ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΑ - ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ φ.1722

 

ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΠΙΣΤΩΝ ΑΛΛΑ ΜΕ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ Η ΠΑΝΗΓΥΡΗΣ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ THN 8η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

  

Την 8η Δεκεμβρίου, ως γνωστόν, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας εορτάζει την κοίμηση του Οσίου Πατρός Παταπίου. Ως εκ τούτου, την ερχομένη Τρίτη πανηγυρίζει η σεβασμία Ιερά Γυναικεία Μονή του Οσίου Παταπίου Λουτρακίου. Εφέτος ειδικά, λόγω των προληπτικών μέτρων για την πανδημία του κορωνοϊού, οι Πανηγυρικές Ι. Ακολουθίες, που τελούνται κατ’ έτος, θα πραγματοποιηθούν χωρίς την παρουσία Πιστών και κεκλεισμένων των θυρών.

Ωστόσο, ενημερώνουμε το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της εν Κορίνθω τοπικής Εκκλησίας αλλά και όλους τους Χριστιανούς, ότι τόσο το βράδυ της παραμονής, Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου και ώρα 17:00, όσο και την επομένη, κύρια ημέρα της εορτής, Τρίτη 8 Δεκεμβρίου και ώρα 7:00 π.μ., ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος θα χοροστατήσει στον Πανηγυρικό Εσπερινό και στον Πανηγυρικό Ορθρο και την Αρχιερατική Θ. Λειτουργία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι πιστοί Χριστιανοί θα έχουν την ευκαιρία να «συμμετάσχουν νοερώς» στον Ορθρο και στην Αρχιερατική Θ. Λειτουργία της πανηγυρίζουσας Ιεράς Μονής από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως και από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας!

ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

  

Χωρίς την παρουσία πιστών, λόγω των παρατεινομένων μέτρων κατά της διασποράς του Covid-19, εόρτασε ο πανηγυρίζων Ενοριακός Ι. Ναός του Αγίου Νικολάου στην Κόρινθο. Τόσο στον Εσπερινό όσο και στην Θ. Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος, πλαισιούμενος από τους συνοδούς του Κληρικούς και από τους Εφημερίους του Ι. Ναού Αιδεσ. Πρωτ. π. Νικόλαο Μπιθαρά και π. Δημήτριο Παπαγεωργίου.

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας ο σεπτός Ποιμενάρχης μας, αφού διάβασε ευχές υπέρ υγείας και ευχήθηκε κατάλληλα στον εορτάζοντα Προϊστάμενο του Ι. Ναού π. Νικόλαο Μπιθαρά, παρεκάλεσε τον Άγιο Νικόλαο να πρεσβεύει στον Κύριο μας Ιησού Χριστό να μας σπλαχνισθεί και να άρει από τον κόσμο την πανδημία χαρίζοντας υγεία και γαλήνη σε όλους! Επίσης, προσευχήθηκε ο Άγιος Νικόλαος, ο μεγάλος αυτός Άγιος της Ορθοδοξίας μας, ο τόσο στενά συνδεδεμένος με την Ελλάδα, τις Θάλασσες της και τους ναυτικούς μας, να είναι ο τελευταίος που αναγκαζόμαστε να τιμήσουμε την μνήμη Του νοερά, χωρίς την παρουσία πιστών στους χιλιάδες Ναούς της Χώρας μας, που φέρουν το τίμιο Όνομα Του!

Εξερχόμενος εκ του Ι. Ναού ο Σεβασμιώτατος ομίλησε και με τους αστυνομικούς που ευρίσκονταν εκεί, κατά τις σχετικές εντολές του Υπουργού και της Τοπικής Διευθύνσεως, άκουσε τους προβληματισμούς τους και τα θέματα που τους απασχολούν και αφού τους ευχήθηκε να επιτελούν με υγεία και ειρήνη τα καθήκοντά τους αλλά και «καλά Χριστούγεννα» τους υποσχέθηκε ότι θα προμηθευτεί αλεξίσφαιρα γιλέκα προκειμένου να τα δωρίσει στο Αστυνομικό Σώμα της Κορίνθου, όπως εγγράφως του ζητήθηκε πρόσφατα από τον Ο.Π.Κ.Ε Κορινθίας.

ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

  

Με κατάνυξη εόρτασε η Ιερά Μητρόπολή μας το διήμερο 3ης και 4ης Δεκεμβρίου 2020, την Εορτή του Άγιου Σεραφείμ, Επισκόπου Φαναρίου, στο πανηγυρίζον ιστορικό Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο, το οποίο βρίσκεται εντός του Μητροπολιτικού Οίκου.

Τις Ιερές Ακολουθίες του Πανηγυρικού Εσπερινού, του Όρθρου και της Θ. Λειτουργίας τέλεσε ο σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Διονύσιος πλαισιούμενος από Κληρικούς συνεργάτες του στα Γραφεία της Ι. Μητροπόλεως μας.

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον Άγιο Ιερομάρτυρα Σεραφείμ αλλά και στον Όσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό ευχόμενος παράλληλα στον εορτάζοντα Αρχιδιάκονο της Ι. Μητροπόλεως μας π. Δαμασκηνό Γεννηματά να ομοιάσει στον Άγιο, που φέρει το όνομά Του, μιμούμενος την σοφία Του και καθώς είναι και μουσικολογιώτατος να εξελιχθεί σε υμνολογικό και βαθυνούστατο θεολόγο.




  

13 Δεκεμβρίου 2020 : ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ (ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ)

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Τήν Κυριακή των Προπατόρων του Χρίστου, λίγες ήμερες πρίν άπό τή μεγάλη εορτή της Γεννήσεως του Κυρίου, ή Εκκλησία έχει ορίσει νά διαβάζεται ή παραβολή του μεγάλου Δείπνου. Μας θυμίζει όλους εκείνους πού πίστεψαν στον Θεό καί στον ερχομό του ΥίοΟ του στον κόσμο καί αποδέχτηκαν τήν πρόσκληση του Χρίστου γιά νά μετάσχουν στό Δείπνο της βασιλείας των ουρανών. Μας δείχνει καί όλους εκείνους πού, παρότι κλήθηκαν, δέν θέλησαν νά ανταποκριθούν στην κίνηση του Θεού, άλλα «ήρξαντο άπό μιας παραιτεΐσθαι» (Λουκ. 14,18), επικαλούμενοι δικαιολογίες πού τους κρατούν μακριά άπό τόν Θεό. Μάλιστα, αυτή ή άρνηση δέν γίνεται κατά πρόσωπον τουοικοδεσπότη, άλλα διατυπώνεται μέσω εκείνου ή εκείνων πού ό Θεός αποστέλλει στον κόσμο, γιά νά υπενθυμίσουν στους καλεσμένους τήν πρόσκληση, είναι άρνηση δηλαδή στην Εκκλησία, ή οποία συνεχίζει νά καλεί τους ανθρώπους νά συμμετάσχουν στή ζωή τοΰ Χρίστου.

Η Εκκλησία, δείπνο της Ευχαριστίας

Τό δείπνο μάς δείχνει ότι ή Εκκλησία συγκροτείται στή Θεία Ευχαριστία. Ο οικοδεσπότης Θεός καλεί τόν άνθρωπο νά μετάσχει στή χαρά καί στή ζωή πού ό «Ιδιος είναι καί προσφέρει. Νά παραιτηθεί άπό τήν προσκόλληση στον παρόντα κόσμο καί χρόνο, στίς αισθήσεις καί στή γνώση πού αυτές προσφέρουν, καθώς καί στίς μέριμνες καί τίς χαρές του βίου πού σκοτίζουν τόν νουκαί τήν καρδιά, καί νά επιλέξει νά γίνει συνδαιτυμόνας του Θεού. Στην τράπεζα ή τροφή είναι ό Υιός του Θεού, ή θεία κοινωνία. Τόν άνθρωπο διακονούν οι «Αγγελοι του Θεου. Τό δείπνο είναι ανοιχτό γιά όποιον θέλει νά συμμετάσχει. Καί όπως καί σέ κάθε υλικό τραπέζι, ή ώρα του δείπνου είναι ώρα χαράς, κοινωνίας καί αγάπης, όπου ό άνθρωπος μπορεί νά νιώσει ότι αποτελεί μέλος της κοινότητας πού παρέχει τήν τροφή καί τή χαρά καί νά βιώσει την αναψυχή καί τήν ανακαίνιση της ϋπαρξής του. Ή Εκκλησία δέν είναι ιδέα ή κοσμικός οργανισμός ή φιλανθρωπικό σωματείο ή φιλοσοφικός όμιλος. Τά πάντα σ’ αυτή ξεκινούν άπό τό δείπνο καί καταλήγουν σ’ αυτό. Γιατί τό δείπνο θά συνεχίζεται στην αιωνιότητα, στον ουρανό καί θά μεταφερθεί καί πάλι στή γη όταν γίνει ή Δευτέρα Παρουσία.

Οι λόγοι της παραίτησης

Τό «ήρξαντο άπό μιας παραιτείσθαι πάντες» της παραβολής γεννά προβληματισμούς. Συνήθως οι άνθρωποι παραιτούμαστε άπό ό,τι μάς κουράζει, άπό ό,τι δέν μπορούμε νά κατορθώσουμε, άπό ό,τι μάς κάνει νά συγκρουόμαστε μέ τους συνανθρώπους μας καί δέν αντέχουμε νά συνεχίσουμε νά τό παλεύουμε. Στην περίπτωση του δείπνου δέν ισχύει τίποτε άπό αυτά. Οι καλεσμένοι δέν έχουν κουραστεί άπό τή συμμετοχή τους στό δείπνο του οικοδεσπότη. Δέν απαιτούνταν ιδιαίτερος κόπος γιά νά συμμετάσχουν σ’ αυτό. Δέν θά ήταν αφορμή γιά σύγκρουση με τόν πλησίον ή αποδοχή της πρόσκλησης καί ή μετοχή στό δείπνο. Οϋτε κάν οι προτεραιότητες τους ήταν αρκετές γιά νά δικαιολογήσουν τήν άρνηση τους. Θά μπορούσαν νά αφήσουν γιά λίγο τά έργα τους καί νά αποδεχτούν τήν πρόσκληση του οικοδεσπότη. Ή στάση τους νά μήν εμφανιστούν οι ιδιοι ενώπιον του καί νά τόν ενημερώσουν γιά τήν επιθυμία τους νά μή συμμετάσχουν στό δείπνο μαρτυρεί κάτι άλλο. Τήν έλλειψη διάθεσης νά έχουν κοινωνία μαζί του. Δεν θέλουν νά μετάσχουν στό τραπέζι του. Δεν τόν θεωρούν σημαντικό πρόσωπο γιά τή ζωή τους. Γιατί νά θυσιάσουν τίς δικές τους προτεραιότητες, τό πρόγραμμα τους, τίς δικές τους σχέσεις γιά νά συμμετάσχουν σ’ ένα δείπνο πού τό παρέχει ένας οικοδεσπότης, ό όποιος δέν λέει τίποτε τελικά στην ψυχή τους;

Τι είναι ό Θεός καί τί ό άνθρωπος;

Στή ζωή μας έρχονται στιγμές πού καλούμαστε νά λάβουμε αποφάσεις πού δείχνουν τή διάθεση της καρδιάς μας τόσο έναντι τοϋ Θεού όσο καί έναντι των συνανθρώπων μας. Ή κούραση, οι μέριμνες, οι εγκόσμιες χαρές, ή δύναμη των αισθήσεων είναι στοιχεία του εαυτού μας πού δείχνουν ποια θέση παίρνουμε στό ερώτημα τί είναι γιά εμάς ό Θεός.

«Αν είναι γιά εμάς ή ζωή μας καί ζητούμε τή χαρά κοντά του, τότε δέν υπάρχει δίλημμα γιά τή συμμετοχή μας στό δείπνο. «Αν είναι όμως κάποιος πού γνωρίζουμε, όμως δέν νιώθουμε ότι έχει τόση αξία γιά τή ζωή μας ή πρόσκληση του καί ή παρουσία μας κοντά του, τότε πρυτανεύουν άλλες προτεραιότητες καί έμεις «άπό μιας» παραιτούμαστε. Καί ή ίδια κατάσταση της καρδιάς μας φαίνεται άπό τόν τρόπο πού αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας. «Αν είναι γιά εμάς αδιάφορη ή παρουσία τους, θά βρούμε δικαιολογία γιά νά αρνηθούμε τή σχέση μας μαζί τους. Θά προσπεράσουμε τή δική τους δίψα γιά κοινωνία καί αγάπη μαζί μας καί θά κάνουμε τίς επιλογές μας. Ή Εκκλησία θά εξακολουθεί νά υπενθυμίζει μέ τήν τέλεση της θείας Ευχαριστίας στον κόσμο πού δείχνει μέ πολλούς τρόπους τήν άρνηση του νά θεωρήσει τόν Θεό σημαντικό γιά τή ζωή του, αυτό πού ή ϊδια είναι. Τό δείπνο της Βασιλείας. Καί γνωρίζει ότι τό τραπέζι ουδέποτε θά είναι άδειο. Γιατί ό Θεός θά φροντίζει νά γεμίζει μέ όλους εκείνους πού θά μπορούν νά εκτιμήσουν τελικά τήν πρόσκληση καί τήν αγάπη του. «Ας κρίνουμε αν αξίζει ή παραίτηση μας άπό αυτή τήν αγάπη. ‘Αν ή υιοθέτηση τοϋ εγωκεντρισμού ώς στάσης ζωής τόσο σέ προσωπικό όσο καί σέ συλλογικό καί πολιτιστικό επίπεδο αξίζει νά στερηθούμε τή χαρά καί τήν όντως ζωή πού είναι καί δίνει ό Χριστός.

π. Θ.Μ.