Ο ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΣ φ.1758

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ 

Ο ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΣ

    

Ανήκε στις ευπαθείς ομάδες . ‘Ηταν και ηλικιωμένος . Λόγω της πανδημίας του κορωνοίού Έπρεπε και αυτός να απομονωθεί ,για να προφυλαχθεί .

Έτσι βρέθηκε για αρκετό διάστημα σ΄ ένα εξοχικό τους μαζί με κάποιους άλλους συγγενείς Τα συναισθήματά του έντονα . Άρχισε να σκέφτεται ουσιαστικότερα τη ζωή του.

Έμεινε σε μικρό δωματιάκι του εξοχικού. Ένα τραπεζάκι , ελάχιστα βιβλία και τα απαραίτητα της καθημερινής ζωής.

Πάνω από το κρεβάτι του ο Εσταυρομένως. Λίγο πιο πέρα η εικόνα της Παναγίας. Απέναντι στον τοίχο ένας πίνακας: Ο Κύριος που χτυπά την πόρτα . Στην άλλη πλευρά του τοίχου άλλο μικρό κάδρο με τον Καλό Ποιμένα και γύρω Του τα πρόβατα .

Σε άλλη πλευρά ένας μικρός πίνακας με την πορεία προς Εμμαούς. Τίποτε στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο , ούτε και αυτοί οι μικροί πίνακες που βρέθηκαν σ’ αυτό το δωματιάκι που τον φιλοξενεί . Παρηγοριά του ο Εσταυρομένως , η Παναγία , και οι μικροί πίνακες.

Πολλές φορές στρέφει ευλαβικά τα βλέμματα του, προσευχητικά στον Εσταυρωμένο :

Για μένα , Χριστέ μου , Εσύ στο Σταυρό , στο θάνατο!

Για μένα και στο αναστάσιμο θρίαμβο !

Κύριε ελέησον .

Κυρέ οικτίρησον Κύριε , σωσόν με….

Άλλοτε ατενίζοντας τον Εσταυρωμένο αναλογίζεται τους τελευταίους λόγους Του , την παρακαταθήκη προς τους μαθητές Του και προς όλους μας .

«Πορεύομαι προς τον Πατέρα …. Πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον …. Ουκ αφήσω υμάς ορφανούς . Έρχομαι προς υμάς . Ταύτα λελάληκα υμίν ίνα εν εν εμοί ειρήνην έχητε.

Εν τω κόσμω θλίψην έξετε. Αλλά θαρσείτε , εγώ νενίκηκα τον κόσμο» Λόγοι που τον παρηγορούν στις δύσκολες αυτές τις ημέρες της πανδημίας . Τον στηρίζουν , τον ανυψώνουν στο ασύλληπτο προορισμό μας. Εκείνος ο μικρός πίνακας με τον Καλό Ποιμένα και γύρω του τα προβατάκια του δίνει δύναμη και κουράγιο.

«Κύριος ποιμαίνει με, και ουδέν με υστερήσει…» Παρηγορείται και από εκείνο το μικρό καδράκι με την πορεία προς τους Εμμαούς.

«Μηνών μεθ ημών , Κύριε , μεθ ημων». Τώρα που καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θερίζονται από την πανδημία του κορωνοϊού , τώρα που πολλοί συνάνθρωποί μας βρίσκονται διασωληνωμένοι στις εντατικές κλινικές των νοσοκομείων Ο μικρός πίνακας με το Κύριο να χτυπά την πόρτα , είναι αφυπνιστικός!

Αναλογίζεται ότι η πανδημία του κορονοΪού είναι χτύπημα της πόρτας της ψυχής του καθενός μας για βαθύτερη μετάνοια , για ριζικές αποφάσεις ,τέτοιες που θα βοηθήσουν να διορθώσουμε την πορεία του σκάφους της ζωής όλοι μας . «Ιδού έστηκα επί την θύρα και κρούω εάν τις ακούση της της φωνής μου και ανοίξη την θύραν , και εισελεύσομαι προς αυτόν ….» Κύριε , κάνε να ανοίξουμε όλοι την θύρα της ψυχής μας διάπλατα για να εισέλθεις μέσα μας , να κατοικήσεις , να μας καθοδηγείς.

Μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας στέκεται πολλές φορές καθημερινά και αφήνει τους αλάλητους στεναγμούς του για τη μεγάλη αυτή δοκιμασία της πανδημίας . Εκείνη Καταλαβαίνει τι θέλει να τις πει , σαν Μάνα στοργική που είναι . Άλλοτε ψιθυρίζει: Παναγία μου «την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι , Μητερ του Θεού , φύλαξόν υπό την σκέπην σου».

Οι μέρες περνούν δύσκολα . Και τότε πάλι στρέφεται προς τον Δημιουργό του : Κύριέ μου, σ΄ Εσένα ανοίγω την καρδιά μου . Είσαι Θεός παντοδύναμος .

Μπορείς να μας χαρίσεις όλα εκείνα που μας χρειάζονται . Κύριε , είσαι πάνσοφος και γνωρίζεις τις ανάγκες μας . Κύριε είσαι πανάγαθος και θέλεις πάντοτε το καλό μας .

Λοιπόν , ψυχή μου « έλπισον επί τον Θεόν» «Δεν θα υποταχθεί στο Θεό η ψυχή μου; Ναι σ’ Αυτόν θα υποταχθεί , διότι από Αυτόν και μόνο θα προέλθει η σωτηρία που περιμένω. Επειδή ακριβώς Αυτός είναι ο Θεός που λατρεύω , Αυτός είναι ο Σωτήρας μου και βοηθός μου . Με τη βοήθεια και την προστασία Του δεν θα κλονισθώ πλέον ούτε αποθαρρύνω στους κλυδωνισμούς της ζωής , αλλά θα παραμείνω ακλόνητος , , όσο μεγάλος κι αν είναι σάλος» « Κύριε παρακάλεσα μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου το άγιο Πρόσωπό σου. Ελέησέ με σύμφωνα με την υπόσχεση σου».

(Πηγή: «Ο ΣΩΤΗΡ ΙΟΥΛΙΟΣ 2020 ΤΕΥΧΟΣ 2224) ( Επιμελείται: ΕΛΕΝΗ Κ.Αρμπή)