Κανείς δεν συνεργάστηκε μεταπολεμικά με τους ναζί, σωστά;

Τους ναζί, που σκόρπισαν τον όλεθρο στον κόσμο και ένας ολόκληρος παγκόσμιος πόλεμος έγινε για να νικηθούν. Τους ναζί που κυνηγούσε να ξετρυπώσει η Δύση στα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου και να τους φέρει ενώπιον των ευθυνών τους. Μόνο ως θεωρία συνωμοσίας θα μπορούσε να ιδωθεί πως η Δύση ήθελε σαν τρελή τους κορυφαίους επιστήμονες του Γ’ Ράιχ για να συνεργαστεί μαζί τους. Και ήταν μάλιστα διατεθειμένη ακόμα και να τους απαγάγει!
Κι όμως, αυτό ακριβώς συνέβη. Και δεν ήταν μόνο ο Βέρνερ φον Μπράουν, το άγιο δισκοπότηρο που ήθελαν όλοι, καθώς οι Αμερικανοί άρπαξαν 1.600 κορυφαίους γερμανούς επιστήμονες (Επιχείρηση Συνδετήρας) και άλλους 2.000 οι Σοβιετικοί, συχνά υπό την απειλή όπλου.
Όταν μίλησαν για το θέμα-ταμπού οι «New York Times» το 1946, κανείς δεν πίστεψε φυσικά την εφημερίδα. Οι πληγές ήταν ακόμα ορθάνοιχτες και το γεγονός κυκλοφορούσε ως θεωρία συνωμοσίας που είχε βγει από τα πιο τρελά μυαλά. Πώς να καταλάβαινε ο κόσμος πως ο Βέρνερ φον Μπράουν θα ήταν ο κινητήριος μοχλός πίσω ακόμα και από την προσσελήνωση ή τον πύραυλο Jupiter-C που έστειλε σε τροχιά τον πρώτο δορυφόρο των ΗΠΑ;
Τον ίδιο φον Μπράουν που για να φτιάξει τον περιβόητο πύραυλο V-2 χρησιμοποιούσε εξαθλιωμένους τροφίμους των στρατοπέδων συγκέντρωσης και οι μυστικές υπηρεσίες του προέδρου Τρούμαν χαρακτήριζαν μέχρι πρότινος «απειλή για την ασφάλεια των συμμαχικών δυνάμεων».
Και οι περισσότεροι ναζί επιστήμονες είχαν αντίστοιχο ύποπτο παρελθόν. Κάποιοι μάλιστα είχαν περάσει και από τα Δικαστήρια της Νυρεμβέργης και ήταν όσο να πεις κόκκινο πανί για τους Συμμάχους. Μόνο που αυτό ακριβώς συνέβη, στρατολογήθηκαν μυστικά σε ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, κυκλοφορούσαν πια ελεύθεροι και με νέες ταυτότητες, καθώς ένας νέος πόλεμος ξεκινούσε στο περιθώριο που θα ονομαζόταν τελικά «Ψυχρός».

Πηγή : Newsbeast.gr