Ντουντούκες πεισιθανάτιου ενδοτισμού Φ.1775
ΑΠΟΨΕΙΣ
Το θράσος σίγουρα πηγαίνει πακέτο με τους Αποστόλους του Μαρασμού. Το γιγαντώνει η υπερπροβολή του στα ΜΜΕ, τα οποία ξέρετε τι κάνουν.
Για την υποστήριξη ή μάλλον επιβολή των εθνομηδενιστικών θέσεων εμφανίζουν διάφορους παρα-μορφωμένους με «πλάκα τα γαλόνια», που λένε, όλως πεισιθανατίως, πως τη βγάζουμε δεν τηβγάζουμε ως Έθνος, είμαστε μπάσταρδο μείγμα, που καμωνόμαστε ως τώρα τους Ελληνες, διότι έτσι μας έπεισε το κράτος, αλλά είναι πλέον προδιαγεγραμμένο το τέλος μας, έρχονται οι αλλαχουακμπάρηδες και θα αντικατασταθούμε, με μόνη ελπίδα μας να αφήσουμε ως ανάμνηση μας κάποιες «αξίες». Ποιες άραγε; Ίσως την «αξία» του τζουκ μποξ. σου ρίχνει ο Ατζούν δυο γρόσια και τραγουδάς στα ελληνικά το «καραπιπερίμ», με σκέρτσο και αμερικάνικη επιστημοσύνη από της μαϊμούς τον κώλο. Με λίγα λόγια, αφού αμφισβητούν τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού, φυλετική, γλωσσική, πολιτισμική, τώρα μας λένε πως είναι νομοτέλεια να χαθούμε διά παντός, να το χωνέψουμε, και να μην αντιστεκόμεθα στον βιασμό κι ύστερα στο λεπίδι.Χαλάρωση και να το απολαύσουμε, όπως γίνεται στα κυριλέ σαλόνια τα καπιτονέ με τις βαριές κουρτίνες. Για την άλλη άποψη, ως τώρα κραταιά, που παλεύουν χρόνια να τη «δολοφονήσουν», βγάζουν συνήθως κάτι γραφικούς, διότι νομίζουν πως έτσι αποδυναμώνουν την αλήθεια. Αμ, δεν.
Αδέρφια, πού μπλέξαμε; Έχουμε αγώνα μεγάλο για την απεντόμωση και μυοκτονία στο κοινό σπιτικό μας που λέγεται Ελλάδα. Είναι τόση η επιστημονική τους ακεραιότητα -οι κυρίες στην οδό Φυλής και αλλαχού έχουν περισσότερη-, ξεφυτρώνουν σαν την αγριάδα που άμα την αφήσεις πλημμυρίζει τον τόπο, που δεν υποψιάζονται καν τι σημαίνει πως αν αυτά που λένε τα διάβαζαν ένας Αθηναίος πολύ πριν τους Περσικούς, ένας Φαλαγγίτης του Αλέξανδρου, ένας γραφιάς του Βασίλειου του Βουλγαροκτόνου, ένας ναύτης στην Αλωση, ο Διονύσιος ο Σκυλόσοφος, ο Πατροκοσμάς, ο Μακρυγιάννης και ο πατέρας μου, όλοι θα καταλάβαιναν πάνω κάτω το νόημα. Κάτι σημαίνει αυτό. Το έχει πει ο Ελύτης.
Τον Φαλμεράγιερ, που κάθε τόσο πιθηκίζει κάθε κομψευόμενος συμπλεγματικός με την Εσπερία, τον πέταξαν στο καλάθι της Ιστορίας ο Καβάλι Σφόρτσα και ο μαθητής του ο Σάικ, οι μεγάλοι γενετιστές. Εσκαβαν σε ένα αρχαίο χωριό, δίπλα στο σύγχρονο, στην Αγγλία οι Αρχαιολόγοι και βρήκαν κάποιους τάφους. Κάποιος είχε την ιδέα να πάρουν DNA από τους αρχαίους νεκρούς και τους σύγχρονους κατοίκους, και να δουν εάν υπάρχει συγγένεια. Ε, λοιπόν, ήταν απευθείας απόγονοι! Έτσι ξεκίνησαν να μαζεύουν γενετικό υλικό από όλη την Ευρώπη, γύρω από τη Μεσόγειο, από νεκρούς αρχαίων τάφων και σύγχρονους κατοίκους. Ανακάλυψαν, λοιπόν, πως σε πολλές περιπτώσεις οι μετακινήσεις πληθυσμών ήταν πολύ μικρότερες.
Στα καθ’ ημάς τα πράγματα έχουν ως εξής: Από την Κρήτη ως τον Γενούσο ποταμό, ως το Μοναστήρι και την Ανατολική Ρωμυλία, την Ανατολική Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου, την Ιωνία και μεγάλες νησίδες στο εσωτερικό της Μ. Ασίας και την Κύπρο, γονιδιακά, ασχέτως τι γλώσσα και φρόνημα έχουν οι κάτοικοι, είμαστε ο ίδιος και ενιαίος λαός: Έλληνες. Και όχι μόνο με την ακλόνητη κυριαρχία του ελληνικού απλοτύπου. Ο Φαλμεράγιερ πήγε στον κουβά, αλλά αποδεικνύεται από αυτό και από άλλα στοιχεία πως η αλήθεια είναι ανάποδα: δεν πήραμε εμείς αίμα από τους Τούρκους, αλλά οι Τούρκοι κυριολεκτικά μας ήπιαν – πήραν το αίμα. Αστε τα Μίκι Μάους των επιφυλλιδογράφων, οικονομολόγων κ.ά. των συγκροτημάτων που παριστάνουν τους Ιστορικούς. Διαβάστε Σπύρο Βρυώνη, «Η παρακμή του μεσαιωνικού Ελληνισμού στη Μικρά Ασία και η διαδικασία του εξισλαμισμού (11ος-15ος αιώνας)».
Είκοσι πέντε χιλιάδες Τούρκοι καβαλάρηδες ξεκίνησαν την κατάκτηση. Βήμα βήμα. Κυρίως προσκυνούσαν οι ελίτ, ελληνικότατες, για να διατηρήσουν γαιοκτησίες και προνόμια. Το 1453 τα πλήθη που εφορμούσαν κατά των τειχών της Βασιλεύουσας ήταν κυρίως εξωμότες Ελληνες Χριστιανοί, με αρχηγό τον γιο μιας Χριστιανής, επίσης Ελληνίδας, τον Μωάμεθ τον Πορθητή. Γι’ αυτό οι Τούρκοι πολύ συχνά μας μοιάζουν. Κι ο Ερντογάν, το έχει πει ο ίδιος, κατάγεται από την Ποταμιά, τρισέγγονος του Ποντίου αλλαξοπιστήσαντος Μεμή Μπατάκογλου. Έχει σημασία;
Όχι, σημασία έχει τι νιώθουν. Όμως οι Απόστολοι του Μαρασμού ξαφνικά γίνονται φυλετιστές και χρησιμοποιούν εναντίον μας ένα κραυγαλέο ψέμα: πως δεν είμαστε Ελληνες στην καταγωγή. Δυστυχώς γι’ αυτούς είμαστε, και το συζητάμε μεταξύ μας με μια γλώσσα που έχει κι αυτή αδιάκοπη συνέχεια. Μας αφαίμαξαν μέσω του εξισλαμισμού, βίαιου ή εθελοντικού, με κίνητρο τα προνόμια των κυριάρχων για όποιον έκανε σουνέτι. Κι όσοι το έκαναν χάνονταν για το Εθνος μας.
Όσοι εθελοντικά πρόδωσαν πίστη και Έθνος, όσα παιδιά κατέληξαν στα Τάγματα των Γενιτσάρων και στα χαρέμια ή στα σκλαβοπάζαρα, χάνονταν για τον Ελληνισμό. Δεν αναμειχθήκαμε, μας κατέκοψαν και αφαίμαξαν.
Τέσσερις αιώνες αιμορραγήσαμε. Αν δεν είχε μεσολαβήσει η οθωμανική κατάκτηση και οι εξισλαμισμοί, σήμερα θα ήμασταν 200.000.000.
Τείχος κυκλώπειο η μάνα μας η Εκκλησία, διαφύλαξε ως Κιβωτός του Εθνους τη γλώσσα μας, την εθνική μας συνείδηση, μέρος της πλούσιας Γραμματείας μας. Αυτό το ξεροχώραφο το μισοαφανισμένο, με τα κομμένα δέντρα, το καταπατημένο, ήρθαν ο Κοραής και οι Φιλικοί και οι διδάσκαλοι του Γένους να οργώσουν και να σπείρουν. Σε αυτή τη χωνεμένη εστία με την κρύα στάχτη ήρθαν να την αναδέψουν, να φυσήξουν με τη νέα πνοή και να ξεπηδήσουν οι αρχαίες φλόγες της ράτσας μας, που πρώτη γέννησε πανανθρώπινες αξίες. Κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά, που εάν δεν την ανέκοπτε η ενδημική αρρώστια της διχόνοιας και της έριδας, θα ζεσταίναμε τα χέρια μας στην άλλη, την απέναντι ακτή της Ελληνικής Λίμνης. Κολυμπήσαμε στο αίμα μας και μετά ήρθαν οι ξένοι να μας βοηθήσουν. Δεν μας βρήκαν ράθυμους και ωραίους, και μας έκαναν δώρο την ελευθερία μας.
Και, όχι, δεν θα πεθάνουμε, δεν θα υποκύψουμε, δεν θα δεχθούμε να υποταχτούμε πρώτα στα ψέματα των επιγόνων του Φαλμεράγιερ και μετά να παραχωρήσουμε τη γη μας και ο πολιτισμός μας να μείνει μουσειακή ανάμνηση. Το Κράτος μας, δωρεά των αγωνιστών της Ελευθερίας μας, θα έρθει στα συγκαλά του και θα υπερασπιστεί όσα λέει το Σύνταγμα. Οταν στα πανέρια θα πουλάνε τα βιβλία των Αποστόλων του Μαρασμού μαζί με τα μεταχειρισμένα Αρλεκιν, αυτή που μισούν θα είναι ακόμη εδώ.
Πάντα αγωνιζόμενη και με καθαρό βλέμμα. Διότι, σοφολογιώτατοι, όπως έχει αποδείξει ένας άλλος αρχαίος λαός στην άλλη, στη δεξιά άκρη της Μεσογείου, μπορείς να είσαι Εθνος με ισχυρή εθνική ταυτότητα, που διαφυλάττει γλώσσα, θρησκεία και παράδοση, και ταυτόχρονα ρωμαλέο, σύγχρονο οικονομικά, τεχνολογικά, τρομερό στους εχθρούς και πολύτιμος σύμμαχος στους φίλους. Αυτούς θα μιμηθούμε και όχι τους Χετταίους και τους Ινκας, όπως μας θέλουν οι πεισιθανάτιες ντουντούκες του ενδοτισμού.
* Ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης είναι Δικηγόρος των Αθηνών, αρθρογράφος της «δ», Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ neadexia.gr
Ντουντούκες πεισιθανάτιου ενδοτισμού
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Το θράσος σίγουρα πηγαίνει πακέτο με τους Αποστόλους του Μαρασμού. Το γιγαντώνει η υπερπροβολή του στα ΜΜΕ, τα οποία ξέρετε τι κάνουν.
Για την υποστήριξη ή μάλλον επιβολή των εθνομηδενιστικών θέσεων εμφανίζουν διάφορους παρα-μορφωμένους με «πλάκα τα γαλόνια», που λένε, όλως πεισιθανατίως, πως τη βγάζουμε δεν τηβγάζουμε ως Έθνος, είμαστε μπάσταρδο μείγμα, που καμωνόμαστε ως τώρα τους Ελληνες, διότι έτσι μας έπεισε το κράτος, αλλά είναι πλέον προδιαγεγραμμένο το τέλος μας, έρχονται οι αλλαχουακμπάρηδες και θα αντικατασταθούμε, με μόνη ελπίδα μας να αφήσουμε ως ανάμνηση μας κάποιες «αξίες». Ποιες άραγε; Ίσως την «αξία» του τζουκ μποξ. σου ρίχνει ο Ατζούν δυο γρόσια και τραγουδάς στα ελληνικά το «καραπιπερίμ», με σκέρτσο και αμερικάνικη επιστημοσύνη από της μαϊμούς τον κώλο. Με λίγα λόγια, αφού αμφισβητούν τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού, φυλετική, γλωσσική, πολιτισμική, τώρα μας λένε πως είναι νομοτέλεια να χαθούμε διά παντός, να το χωνέψουμε, και να μην αντιστεκόμεθα στον βιασμό κι ύστερα στο λεπίδι.Χαλάρωση και να το απολαύσουμε, όπως γίνεται στα κυριλέ σαλόνια τα καπιτονέ με τις βαριές κουρτίνες. Για την άλλη άποψη, ως τώρα κραταιά, που παλεύουν χρόνια να τη «δολοφονήσουν», βγάζουν συνήθως κάτι γραφικούς, διότι νομίζουν πως έτσι αποδυναμώνουν την αλήθεια. Αμ, δεν.
Αδέρφια, πού μπλέξαμε; Έχουμε αγώνα μεγάλο για την απεντόμωση και μυοκτονία στο κοινό σπιτικό μας που λέγεται Ελλάδα. Είναι τόση η επιστημονική τους ακεραιότητα -οι κυρίες στην οδό Φυλής και αλλαχού έχουν περισσότερη-, ξεφυτρώνουν σαν την αγριάδα που άμα την αφήσεις πλημμυρίζει τον τόπο, που δεν υποψιάζονται καν τι σημαίνει πως αν αυτά που λένε τα διάβαζαν ένας Αθηναίος πολύ πριν τους Περσικούς, ένας Φαλαγγίτης του Αλέξανδρου, ένας γραφιάς του Βασίλειου του Βουλγαροκτόνου, ένας ναύτης στην Αλωση, ο Διονύσιος ο Σκυλόσοφος, ο Πατροκοσμάς, ο Μακρυγιάννης και ο πατέρας μου, όλοι θα καταλάβαιναν πάνω κάτω το νόημα. Κάτι σημαίνει αυτό. Το έχει πει ο Ελύτης.
Τον Φαλμεράγιερ, που κάθε τόσο πιθηκίζει κάθε κομψευόμενος συμπλεγματικός με την Εσπερία, τον πέταξαν στο καλάθι της Ιστορίας ο Καβάλι Σφόρτσα και ο μαθητής του ο Σάικ, οι μεγάλοι γενετιστές. Εσκαβαν σε ένα αρχαίο χωριό, δίπλα στο σύγχρονο, στην Αγγλία οι Αρχαιολόγοι και βρήκαν κάποιους τάφους. Κάποιος είχε την ιδέα να πάρουν DNA από τους αρχαίους νεκρούς και τους σύγχρονους κατοίκους, και να δουν εάν υπάρχει συγγένεια. Ε, λοιπόν, ήταν απευθείας απόγονοι! Έτσι ξεκίνησαν να μαζεύουν γενετικό υλικό από όλη την Ευρώπη, γύρω από τη Μεσόγειο, από νεκρούς αρχαίων τάφων και σύγχρονους κατοίκους. Ανακάλυψαν, λοιπόν, πως σε πολλές περιπτώσεις οι μετακινήσεις πληθυσμών ήταν πολύ μικρότερες.
Στα καθ’ ημάς τα πράγματα έχουν ως εξής: Από την Κρήτη ως τον Γενούσο ποταμό, ως το Μοναστήρι και την Ανατολική Ρωμυλία, την Ανατολική Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου, την Ιωνία και μεγάλες νησίδες στο εσωτερικό της Μ. Ασίας και την Κύπρο, γονιδιακά, ασχέτως τι γλώσσα και φρόνημα έχουν οι κάτοικοι, είμαστε ο ίδιος και ενιαίος λαός: Έλληνες. Και όχι μόνο με την ακλόνητη κυριαρχία του ελληνικού απλοτύπου. Ο Φαλμεράγιερ πήγε στον κουβά, αλλά αποδεικνύεται από αυτό και από άλλα στοιχεία πως η αλήθεια είναι ανάποδα: δεν πήραμε εμείς αίμα από τους Τούρκους, αλλά οι Τούρκοι κυριολεκτικά μας ήπιαν – πήραν το αίμα. Αστε τα Μίκι Μάους των επιφυλλιδογράφων, οικονομολόγων κ.ά. των συγκροτημάτων που παριστάνουν τους Ιστορικούς. Διαβάστε Σπύρο Βρυώνη, «Η παρακμή του μεσαιωνικού Ελληνισμού στη Μικρά Ασία και η διαδικασία του εξισλαμισμού (11ος-15ος αιώνας)».
Είκοσι πέντε χιλιάδες Τούρκοι καβαλάρηδες ξεκίνησαν την κατάκτηση. Βήμα βήμα. Κυρίως προσκυνούσαν οι ελίτ, ελληνικότατες, για να διατηρήσουν γαιοκτησίες και προνόμια. Το 1453 τα πλήθη που εφορμούσαν κατά των τειχών της Βασιλεύουσας ήταν κυρίως εξωμότες Ελληνες Χριστιανοί, με αρχηγό τον γιο μιας Χριστιανής, επίσης Ελληνίδας, τον Μωάμεθ τον Πορθητή. Γι’ αυτό οι Τούρκοι πολύ συχνά μας μοιάζουν. Κι ο Ερντογάν, το έχει πει ο ίδιος, κατάγεται από την Ποταμιά, τρισέγγονος του Ποντίου αλλαξοπιστήσαντος Μεμή Μπατάκογλου. Έχει σημασία;
Όχι, σημασία έχει τι νιώθουν. Όμως οι Απόστολοι του Μαρασμού ξαφνικά γίνονται φυλετιστές και χρησιμοποιούν εναντίον μας ένα κραυγαλέο ψέμα: πως δεν είμαστε Ελληνες στην καταγωγή. Δυστυχώς γι’ αυτούς είμαστε, και το συζητάμε μεταξύ μας με μια γλώσσα που έχει κι αυτή αδιάκοπη συνέχεια. Μας αφαίμαξαν μέσω του εξισλαμισμού, βίαιου ή εθελοντικού, με κίνητρο τα προνόμια των κυριάρχων για όποιον έκανε σουνέτι. Κι όσοι το έκαναν χάνονταν για το Εθνος μας.
Όσοι εθελοντικά πρόδωσαν πίστη και Έθνος, όσα παιδιά κατέληξαν στα Τάγματα των Γενιτσάρων και στα χαρέμια ή στα σκλαβοπάζαρα, χάνονταν για τον Ελληνισμό. Δεν αναμειχθήκαμε, μας κατέκοψαν και αφαίμαξαν.
Τέσσερις αιώνες αιμορραγήσαμε. Αν δεν είχε μεσολαβήσει η οθωμανική κατάκτηση και οι εξισλαμισμοί, σήμερα θα ήμασταν 200.000.000.
Τείχος κυκλώπειο η μάνα μας η Εκκλησία, διαφύλαξε ως Κιβωτός του Εθνους τη γλώσσα μας, την εθνική μας συνείδηση, μέρος της πλούσιας Γραμματείας μας. Αυτό το ξεροχώραφο το μισοαφανισμένο, με τα κομμένα δέντρα, το καταπατημένο, ήρθαν ο Κοραής και οι Φιλικοί και οι διδάσκαλοι του Γένους να οργώσουν και να σπείρουν. Σε αυτή τη χωνεμένη εστία με την κρύα στάχτη ήρθαν να την αναδέψουν, να φυσήξουν με τη νέα πνοή και να ξεπηδήσουν οι αρχαίες φλόγες της ράτσας μας, που πρώτη γέννησε πανανθρώπινες αξίες. Κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά, που εάν δεν την ανέκοπτε η ενδημική αρρώστια της διχόνοιας και της έριδας, θα ζεσταίναμε τα χέρια μας στην άλλη, την απέναντι ακτή της Ελληνικής Λίμνης. Κολυμπήσαμε στο αίμα μας και μετά ήρθαν οι ξένοι να μας βοηθήσουν. Δεν μας βρήκαν ράθυμους και ωραίους, και μας έκαναν δώρο την ελευθερία μας.
Και, όχι, δεν θα πεθάνουμε, δεν θα υποκύψουμε, δεν θα δεχθούμε να υποταχτούμε πρώτα στα ψέματα των επιγόνων του Φαλμεράγιερ και μετά να παραχωρήσουμε τη γη μας και ο πολιτισμός μας να μείνει μουσειακή ανάμνηση. Το Κράτος μας, δωρεά των αγωνιστών της Ελευθερίας μας, θα έρθει στα συγκαλά του και θα υπερασπιστεί όσα λέει το Σύνταγμα. Οταν στα πανέρια θα πουλάνε τα βιβλία των Αποστόλων του Μαρασμού μαζί με τα μεταχειρισμένα Αρλεκιν, αυτή που μισούν θα είναι ακόμη εδώ.
Πάντα αγωνιζόμενη και με καθαρό βλέμμα. Διότι, σοφολογιώτατοι, όπως έχει αποδείξει ένας άλλος αρχαίος λαός στην άλλη, στη δεξιά άκρη της Μεσογείου, μπορείς να είσαι Εθνος με ισχυρή εθνική ταυτότητα, που διαφυλάττει γλώσσα, θρησκεία και παράδοση, και ταυτόχρονα ρωμαλέο, σύγχρονο οικονομικά, τεχνολογικά, τρομερό στους εχθρούς και πολύτιμος σύμμαχος στους φίλους. Αυτούς θα μιμηθούμε και όχι τους Χετταίους και τους Ινκας, όπως μας θέλουν οι πεισιθανάτιες ντουντούκες του ενδοτισμού.
* Ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης είναι Δικηγόρος των Αθηνών, αρθρογράφος της «δ», Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ neadexia.gr
Αφήστε ένα σχόλιο