Πρωτοσέλιδο άρθρο του «Κορίνθιου» /Φ.1804
| ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ |
 |
| Ο «Κορίνθιος» |
| Με ευγνωμοσύνη στους μεν, παράπονα στους δε… |
Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ, η εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας διανύει τους τελευταίους μήνες του 42ου έτους από της ιδρύσεώς της.
Πέρασε από πολλά κύμματα για να σταθεί όρθια και να συνεχίσει την κοινωνική της αποστολή γιατί για κοινωνική αποστολή πρόκειται, έτσι εννοούμε εμείς την κοινωφελή επαρχιακή δημοσιογραφία. Δεν είμαστε στυγνοί επιχειρηματίες με σκοπό την επίτευξη κέρδους. Αν επρόκειτο περί τούτου θα είχαμε ακολουθήσει το δρόμο που πήραν εξαναγκασμένοι από τα επώδυνα μέτρα εξόντωσης 24 συνάδελφοι κορίνθιοι, που κατέβασαν ρολά μην αντέχοντας την οικονομική αφαίμαξη, που επέβαλε το «Σύστημα» στη Μεσαία Τάξη. Αντέξαμε και συνεχίζουμε με γνώμονα πάντα τα συμφέροντα των Κορινθίων.
Όταν έφτασε πλέον ο κόμπος στο χτένι, μας απασχόλησε κι εμάς για την περαιτέρω πορεία μέσα σε αμφίβολο κλίμα για την οικονομική βιωσιμότητα της επιχείρησης. Όλα έδειχναν πως τίποτα δεν θα έφερνε πίσω την παλιά καλή εποχή και το δίλλημα που ετέθη ήταν αμείληκτα σαφές: «Μπρος γκρεμός και πίσω Κοινωνικό καθήκον».
Στη δική μας ζυγαριά των μέτρων προκειμένου να παρθεί απόφαση περί του πρακτέου πρυτάνευσε ο παράγων «Κοινωνικό καθήκον». Γι΄αυτό προχωρήσαμε και προχωράμε. Όχι όμως με δυσβάστακτο κόστος με επιθυμία μας το διαχειρίσημο έλλειμμα. Κι εκεί που περιμέναμε πέρυσι να δούμε τα αποτελέσματα του τρέχοντος οικονομικού έτους, μας ήλθε το πλήγμα της υγείας το δικό μου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για τα θέμα αυτό σας έχω ενημερώσει διεξοδικότερα.
Φίλοι μου, μετά από τόσα πολλά χρόνια επικοινωνίας στις μεταξύ μας σχέσεις οφείλω να είμαι ειλικρινής χωρίς υπεκφυγές και ωραιοποιήσεις.
Είμαι ευγνώμων και ευχαριστώ την πλειοψηφία των συνδρομητών, που ειναι συνεπείς στις ετήσιες οικονομικές τους υποχρεώσεις. Σέβονται την κοπιώδη καθημερινή προσπάθειά μας, είναι σοβαροί και υπεύθυνοι συνάνθρωποι στις δοσοληψίες τους. Μια φορά τον χρόνο έρχονται στα γραφεία μας ή πηγαίνοντας στην Τράπεζα τακτοποιούν την συνδρομή των 25 ευρώ, που είναι η μοναδική τιμή επί σαράντα χρόνια. ενώ άλλοι εκδότες, ελάχιστοι συνδρομητικοί, ακολουθούν την ακρίβεια των τιμών Χαρτιού και εκτυπωτικών. Παράλληλα με τους ανωτέρω, χωρίς να τους κατονομάσω, κάποιοι από εσάς, ευτυχώς ελάχιστοι δεν είναι συνεπείς και μας στενοχωρούν. Επανειλημμένα έχουμε ζητήσει από αυτούς να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους με έκπτωση ή να ζητήσουν διαγραφή και ποιούν τη νήσσα. Δεν νοιώθουν ενοχή; Αξίζουμε τέτοια συμπεριφορά;
Πέρασε από πολλά κύμματα για να σταθεί όρθια και να συνεχίσει την κοινωνική της αποστολή γιατί για κοινωνική αποστολή πρόκειται, έτσι εννοούμε εμείς την κοινωφελή επαρχιακή δημοσιογραφία. Δεν είμαστε στυγνοί επιχειρηματίες με σκοπό την επίτευξη κέρδους. Αν επρόκειτο περί τούτου θα είχαμε ακολουθήσει το δρόμο που πήραν εξαναγκασμένοι από τα επώδυνα μέτρα εξόντωσης 24 συνάδελφοι κορίνθιοι, που κατέβασαν ρολά μην αντέχοντας την οικονομική αφαίμαξη, που επέβαλε το «Σύστημα» στη Μεσαία Τάξη. Αντέξαμε και συνεχίζουμε με γνώμονα πάντα τα συμφέροντα των Κορινθίων.
Όταν έφτασε πλέον ο κόμπος στο χτένι, μας απασχόλησε κι εμάς για την περαιτέρω πορεία μέσα σε αμφίβολο κλίμα για την οικονομική βιωσιμότητα της επιχείρησης. Όλα έδειχναν πως τίποτα δεν θα έφερνε πίσω την παλιά καλή εποχή και το δίλλημα που ετέθη ήταν αμείληκτα σαφές: «Μπρος γκρεμός και πίσω Κοινωνικό καθήκον».
Στη δική μας ζυγαριά των μέτρων προκειμένου να παρθεί απόφαση περί του πρακτέου πρυτάνευσε ο παράγων «Κοινωνικό καθήκον». Γι΄αυτό προχωρήσαμε και προχωράμε. Όχι όμως με δυσβάστακτο κόστος με επιθυμία μας το διαχειρίσημο έλλειμμα. Κι εκεί που περιμέναμε πέρυσι να δούμε τα αποτελέσματα του τρέχοντος οικονομικού έτους, μας ήλθε το πλήγμα της υγείας το δικό μου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για τα θέμα αυτό σας έχω ενημερώσει διεξοδικότερα.
Φίλοι μου, μετά από τόσα πολλά χρόνια επικοινωνίας στις μεταξύ μας σχέσεις οφείλω να είμαι ειλικρινής χωρίς υπεκφυγές και ωραιοποιήσεις.
Είμαι ευγνώμων και ευχαριστώ την πλειοψηφία των συνδρομητών, που ειναι συνεπείς στις ετήσιες οικονομικές τους υποχρεώσεις. Σέβονται την κοπιώδη καθημερινή προσπάθειά μας, είναι σοβαροί και υπεύθυνοι συνάνθρωποι στις δοσοληψίες τους. Μια φορά τον χρόνο έρχονται στα γραφεία μας ή πηγαίνοντας στην Τράπεζα τακτοποιούν την συνδρομή των 25 ευρώ, που είναι η μοναδική τιμή επί σαράντα χρόνια. ενώ άλλοι εκδότες, ελάχιστοι συνδρομητικοί, ακολουθούν την ακρίβεια των τιμών Χαρτιού και εκτυπωτικών. Παράλληλα με τους ανωτέρω, χωρίς να τους κατονομάσω, κάποιοι από εσάς, ευτυχώς ελάχιστοι δεν είναι συνεπείς και μας στενοχωρούν. Επανειλημμένα έχουμε ζητήσει από αυτούς να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους με έκπτωση ή να ζητήσουν διαγραφή και ποιούν τη νήσσα. Δεν νοιώθουν ενοχή; Αξίζουμε τέτοια συμπεριφορά;
«Ο Κορίνθιος»
Αφήστε ένα σχόλιο