Με αφορμή την επέτειο της Εθνεγερσίας Η Ελλάδα και η Μαρμελ(λ)άδα

ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΩΣΤΑΡΑ*

 Κάθε χρόνο η 25η Μαρτίου δεν σηματοδοτεί μόνο μια επέ­τειο-σταθμό του Ελληνικού Έ­θνους που προβάλλει ένα αξι­οθαύμαστο στην παγκόσμια ι­στορία γεγονός: Την αναγέννη­ση της Ελλάδας σαν το μυθικό Φοίνικα μέσα από τα αποκαΐδια και την «τέφρα» μιας μακραίω­νης δουλείας υπό τον οθωμανι­κό ζυγό. Δίνει ακόμη αφορμή ε­θνικής περισυλλογής γύρω από τους παράγοντες που οδήγησαν στα θαύμα. Προβληματίζει και διδάσκει. Κυρίως όμως αποτελεί ευκαιρία «απογραφής» της κλη­ρονομιάς που παραλάβαμε από τους προπάτορες μας, οι οποίοι θυσιάστηκαν, για να μας παρα­δώσουν την Ελλάδα, όπως ακρι­βώς την παρέλαβαν. Μια Ελλά­δα γεμάτη Χριστό και αγάπη για την Πατρίδα, που έσφυζε από ζωή, διότι την «άρδευε» η «φλέ­βα» της πολυτεκνίας, η οποία γέμιζε τις αυλές των σπιτιών με τα «άνθη» και τους «βλαστούς» του θαλερού «δένδρου» του Έ­θνους που κουβαλάει τους «χυ­μούς» του από τα βάθη της ιστο­ρίας. Έτσι δημιούργησαν οι προ­πάτορές μας την Ελλάδα που μας κληροδότησαν. Ήταν η Ελ­λάδα που έβγαζε πλούτο ακόμη και μέσα από την φτώχεια της. Η Ελλάδα, η οποία, κι’ όταν ακόμη πεινούσε, δεν πούλαγε ποτέ τα «χρυσαφικά» της. 
Κληρονομιά μας λοιπόν η παραδοσιακή Ελλάδα που την είδαμε να εξαφανίζεται βαθμιαί­α από την μεταπολίτευση και ε­ντεύθεν, αφού την διαχειριστή­καμε σπάταλα αρχίζοντας να σκορπάμε δεξιά και αριστερά τον πλούτο της σαν τον άσωτο υιό της παραβολής. Πρώτα πε­τάξαμε σαν «παλιατζούρα» από την εκπαίδευση την διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας αποκόπτοντας έτσι τα Ελληνό­πουλα από τις ρίζες της γλώσ­σας μας. Ακολούθησε η επιδρο­μή εναντίον της ελληνικής οικο­γένειας. Σε πρώτη φάση με την αδιαφορία μας για την επιβίω­σή της που επλήττετο από την ατεκνία ή την ολιγοτεκνία και στην συνέχεια με την πλήρη α­ποδόμησή της, αφού με διάφο­ρες θεσμικές παρεμβάσεις αντι­καταστήσαμε τον προαιώνιο θε­σμό του γάμου με τα σύμφωνα συμβίωσης ακόμη και μεταξύ ο­μόφυλων ζευγαριών. Δεν μείνα­με όμως εκεί. «Χώσαμε» βαθειά το «χέρι» στο «θησαυροφυλάκι­ο» απαλλοτριώνοντας τα πιο πα­νάκριβα στοιχεία του που κρά­τησαν όρθιο τον Ελληνισμό στις πιο δύσκολες στιγμές της ιστο­ρίας του: «Βγάλαμε στο σφυ­ρί» την Θρησκεία και την Πατρί­δα. Πρώτα κηρύξαμε τον πόλε­μο κατά της Ορθοδοξίας με την εκτεταμένη καλλιέργεια της α­θεΐας μεσα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Ύστερα βάλαμε μπροστά την «μπολντόζα» του εκσυγχρονισμού, για να «γκρε­μίσουμε» με αυτήν τις έννοιες της «Πατρίδας» και του «Έθνους» ως ασυμβίβαστες με τις επιταγές της διεθνούς αλληλεγγύης με­ταξύ των λαών. Στο πλαίσιο αυ­τό ήλθε ως φυσικό επακόλου­θο η αναθεώρηση της διδασκα­λίας της ιστορίας, μέσα από την οποία οι μαθητές γαλουχούνται με την ιδέα ότι αυτοί που τους δοξάζουμε σήμερα ως ήρωες (Κολοκοτρώνης, Παύλος Μελάς κ.ά.) ήσαν στην ουσία «τζιχαντι­στές της εποχής τους! Η άσω­τη διαχείριση της εθνικής μας κληρονομιάς συνδυάσθηκε με την οικονομική κρίση που έπλη­ξε την Ελλάδα και είχε ως συνέ­πεια την «υποθήκευση» δια των μνημονίων των πλουτοπαραγω­γικών της πηγών από τους δή­θεν φιλεύσπλαχνους ευρωπαί­ους εταίρους μας που έσπευσαν να βοηθήσουν την δεινώς δοκι­μαζόμενη από την κρίση σύμμα­χό τους. Μόλις που χρειάζεται να τονιστεί ότι η σχετική οικονο­μική κρίση δεν προέκυψε ασφα­λώς ως «κεραυνός εν αιθρία», αλλά προγραμματίστηκε μεδο­θευμένα από εκείνους που επε­δίωκαν την εξαθλίωση του ελ­ληνικού λαού, ώστε να μη αντι­δράσει στα σχέδια της αλλοτρί­ωσής του. Εν πάση περιπτώσει η οικονομική κρίση είχε και μια άλλη σοβαρή παράμετρο που ε­ναρμονίζεται πλήρως με την ε­πιδιωχθείσα χρεωκοπία της Ελ­λάδας: Διευκόλυνε την φυγή ε­κατοντάδων χιλιάδων νέων ε­πιστημόνων στο εξωτερικό και αντ’ αυτών την έλευση και ε­γκατάσταση στην Ελλάδα εκα­τομμυρίων μουσουλμάνων λα­θρομεταναστών, ώστε να είναι προφανής πια ο στόχος της α­ντικατάστασης του ελληνικού πληθυσμού από νέους εποίκους που δεν έχουν καμιά φυλετική σχέση με τους γηγενείς κλληρο­νόμους της Εθνεγερσίας. 
Με αυτά τα δεδομένα ουδε­μία έκπληξη προκαλούν οι πρό­σφατες δηλώσεις του επιτελι­κού στελέχους της Νέας Τάξης και «ευαγγελιστή» της Παγκοσμι­οποίησης, Τζόρτζ Σόρος, που έγιναν πρωτοσέλιδα ορισμέ­νων ελληνικών εφημερίδων, δι­α των οποίων προανήγγειλε ότι το 2020 δεν θα υπάρχει Ελλάδα ! Εάν συνειδητοποιήσει κάποιος ότι ο κ. Σόρος τις σχετικές δηλώ­σεις του δεν τις έκανε με την ι­διότητα κάποιου που παίζει τυ­χερά παίγνια (Προ-Πο, Τζόκερ, Λόττο κλπ.), αλλά με την ιδιό­τητα κορυφαίου στελέχους που συμμετέχει στην ομάδα εκεί­νων, οι οποίοι σχεδιάζουν και δι­αμορφώνουν σε βάρος των λα­ών τα διάφορα παιχνίδια στην «σκακιέρα» των μεγάλων, εύκο­λα θα αντιληφθεί ότι η σχετική δήλωση του κ. Σόρος δεν έχει προγνωστικό, αλλά προειδοποι­ητικό χαρακτήρα.
Πάντως προ των συγκλονι­στικών αυτών δηλώσεων του κ. Σόρος, που θα έπρεπε να σημά­νουν «κόκκινο συναγερμό» και να μας ανεβάσουν όλους, άρ­χοντες και αρχόμενους, στις ε­πάλξεις των τειχών της «Βασι­λεύουσσας», για να υπερασπι­στούμε την κληρονομιά της Ε­θνεγερσίας, τίθενται δύο πολύ σπουδαία ερωτήματα: Πρώτον. Από που γνωρίζει ο κ. Σόρος, με χρονική ακρίβεια μάλιστα Ληξι­άρχου που συντάσσει σχετικές πράξεις θανάτου ότι «το 2020 δεν θα υπάρχει Ελλάδα»; Και δεύτερον. Εάν δεν υπάρχει Ελ­λάδα το 2020, τότε, τι θα υπάρ­χει στη θέση της; Ασφαλώς ο «πολτός» που έχει αρχίσει να πα­ρασκευάζει στη χώρα η παγκο­σμιοποίηση, δηλ. η... Μαρμελ(λ)άδα. Διότι, τι άλλο μπορεί να εί­ναι μια Ελλάδα με αλλοτριωμέ­νους ή χωρίς Έλληνες και χωρίς το διαχρονικό αξιακό τρίπτυχο «Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένει­α», για το οποίο αγωνίστηκαν οι προπάτορές μας κατά την Εθνε­γερσία και το οποίο μας άφησαν ως πολύτιμη παρακαταθήκη για την επιβίωση του Ελληνισμού; 
Όσοι τιμούμε την κληρο­νομιά της Εθνεγερσίας και θέ­λουμε να την διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, ώστε να μη γί­νουμε ο «πολτός», στον οποί­ο επιδιώκουν να μας μεταμορ­φώσουν αυτοί που σχεδιάζουν να εξαφανίσουν το Ελληνικό Έθνος, έχουμε ένα μόνο χρέ­ος, συνταγματικά μάλιστα επι­βεβλημένο από το άρ. 120 παρ. 4 του Συντάγματος: Να αφυπνι­σθούμε από τον λήθαργο της ο­κονομικής κρίσης και να συνει­δητοποιήσουμε ότι το αληθι­νό διακύβευμα σήμερα δεν εί­ναι το πορτοφόλι μας, αλλά η επιβίωσή μας ως Έθνους. Μό­νο τότε θα μπορέσουμε να α­ντισταθούμε αποτελεσματικά α­πέναντι στους εξωτερικούς και στους εσωτερικούς εχθρούς της πατρίδας, οι οποίοι με την συ­γκλίνουσα δράση τους, άσχε­τα αν αυτή υποκρύπτει και συ­νεργασία μεταξύ τους, έχουν ή­δη βάλει την «χύτρα» στη φωτιά και περιμένουν να απολαύσουν την Μαρμελ(λ)άδα που ετοιμά­ζουν. Πρέπει λοιπόν να δώσου­με «κλωτσιά» στη «χύτρα» και να αφήσουμε το περιεχόμενό της να «ζεματίσει» όλους τους αναι­δείς προς την ιστορία μας και προς την εθνική μας ταυτότητα. Έτσι έκαναν πάντα οι προπάτο­ρές μας. Και αυτό οφείλουμε να πράξουμε και εμείς.

*Ο κ. Αλεξάνδρος Π. Κωστά­ρας είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου Θράκης