Ευρωπαικός νόμος περί αποκάταστασης της φύσης (Φ. 1899)
Ένα τεράστιο βήμα στην περιβαλλοντική νομοθεσία ολοκληρώθηκε αυτή την εβδομάδα με την ψήφιση του Νόμου περι Αποκατάστασης της Φύσης στην Ευρώπη. Είναι ένας νόμος που βάζει τις αρχές για την προστασία της βιοποικιλότητας και της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Πολεμήθηκε σκληρά από μεγάλη μερίδα λαΪκιστών πολιτικών που δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται την κρίσιμη καμπή που έχει πάρει ο πλανήτης με την κλιματική κρίση. Σε κάθε περίπτωση, η λογική και η συνέναιση επικράτησε και η Ευρώπη πρωτοστατεί για άλλη μια φορά στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
O νόμος θέτει στόχο 20% της αποκατάστασης των εδαφών έως το 2030 που έχουν πληγεί και πλήρης αποκατάσταση όλων των εδαφών έως το 2050. Οι στόχοι αφορούν
- Ενίσχυση στην υφιστάμενη νομοθεσία (για υγροτόπους, δάση, λιβάδια, ποτάμια και λίμνες, ρείκι και θάμνους, βραχώδεις οικοτόπους και αμμόλοφους)
- βελτίωση και αποκατάσταση οικοτόπων βιοποικιλότητας σε μεγάλη κλίμακα και επαναφορά πληθυσμών ειδών με βελτίωση και διεύρυνση τα ενδιαιτήματά τους
- έντομα επικονίασης – αντιστροφή της μείωσης των πληθυσμών επικονιαστών έως το 2030 και επίτευξη αυξητικής τάσης για τους πληθυσμούς επικονιαστών, με μεθοδολογία τακτικής παρακολούθησης των επικονιαστών
- δασικά οικοσυστήματα – επίτευξη αυξανόμενης τάσης για όρθια και ξαπλωμένα νεκρά ξύλα, δάση ανομοιόμορφης ηλικίας, συνδεσιμότητα δασών, αφθονία κοινών δασικών πτηνών και απόθεμα οργανικού άνθρακα
- αστικά οικοσυστήματα – καμία καθαρή απώλεια αστικών χώρων πρασίνου και δενδροκάλυψης έως το 2030 και σταθερή αύξηση της συνολικής τους έκτασης από το 2030
- γεωργικά οικοσυστήματα – αύξηση των πεταλούδων των λιβαδιών και των πτηνών των γεωργικών εκτάσεων, του αποθέματος οργανικού άνθρακα σε ορυκτά εδάφη καλλιεργειών και του μεριδίου της γεωργικής γης με χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας· αποκατάσταση στραγγισμένων τυρφώνων για γεωργική χρήση
- θαλάσσια οικοσυστήματα – αποκατάσταση θαλάσσιων οικοτόπων, όπως πυθμένα θαλάσσιων χόρτων ή ιζημάτων που αποφέρουν σημαντικά οφέλη, μεταξύ άλλων για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, και αποκατάσταση των οικοτόπων εμβληματικών θαλάσσιων ειδών όπως τα δελφίνια και οι φώκαινες, οι καρχαρίες και τα θαλάσσια πτηνά.
- συνδεσιμότητα ποταμών – εντοπισμός και άρση εμποδίων που εμποδίζουν τη συνδεσιμότητα των επιφανειακών υδάτων, έτσι ώστε τουλάχιστον 25 000 km ποταμών να αποκατασταθούν σε κατάσταση ελεύθερης ροής έως το 2030.
Αφήστε ένα σχόλιο