ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΤΗΣ ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ : ΕΝΑΝ ΟΡΜΠΑΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Η ΕΛΛΑΔΑ…

Του Βίκτορος Ορμπάν, αλλά και του Σαλβίνι, που αγωνίζονται για να διατηρήσουν την ταυτότητα της χώρας τους και τις αξίες μη δεχόμενοι την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και την αποεθνοποίησή τους. Ενώ τα έθνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξασθενούν η Ουγγαρία αυξάνει από το 2010 τα ποσοστά γάμων κατά 43%, τα διαζύγια μειώθηκαν κατά 22,5%, μειώθηκαν κατακόρυφα οι εκτρώσεις, που αποτελούν την Αχίλλειο πτέρνα της Ελλάδας και αυξήθηκαν κατά πολύ οι γεννήσεις Ούγγρων και όχι αλλόθρησκων λαθρομεταναστών. Η Αναγέννηση του Δημογραφικού στηρίζεται στην αυστηρότητα του Μεταναστευτικού, στην προώθηση της Οικογένειας, της πολιτιστικής ταυτότητας και στις Χριστιανικές ρίζες της Ουγγαρίας….

ΕΝΑΝ ΟΡΜΠΑΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Η ΕΛΛΑΔΑ…

*του Νεκτάριου Αρχοντίου
Μάιος 1, 2019
Η άλλοτε βασισμένη στις παλιές αρχές και αξίες Γηραιά Ήπειρος, τείνει να χάσει την ταυτότητά της και ούτε λίγο, ούτε πολύ, να εξισλαμιστεί. Από την αρχή της μεγάλης μεταναστευτικής κρίσης, η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ, δέχτηκαν να φιλοξενήσουν τους «μετανάστες» που ήρθαν ξαφνικά από τις χώρες του τρίτου κόσμου και σταδιακά επέφεραν αλλού λιγότερο και αλλού δυσάρεστες αλλαγές .
Στις χώρες αυτές, τα ποσοστά εγκληματικότητας εκτοξεύθηκαν στα ύψη, ενώ σε πολλές από αυτές, όπως για παράδειγμα η Σουηδία, οι βιασμοί είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο.
Πλην τούτου, όπως σας έχουμε ενημερώσει πολλάκις, οι «μετανάστες» δημιουργούν άβατα, τα οποία χρησιμοποιούν ως ορμητήριά τους και στα οποία κανείς πολίτης ή αστυνομικός δεν τολμά να «πατήσει». Γύρω από τέτοιες περιοχές τα περιστατικά εγκληματικότητας είναι περισσότερα, όπως είναι λογικό.
Μια ακόμη χώρα που έχει αγκαλιάσει τους μετανάστες είναι η Ελβετία. Έρευνα που έγινε πρόσφατα, τόσο από την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία όσο και από τη Γενική Γραμματεία Μετανάστευσης της Ελβετίας, έδειξαν πως το 83,7% των Σομαλών μεταναστών βασίζεται για να ζει σε γενναιόδωρο κρατικό επίδομα. Τα στοιχεία δείχνουν επίσης πως σε σύγκριση με τους μετανάστες, οι Ελβετοί που λαμβάνουν κρατικό επίδομα είναι μόλις το 2,3% του πληθυσμού.
Υπάρχουν ως τόσο και εκείνες οι χώρες που αγωνίζονται για να διατηρήσουν την ταυτότητά τους και τις αξίες τους, μη δεχόμενες την πολίτικη των ανοιχτών συνόρων. Τέτοιες είναι για παράδειγμα η Ιταλία και η Ουγγαρία.
Η Ουγγαρία μάλιστα, του Βίκτορ Όρμπαν, έχει τα πρωτεία, όσον αφορά την αυστηρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό πρόβλημα.
Ενώ τα ευρωπαϊκά έθνη εξασθενούν με ταχέως μειωμένα ποσοστά γεννήσεων, η Ουγγαρία ξεχωρίζει με τα αυξανόμενα ποσοστά γάμων, τις μειωμένες εκτρώσεις και τη μεγαλύτερα ποσοστά γεννήσεων εδώ και 20 χρόνια. Οι γάμοι συγκεκριμένα αυξήθηκαν κατά 43% από το 2010, ενώ τα διαζύγια έχουν μειωθεί κατά 22,5% την ίδια περίοδο. Αυτή η δημογραφική ανάκαμψη δεν έγινε στην τύχη, αλλά είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων προγραμμάτων για την προώθηση της οικογένειας, της πολιτιστικής ταυτότητας και τις χριστιανικές ρίζες της Ουγγαρίας.
«Αφού κερδίσαμε τις εκλογές το 2010 όντας αυτοδύναμοι, αποφασίσαμε να οικοδομήσουμε μια χώρα φιλική προς την οικογένεια και να ενισχύσουμε τις οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά», δήλωσε η υπουργός οικογένειας της Ουγγαρίας, Catalan Novak. Η κυβέρνηση του Όρμπαν, η οποία επέμενε στις θέσεις της, παρά τη σκληρή αντίθεση της σοσιαλιστικής αριστεράς, θέσπισε νομοθεσία που είχε ως αποτέλεσμα ένα ολοκληρωμένο σύστημα οικογενειακής στήριξης, ένα φιλικό προς την οικογένεια φορολογικό σύστημα, ένα πρόγραμμα στέγασης, πάνω από 800.000 νέες θέσεις εργασίας και πολλές ευκαιρίες για τη δημιουργία ισορροπίας μεταξύ της ζωής και της εργασίας », δήλωσε η κ. Novak.
«Ζούμε σε περιόδους όπου ολοένα και λιγότερα παιδιά γεννιούνται σε όλη την Ευρώπη. Οι άνθρωποι στη Δύση απαντούν σε αυτό με τη μετανάστευση», δήλωσε ο Όρμπαν, στη διεύθυνση του κράτους του έθνους στη Βουδαπέστη τον Φεβρουάριο. «Οι Ούγγροι το βλέπουν αλλιώς. Δεν χρειαζόμαστε αριθμούς, αλλά παιδιά από την Ουγγαρία », πρόσθεσε. Βλέπουμε επομένως
πως, δεν είναι αναγκαίο να ακολουθήσει κάποια χώρα της ΕΕ την…πεπατημένη, φιλομεταναστευτική οδό. Σίγουρα όμως πρέπει:
1) Να έχει όσο το δυνατόν πιο δεξιά κυβέρνηση γίνεται.
2) Να έχει χρόνο η κυβέρνηση αυτή να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. (Σκεφτείτε πως η Ουγγαρία χρειάστηκε 9 χρόνια για να φτάσει στην σημερινή της κατάσταση)
Η χώρα μας λοιπόν, μπορεί να πάει καλύτερα, αρκεί να υπάρξει μια δεξιά κυβέρνηση. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί αυτή τη στιγμή (να υπάρξει μια καθαρά δεξιά κυβέρνηση) γιαυτό πρέπει να επιλέξουμε το πιο δεξιό κόμμα που έχουμε. Το κόμμα που είναι πρώτο στις δημοσκοπήσεις (ΝΔ), είναι και ό,τι πιο δεξιό υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα που να μπορεί και να θέλει να κυβερνήσει.
Αυτό που προέχει, όπως σας έχουμε γράψει πολλές φορές, είναι να φύγει η αριστερά. Αν πάμε λίγο πιο δεξιά, μετά θα μπορέσουμε με την κατάλληλη επιλογή να πάμε ακόμη πιο δεξιά και μετά κι άλλο και σε βάθος χρόνου να είμαστε καλύτερα σαν χώρα. Δυστυχώς μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Όλα πρέπει να γίνουν σε βάθος χρόνου. Το δίλημμα είναι απλό: Ή πάμε χειρότερα κατεβαίνοντας την κατηφόρα ή στοχεύουμε να πάμε καλύτερα ανεβαίνοντας την ανηφόρα. Το να έρθει ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή είναι το εύκολο. Το να καλυτερέψουμε τα πράγματα και να επιλύσουμε ορισμένα σημαντικά προβλήματα, αυτό θέλει κόπο και χρόνο.
Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στις ερχόμενες ευρωεκλογές, οι οποίες θα αποτελέσουν σταθμό, στα όσα θα εξελιχθούν τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη. Αν τα Εθνικοδεξιά κόμματα, ισχυροποιηθούν και εκτοπίσουν την αριστερή ιδεολογία που δεσπόζει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τότε θα είναι πολύ πιο εύκολο και για τη χώρα μας και για άλλες χώρες της ΕΕ, να αντισταθούν στην πολιτική των ανοιχτών συνόρων, αφού η μεταναστευτική κρίση δεν τέλειωσε και όπως πρώτοι σας ενημερώσαμε, έπεται νέο μεγάλο κύμα σύντομα από τις χώρες του τρίτου κόσμου.

Εν μέσω όλων αυτών των κρίσιμων εξελίξεων ελπίζουμε πως οι Έλληνες θα κάνουμε τη σωστή επιλογή και δεν θα διαλέξουμε για ακόμη μια φορά την εύκολη λύση που οδηγεί σε μεγαλύτερη καταστροφή τη χώρα.