βλέπει το κόσμο γύρω του, πως εργάζεται,και πως γεμίζει τον ελεύθερο χρόνο που του αναλογεί, πως λειτουργεί μέσα στην οικογένεια, στο κοινωνικό,και πολιτικό τοπίο,καθημερινά, σε τι σχέση βρίσκεται με τους συνανθρώπους του, κοντινούς και μκρινούς,τι θεση παίρνει απένανατι,στα μεγάλα προβλήματα, στον έρωτα,την αγάπη, την αρρώστεια τά γηρατειά, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η μετάλλαξη στις μέρες μας των αξιών και των ιδεών είναι γεγονός αναμφισβήτητο.
*Η Παυλίνα Μπεχράκη είναι Εικαστικός, Συγγραφέας - Ποιήτρια από τη Κόρινθο.
Αφήστε ένα σχόλιο