ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ «ΚΟΡΙΝΘΙΟΥ» φ.1706

ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

Ο «Κορίνθιος»

Το επικίνδυνο έκτρωμα της παραλιακής Κορινθίας…

Για πρώτη φορά μετά από σαράντα χρόνια δημοσιογραφικής παρουσίας με την ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ, θα ασχοληθώ στο πρωτοσέλιδο άρθρο μου με ένα θέμα, που κατά κάποιον τρόπο με αφορά και προσωπικά. Για να γίνω πιο σαφής και ξεκάθαρος, αφού ισχυρίζομαι πως τα λέγω πάντα «Με το θάρρος της γνώμης», εξηγούμαι πως το κίνητρο για την παρουσίαση του σημερινού θέματος μου το έδωσε ένας ημιμόνιμος κάτοικος στην παραθαλάσσια περιοχή του Βραχατίου, μεταξύ τούτου και του Κάτω Άσσου. Ο κ. Σταύρος Φωτάκης, λοιπόν, μέλος του Συλλόγου ¨Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ¨ Βραχατίου, του οποίου τυγχάνει να είμαι Πρόεδρος, στην Ετήσια Γενική Συνέλευση των Μελών, πήρε το λόγο και τα έψαλε για τα καλά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Κυρίαρχο θέμα, που εστίασε την παρέμβασή του, ήταν η απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί κατά μήκος του παραλιακού δρόμου από την Κόρινθο μέχρι και το Δερβένι, που βρίσκεται στο Βραχάτι σε τόσο κακό χάλι, σχέτη παγίδα θανάτου για πεζούς και τροχοφόρα οχήματα, λόγω της διάβρωσης του οδοστρώματος και της ανυπαρξίας πεζοδρομίου με ανάλογο φωτισμό. Παραθέτω απόσπασμα της καταγγελίας του, που έχει ως εξής:

« … Τελευταίο άφησα το οδόστρωμα του παραλιακού δρόμου, όσο έχει μείνει από τη διάβρωση της θάλασσας. Είναι απαράδεκτο και πολύ επικίνδυνο. Εύχομαι να μη γίνει κάποιο θλιβερό γεγονός γιατί τότε δεν θα διορθώνεται τίποτα. Όλοι θα ψάχνονται ποιος φταίει. Και οι ευθύνες είναι σε όλους τους πολιτειακούς φορείς και την Τοπική Αυτοδιοίκηση όλων των βαθμίδων. Περπατώ πολλές φορές και αν πάω Δυτικά μόλις περάσω τον Άγιο Δημήτριο Βραχατίου νομίζω πως βρίσκομαι σε άλλο Δήμο. Πηγαίνω Ανατολικά και μόλις φτάσω και μπαίνω στον Κάτω Άσσο νομίζω πως μπαίνω σε άλλο Νομό. Και διερωτώμαι τελικά η Σαμούτανη που ανήκει ; Μήπως είναι το αποπαίδι του Βραχατίου, όπως έγραψα πριν από αρκετά χρόνια, αλλά το κείμενό μου θεωρήθηκε από το τότε Δ.Σ πολιτικό και δεν επιτράπηκε, ούτε η ανάγνωσή του στην Γ.Σ, ούτε η καταχώρησή του στην εφημερίδα του Συλλόγου…»

Έχω την εντύπωση, ως άμεσα ενδιαφερόμενος, για την εγκατάλειψη ενός πολυσύχναστου κυκλοφοριακά παραλιακού δρόμου, ότι οι καθιζήσεις της ασφάλτου, τα νεροφαγώματα, τα βράχια και η εικόνα της εγκατάλειψης, δεν συνηγορεί για τους απελθόντες και τους σημερινούς Αυτοδιοικητικούς. Έχουν χρέος, κυρίως η Νέα Νομαρχία και η Νέα Περιφέρεια με σοβαρή διεκδίκηση από το Δήμο, να προχωρήσουν με την ορμή και όραμα που τους διακρίνει στη διάπλαση της παραλιακής οδού Λαζανά μήκους περίπου 1500 μ. από τη γέφυρα π. Ζαπάντη, μέχρι τα όρια του Κάτω Άσου με ασφαλτοτάπητα, πεζοδρόμιο και προοπτική Φωτιστικών σημείων. 

Ο «Κορίνθιος»