ΠΟΛΙΤΙΚΟΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ : OΙ ΝΕΟΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΙΑ ΜΑΧΗΤΕΣ ΟΧΙ ΓΙΑ ΗΓΕΤΕΣ...

Του Ιωάννη Ασλανίδη *

Το Κείμενο αυτό είναι γραμμένο προ επτά{7) ε­τών περίπου, με τους τότε προβληματισμούς μου, δι­καιώνεται αυτό σήμερα, ό­ταν αυτή η αριστερά ανήλ­θε στην εξουσία: 
<<Αφορμή για τις παρα­κάτω σκέψεις μου απετέ­λεσε ή εκκολαπτόμενη δι­αδοχή στην Ηγεσία κόμμα­τος της αριστεράς. Βέβαι­α το πρόβλημα προσωπι­κά δεν με αφορά άμεσα, με ενδιαφέρει όμως σαν Έλ­λην σκεπτόμενος πολίτης, προσδοκώντας ως πολιτι­κοποιημένο πρόσωπο, οι η­γέτες των πολιτικών κομ­μάτων στο Ελληνικό κοινο­βούλιο να είναι οι κάλλιστοι των πολιτών. Υποψήφιοι για την ηγεσία αν δεν κάνω λά­θος παρουσιάζονται τρεις οι κ.κ. Κουβέλης, Παπαγιαννά­κης και Τσίπρας. Είναι και οι τρεις αξιόλογοι, με την βα­σική διαφορά όμως ο κάθε ένας για την ηλικία του και τον ρόλο του. 
Π α ρ ο υ σ ι ά ζ ο ν τ α ς την σκέψη μου με στρατι­ωτική ορολογία τον μεν κ. Τσίπρα ευχαρίστως θα τον δεχόμουν ως μαχητή, ενώ τους κ.κ. Κουβέλη και Πα­παγιαννάκη ως ηγέτες στο πεδίο της Μάχης. 
Η Ιστορία έχει δι­δάξει πολλά δεινά, που υ­πέστη η ανθρωπότης, όταν συνέβη το αντίθετο, και άλ­λαξαν οι ρόλοι, διότι έρχε­ται σε απ’ ευθείας αντιπα­ράθεση με την ίδια την φύ­ση του ανθρώπου. 
Πρώτον: Ας φέρουμε στο νου όλοι μας, πως σκεπτό­μασταν όταν ήμασταν νέ­οι και πως σήμερα, πόσο α­πορρίπτουμε τις ιδεοληψίες μας της νεαρής μας ζωής, σήμερα. Ο άνθρωπος κατά την παιδική και εφηβική η­λικία θέλει φροντίδα υλι­κή και πνευματική με πρό­τυπα στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην εξουσία. Ό­σο λοιπόν ο νέος μεγαλώ­νει χάνει σιγά – σιγά τις σω­ματικές του δυνάμεις και με την πάροδο του χρόνου, με την πείρα της ζωής και την μόρφωση αποκτά ισχυρές πνευματικές δυνάμεις, σύ­νεση και σώφρονα λογισμό, στοιχεία απαραίτητα για έ­ναν ηγέτη. Εάν δεν συνέ­βαινε αυτό, τότε ο άνθρω­πος μετά το 50 έτος της η­λικίας του θα ήτο πλέον για τον καιάδα. 
Δεύτερον: Οι αρχαίοι Έλ­ληνες επέλεγαν τους η­γέτες των Πολιτικούς και Στρατιωτικούς μεταξύ των καταξιωμένων ανθρώπων μέσα από την κοινωνία, με στοιχεία την πείρα, την κα­ταξίωση, την πρόοδο και την σύνεση. Στα νεώτερα χρόνια κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, στηρι­ζόμενοι στα λάθη των τότε ηγετών, οι λεγόμενοι προ­οδευτικοί της εποχής, κα­τά κόρον διατυπανούσαν, ότι «πρέπει οι νέοι ν’ ανα­λάβουν την εξουσία…», έ­τσι! απέκτησε μεγάλη ισχύ η χιτλερική προπαγάνδα και ο Σταλινικός ολοκληρωτι­σμός. Διότι είναι αλήθεια, αυτά τα επαναστατικά κινή­ματα έχουν πάντοτε μεγά­λη απήχηση στην νεολαία. 
Οι παλαιότεροι γνωρί­ζουμε, πόσο! Τα ρωμαλέα νεανικά νιάτα της εποχής ε­κείνης, κατέληξαν εφιαλτι­κά για την ανθρωπότητα. 
Άλλα!! λοιπόν πρέπει να είναι τα προσό­ντα του ηγέτη και άλλα του μαχητή. Το ένα θέλει πείρα και σύνεσή και το άλλο σω­ματική Δύναμη και τόλμη. Ανθρωπίνως δεν μπορεί να τα έχει όλα ο ένας εκ των δυο>> 
Σήμερα, δικαιώ­νονται οι σκέψεις μου αυ­τές, με τις τελευταίες εξε­λίξεις στο Σκοπιανό. Ο Νεα­ρός τολμηρός πρωθυπουρ­γός μας, διέπραξε μεγάλο ιστορικό και εθνικό λάθος, ν’αποδεχθεί την Βουλγαρι­κή γλώσσα των Σλάβων και των Αλβανών των Σκοπίων, ως Μακεδονική, ότι αυτοί έ­χουν Μακεδονική εθνότητα και το κράτος των Σκοπίων είναι Μακεδονία, χωρίς να έχει καμία σχέση με αυτό. Τέλος κατά την γνώμη μας, η συμφωνία αυτή τείνει σε ιστορικό έγκλημα, όταν κα­νένας Κυβερνητικός άνθρω­πος δεν βγαίνει να εξηγήσει στον Ελληνικό Λαό, γιατί η Πατρίδα μας υπέγραψε το πασιφανές αμαρτωλό σύμ­φωνο των Πρεσπών και ποί­α η ωφελιμότης αυτού για την Ελλάδα; 
Εάν οι ηγέτες επι­διώκουν, εκμεταλλευόμε­νοι την τόλμη των νέων να επιβάλλουν διά της βίας τ’ άνομα σχέδιά τους, τότε θα έχουμε αυτό που επισήμα­νε ο αξιότιμος καθηγητής κ. Σινόπουλος: «οι Βάρβα­ροι δεν θα ξανάρθουν από τα σύνορα, τους εκπαιδεύ­ουν οι σοφιστές με τα μέ­σα ενημέρωσης, και οι ορ­δές των, από τα παιδικά δω­μάτια θα ορμήσουν». 

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης / Αντιστράτηγος 

Επίτιμος Διοικητής  της Σ.Σ.Ε.