ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ... φ.1704

του Ιωάννη Ασλανίδη*

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ…

-Εάν τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα είχαν ευαισθησία να κάνουν, αντικειμενική αυτοκριτική για το έργο τους, στον τομέα της Πατρίδος μας, τα τελευταία 20 με 30 χρόνια, θα διαπιστωνόταν, μόνο αρνητικά αποτελέσματα.

-Τα εθνικά θέματα έπρεπε να αντιμετωπίζονται, από κοινού όλα τα κόμματα μαζί, ως μια δύναμη. Η δύναμη του Ελληνικού Έθνους. Τα κόμματα στην εξουσία αλλάζουν, έτσι επιβάλλει η Δημοκρατία, η Εθνική όμως πολιτική παραμένει μια και μάλιστα όταν έχουμε έναν αιώνιο γείτονα-εχθρό του Ελληνισμού, δημιουργώντας δια της παιδείας του, με χονδροειδή ιστορικά ψέματα τις νέες γενεές των τούρκων με άσπονδο μίσος ενάντια στους Έλληνες. -Ας δούμε! Όχι μακριά αλλά τα πρόσφατα χρόνια τι κινήσεις έκαναν οι Τούρκοι και τι κάναμε εμείς εναντίον της μόνιμης απειλής του Βάρβαρου αυτού Τουρκικού Κράτους, που δεν υπάρχει ελπίδα υπεράσπισής μας από την Ε.Ε τον Ο.Η.Ε και Η.Π.Α σε περίπτωση, πραγματοποίησης των απειλών του ο Πασάς Ερντογάν. Γράφω αυτές τις επισημάνσεις μου, μήπως και αποφασίσει κάποτε, η πολιτική ηγεσία του τόπου μας και κατευθύνει την προετοιμασία της Ελλάδος, ανάλογα, σε προσωπικό και Υλικό.

Πρώτον: Ενέργειες τουρκικής Πολιτικής:

Η Τουρκία καταδικάστηκε από τον Ο.Η.Ε για την παράνομη επίθεση και πράξεις ωμοτήτων εις βάρος άλλου κυρίαρχου Κράτους (ΚΥΠΡΟΣ). Μέχρι σήμερα! Δεν εφαρμόστηκε κανένα καταδικαστικό ψήφισμα εις βάρος της. Και! ακόμη έχει σχεδόν την υποστήριξη των κυριότερων κρατών και αλλάζει την εικόνα της, ώστε από αιώνων γειτονικός θύτης να παρουσιάζει τον εαυτό του θύμα.. Κατέχει παράνομα μέρος του Κυπριακού Κράτους, υπό τας ευλογίας του Ο.Η.Ε, της Ε.Ε και των Μεγάλων Δυνάμεων. Διατηρεί κατοχικά στρατεύματα στην Κύπρο, επικαλούμενη την ανάγκη προστασίας των Τουρκοκυπρίων, σε μια εποχή, που είναι παγκοσμίως γνωστό, ότι δεν απειλείται, σε καμία περίπτωση, η ασφάλεια της Τουρκοκυπριακής κοινότητας και μάλιστα όταν η Κύπρος είναι μέρος της Ε.Ε.

Κατακόρυφη αύξηση της επιρροής της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Η Ε.Ε δέχθηκε στο Παρελθόν έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε τις οποίες όμως αρνήθηκε η Τουρκία διότι επιθυμούσε η ένταξη να γίνει με δικούς της όρους.

Σήμερα! Όπως ξέρετε Διοικεί παγκοσμίως, το κεφάλαιο. Η δε Τουρκία είναι μια χώρα, στη οποία βρίσκονται 7.600 ξένες Βιομηχανίες. Αυτές βρίσκονται εκεί, επειδή η Τουρκία τους εξασφαλίζει χαμηλό εργατικό κόστος, χαμηλή φορολογία και εργασιακή ειρήνη και η παραγωγή δεν κινδυνεύει από απεργίες, αναρχικούς και μπαχαλάκιδες. Να σκεφθείτε ότι, μέχρι και εξαρτήματα αεροσκαφών του νέου Αμερικανικού F-35 κατασκευάζονται στην Τουρκία. Ποιο λοιπόν κράτος θα ρισκάρει τα προνόμια αυτά που τους έχει παραχωρήσει το Τουρκικό κράτος; Πιστεύω κανένα.

Στα σχολεία η παιδεία είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να προάγει γενικά το πατριωτικό αίσθημα. Παρακάτω αναφέρομαι στον όρκο του Τούρκου μαθητή, ο οποίος υποχρεωτικά επαναλαμβάνεται καθημερινά μετά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου της Τουρκίας: << Είμαι Τούρκος ειλικρινής και σκληρά εργαζόμενος. Είναι αρχή μου να προστατεύω τους νεότερους, να σέβομαι τους μεγαλύτερους, να αγαπώ την πατρίδα μου και το έθνος μου περισσότερο από τον εαυτό μου. Το ιδανικό είναι να ανεβαίνω και να προοδεύω. Ώ! Μεγάλε Πατέρα των Τούρκων, στο δρόμο που χάραξες, ορκίζομαι να περπατώ ασταμάτητα προς τους στόχους που έχεις θέσει. Η ύπαρξή μου θα είναι αφιερωμένη στην.. Τουρκική Ύπαρξη. Πόσο ευτυχής είναι κάποιος που λέει είμαι Τούρκος.

Στόχος της Τουρκικής παιδείας, πέραν της κύριας αποστολής, είναι να προετοιμάσει τον νέο, ως υπερασπιστή της πατρίδος του και δεν ασχολείται με την σεξουαλική παιδεία των νέων. Σκέψου είναι ευτυχής και υπερήφανος ο Τούρκος για τους προγόνους του, που φέραν το στίγμα των σφαγών, ανδραποδισμών λαών, γενοκτονιών και από όπου πέρασαν, το μόνο που άφησαν ήταν μια απέραντη κηλίδα αίματος.

*Ο κ.Ιωάννης Μ. Ασλανίδης, είναι Αντ/γος Ε.Α., Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Eυελπίδων από τη Δράμα διαμένων στην Αθήνα.