Πρωτοσέλιδο άρθρο του «Κορίνθιου» /Φ.1797
| ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ |
 |
| Ο «Κορίνθιος» |
| Υπάρχουν ακόμη ρασοφόροι, Μοναχοί και Μοναχές, που προσεύχονται για εμάς... |
Τα σοβαρά γεγονότα, που συμβαίνουν επί των ημερών μας στον ευαίσθητο Εκκλησιαστικό χώρο, με αφορμή την λεγόμενη πανδημία του κορονοϊού, έχουν προκαλέσει το κοινό αίσθημα των Πιστών του Ελληνικού Λαού. Η Εκκλησία της Ελλάδας είναι απούσα, τουλάχιστον στην κορυφή της Ιεραρχίας, σε μία χρονική περίοδο που έχουν έλθει τα πάνω κάτω στη ζωή των ανθρώπων. Η φράση «Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά...» έχει την πλήρη εφαρμογή της στο πρόσωπο του Προκαθημένου της Αρχιεπισκοπής, που δέχεται όλα τα θέματα που στοχεύουν στην Πίστη των Ορθοδόξων Χριστιανών. Οι Προφητείες των Αγίων και η Αποκάλυψη του Ιωάννη επιβεβαιώνονται, όλο και περισσότερο όσον αφορά την Αποστασία ακόμα και των Ταγών της θρησκευτικής πίστης.
Φαίνεται πως όλα ξεκινούν από την «κεφαλή». Κάποτε ο ερχομός του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Ελλάδα, σήμαινε Θρησκευτικό και Εθνικό Πανηγύρι για όλους τους Έλληνες. Για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια τα πράγματα άλλαξαν, αφού κάποιοι αποδοκίμασαν τον σημερινό προκαθήμενο με βαριές φράσεις και κατηγορίες, που δεν επιθυμούμε να τις επαναλάβουμε. Από ετών έχει προκαλέσει ποικιλοτρόπως τους Ορθοδόξους Χριστιανούς με τις ηγεμονικές τάσεις, που τον διακρίνουν, έναντι άλλων προκατόχων του υψηλού Ιερού καθήκοντος που κατέχει. Δεν ξεχνάνε οι Πιστοί τις αφόρητες πιέσεις, που άσκησε στον Αείμνηστο Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο, προκειμένου να επαναφέρει σε ισχύ την αναχρονιστική Πράξη του 1928, βάσει της οποίας παραχωρήθηκε το δικαίωμα της προσωρινής διοίκησης των Μητροπόλεων των “Νέων χωρών” της εποχής εκείνης, δηλαδή πάνω από τα σύνορα της Μελούνας – Λαμίας. Ποιες Νέες Χώρες; Μήπως αυτές οι προθέσεις έδωσαν χείριστο παράδειγμα προς τα κάτω;
Με λίγα λόγια μήπως η τάση να θέλει ο Πατριάρχης να επεμβαίνει στα εσωτερικά θέματα της Εκκλησίας της Ελλάδας, να διορίζει κατά το δοκούν δικούς του Μητροπολίτες, ενώ το Κανονικό Δίκαιο θεωρεί απαραβίαστη και απαγορευτική την ανάμειξη ενός Εκκλησιαστικού Προσώπου, οιουδήποτε βαθμού, στα εσωτερικά ζητήματα μίας άλλης Αυτοκέφαλης Ανεξάρτητης Εκκλησίας, όπως είναι η Ελλαδική, διαδραμάτισε κάποιον επιζήμιο ρόλο στο όλο σύστημα; Μήπως με τις τάσεις να συναγελάζεται και υποκύπτει στις περίεργες Οικουμενίστικες προθέσεις του Βατικανού, ασκεί πιέσεις στην επιβουλή μιας απαράδεκτης αδιαφορίας;
Οι Έλληνες πιστοί που βιώνουν την επιβολή του πλήρους ελέγχου από το Τραπεζικό σύστημα, τα τόσα απαγορευτικά που προετοιμάζουν μέσω εμβολίων, το τσιπάρημα και την ανελευθερία, τη ζωοποίηση του ανθρώπινου γένους, θα ήθελαν μπροστάρηδες τους ανθρώπους που κουβαλάνε στους ώμους τους το τιμημένο ράσο να τους καθοδηγήσουν και όχι να παραμένουν άφωνοι παραδίνοντας το ποίμνιο ως αγέλη επί σφαγή. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη ρασοφόροι, Μοναχοί και Μοναχές, που τιμούν την Ελληνική Εκκλησία και προσεύχονται για εμάς!..
Ο «Κορίνθιος»
Φαίνεται πως όλα ξεκινούν από την «κεφαλή». Κάποτε ο ερχομός του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Ελλάδα, σήμαινε Θρησκευτικό και Εθνικό Πανηγύρι για όλους τους Έλληνες. Για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια τα πράγματα άλλαξαν, αφού κάποιοι αποδοκίμασαν τον σημερινό προκαθήμενο με βαριές φράσεις και κατηγορίες, που δεν επιθυμούμε να τις επαναλάβουμε. Από ετών έχει προκαλέσει ποικιλοτρόπως τους Ορθοδόξους Χριστιανούς με τις ηγεμονικές τάσεις, που τον διακρίνουν, έναντι άλλων προκατόχων του υψηλού Ιερού καθήκοντος που κατέχει. Δεν ξεχνάνε οι Πιστοί τις αφόρητες πιέσεις, που άσκησε στον Αείμνηστο Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο, προκειμένου να επαναφέρει σε ισχύ την αναχρονιστική Πράξη του 1928, βάσει της οποίας παραχωρήθηκε το δικαίωμα της προσωρινής διοίκησης των Μητροπόλεων των “Νέων χωρών” της εποχής εκείνης, δηλαδή πάνω από τα σύνορα της Μελούνας – Λαμίας. Ποιες Νέες Χώρες; Μήπως αυτές οι προθέσεις έδωσαν χείριστο παράδειγμα προς τα κάτω;
Με λίγα λόγια μήπως η τάση να θέλει ο Πατριάρχης να επεμβαίνει στα εσωτερικά θέματα της Εκκλησίας της Ελλάδας, να διορίζει κατά το δοκούν δικούς του Μητροπολίτες, ενώ το Κανονικό Δίκαιο θεωρεί απαραβίαστη και απαγορευτική την ανάμειξη ενός Εκκλησιαστικού Προσώπου, οιουδήποτε βαθμού, στα εσωτερικά ζητήματα μίας άλλης Αυτοκέφαλης Ανεξάρτητης Εκκλησίας, όπως είναι η Ελλαδική, διαδραμάτισε κάποιον επιζήμιο ρόλο στο όλο σύστημα; Μήπως με τις τάσεις να συναγελάζεται και υποκύπτει στις περίεργες Οικουμενίστικες προθέσεις του Βατικανού, ασκεί πιέσεις στην επιβουλή μιας απαράδεκτης αδιαφορίας;
Οι Έλληνες πιστοί που βιώνουν την επιβολή του πλήρους ελέγχου από το Τραπεζικό σύστημα, τα τόσα απαγορευτικά που προετοιμάζουν μέσω εμβολίων, το τσιπάρημα και την ανελευθερία, τη ζωοποίηση του ανθρώπινου γένους, θα ήθελαν μπροστάρηδες τους ανθρώπους που κουβαλάνε στους ώμους τους το τιμημένο ράσο να τους καθοδηγήσουν και όχι να παραμένουν άφωνοι παραδίνοντας το ποίμνιο ως αγέλη επί σφαγή. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη ρασοφόροι, Μοναχοί και Μοναχές, που τιμούν την Ελληνική Εκκλησία και προσεύχονται για εμάς!..
Ο «Κορίνθιος»
Αφήστε ένα σχόλιο