ΤΟΥΡΚΙΑ, Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ φ.1687
ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ
Τουρκία, η χώρα που παράγει μετανάστες
Λόγω χώρου, σήμερα θα αρκεστώ να παραθέσω αποσπάσματα του άρθρου του Τούρκου αρθρογράφου Τσενγκίζ Ακτάρ, που δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο ahvalnews και αφορά τη στρατηγική του Ερντογάν στο Μεταναστευτικό.
Το άρθρο πρέπει να διαβαστεί με προσοχή από την πολιτική ηγεσία της χώρας, με την ελπίδα να προβληματιστεί για την πολιτική που ακολουθούσε χρόνια τώρα, παίζοντας στην ουσία το επικίνδυνο για την Ευρώπη, την Ελλάδα αλλά και τους μετανάστες παιχνίδι του Ερντογάν. Επίσης, καλό είναι το άρθρο να μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες, για προβληματιστούν και οι ηγεσίες και οι δικαιωματιστές της Ευρώπης, που είναι η… χαρά του Ερντογάν.
Ακολουθούν αποσπάσματα του άρθρου, με τον τίτλο «Τουρκία, ο σημαντικότερος παραγωγός και εξαγωγέας μεταναστών στον κόσμο»:
«Όπως συμβαίνει σε κάθε θέμα, υπάρχει ευρεία σύγχυση όσον αφορά το ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος όχι. Υπάρχουν οι Σύριοι που έχουν καταφύγει στην Τουρκία, υπάρχουν εκείνοι που δεν είναι Σύριοι αλλά παράνομοι μετανάστες που έχουν συσσωρευθεί στην Τουρκία με στόχο να φτάσουν στην Ευρώπη, ανάμεσά τους εκείνοι που έχουν στοιβαχτεί στα σύνορα με την Ελλάδα, με την προτροπή και υποστήριξη του καθεστώτος Ερντογάν, υπάρχουν τα παιχνίδια που παίζονται γύρω από τη συμφωνία για το Μεταναστευτικό μεταξύ Άγκυρας και Βρυξελλών, που υπογράφηκε τις 18 Μαρτίου 2016… Όλα αυτά είναι μπερδεμένα και αλληλοσυνδεόμενα. […]
Το “δικαίωμα ασύλου”, που σωστά επικαλούνται οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν είναι απεριόριστο επειδή αυτό είναι αδύνατον. Για να δώσουμε σύγχρονα παραδείγματα, σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι του Αφγανιστάν, του Ιράκ, του Ιράν, της Σομαλίας, της Τουρκίας και της Συρίας δεν είναι εύκολο να επιβιώσουν στην πατρίδα τους και προσπαθούν να μεταναστεύσουν. Επιπλέον, το μέλλον των προαναφερόμενων χωρών είναι εξαιρετικά σκοτεινό. Για τους υπερασπιστές του δικαιώματος στο άσυλο είναι φυσικό αυτές οι δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων να καταφύγουν σε μια χώρα της αρεσκείας τους και να ζητήσουν άσυλο. Δυστυχώς, κανένα κράτος και καμία κοινωνία δεν μπορούν να καλωσορίσουν αυτόν τον αριθμό των ανθρώπων. Είναι παράλογο να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα ασύλου χωρίς να βλέπουμε αυτή τη γυμνή αλήθεια.
Διότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αγωνιστούμε για να εξαλείψουμε τα πραγματικά αίτια που κάνουν τους ανθρώπους να φεύγουν από την πατρίδα τους, να μεταναστεύουν και να ζητούν καταφυγή σε άλλες χώρες. Ο πραγματικός αγώνας, λοιπόν, είναι αυτός που πρέπει να δοθεί για να εξαλειφθούν οι λόγοι που εμποδίζουν κάποιον να ζήσει στον τόπο όπου γεννήθηκε.
Αν εξετάσουμε τα βασικά δεδομένα και την αλλοπρόσαλλη προσφυγική/μεταναστευτική πολιτική της Άγκυρας, θα δούμε ότι η βασική αιτία που κρύβεται πίσω από την είσοδο των Σύριων προσφύγων και των άλλων φυλών που έχουν καταφύγει στην τουρκική επικράτεια είναι η ίδια η επιθετική πολιτική του καθεστώτος της Άγκυρας.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, όλοι ρητά ή σιωπηρά παραδέχονται ότι το καθεστώς της Δαμασκού έχει κερδίσει τον εμφύλιο πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά, η Άγκυρα συνεχίζει να τροφοδοτεί τη φωτιά που πήγαινε να σβήσει στο Ιντλίμπ και στις άλλες περιοχές της συριακής γης που έχει καταλάβει με τον στρατό της. Υπό αυτήν την έννοια, η Άγκυρα είναι η βασική αιτία της πρόκλησης του κύματος των Σύριων προσφύγων προς την Τουρκία.
Εάν το καθεστώς της Άγκυρας τραβήξει τους στρατιώτες και τα τρομοκρατικά δίκτυα που υποστηρίζει από τη Συρία, τότε μπορεί να ξεκινήσει μια διαδικασία διαπραγμάτευσης και συμφιλίωσης μετά των Κούρδων και της κυβέρνησης της Συρίας. Σε αυτήν την περίπτωση, οι Σύριοι πρόσφυγες, που έχουν κουραστεί από τον εμφύλιο πόλεμο, θα αρχίσουν να επιστρέφουν στα σπίτια τους. Εκτός από τους Σύριους, η Άγκυρα, με τη χαλαρή πολιτική που ακολουθεί στο θέμα της βίζας για τους ξένους πολίτες, έχει καταστήσει την Τουρκία κέντρο μεταφοράς και διακίνησης ανθρώπων από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική προς την Ευρώπη.
Σήμερα, κάθε άτυχος από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, που έχει ως στόχο να μεταβεί στην Ευρώπη, έρχεται στην Τουρκία και στη συνέχεια προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να φτάσει στην Ευρώπη. Αν και η Άγκυρα δεν αποτελεί τη βασική αιτία της μετανάστευσης των πολιτών αυτών των χωρών, είναι ο κύριος διοργανωτής αυτής της μεταναστευτικής πίεσης και της εκμετάλλευσης των μεταναστών και αυτό το κάνει για καθαρά πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους.
Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα ελληνικά σύνορα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πολιτικής που ακολουθεί η Τουρκία, και η Άγκυρα πιθανότατα θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τους μετανάστες για δικούς της σκοπούς.
Και φυσικά υπάρχουν και οι πολίτες της Τουρκίας. Οι όλο και πιο έντονες πιέσεις και διώξεις που άρχισαν από το 2013 έχουν αναγκάσει εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες της Τουρκίας να φύγουν και να πάνε στο εξωτερικό».
* Ο κ. Σάββας Καλεντερίδης, είναι Ανώτ. Αξ/κός ε.α. και αρθρογράφος στη «δ».
Τουρκία, η χώρα που παράγει μετανάστες
 |
του Σάββα Καλεντερίδη*
|
Λόγω χώρου, σήμερα θα αρκεστώ να παραθέσω αποσπάσματα του άρθρου του Τούρκου αρθρογράφου Τσενγκίζ Ακτάρ, που δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο ahvalnews και αφορά τη στρατηγική του Ερντογάν στο Μεταναστευτικό.
Το άρθρο πρέπει να διαβαστεί με προσοχή από την πολιτική ηγεσία της χώρας, με την ελπίδα να προβληματιστεί για την πολιτική που ακολουθούσε χρόνια τώρα, παίζοντας στην ουσία το επικίνδυνο για την Ευρώπη, την Ελλάδα αλλά και τους μετανάστες παιχνίδι του Ερντογάν. Επίσης, καλό είναι το άρθρο να μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες, για προβληματιστούν και οι ηγεσίες και οι δικαιωματιστές της Ευρώπης, που είναι η… χαρά του Ερντογάν.
Ακολουθούν αποσπάσματα του άρθρου, με τον τίτλο «Τουρκία, ο σημαντικότερος παραγωγός και εξαγωγέας μεταναστών στον κόσμο»:
«Όπως συμβαίνει σε κάθε θέμα, υπάρχει ευρεία σύγχυση όσον αφορά το ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος όχι. Υπάρχουν οι Σύριοι που έχουν καταφύγει στην Τουρκία, υπάρχουν εκείνοι που δεν είναι Σύριοι αλλά παράνομοι μετανάστες που έχουν συσσωρευθεί στην Τουρκία με στόχο να φτάσουν στην Ευρώπη, ανάμεσά τους εκείνοι που έχουν στοιβαχτεί στα σύνορα με την Ελλάδα, με την προτροπή και υποστήριξη του καθεστώτος Ερντογάν, υπάρχουν τα παιχνίδια που παίζονται γύρω από τη συμφωνία για το Μεταναστευτικό μεταξύ Άγκυρας και Βρυξελλών, που υπογράφηκε τις 18 Μαρτίου 2016… Όλα αυτά είναι μπερδεμένα και αλληλοσυνδεόμενα. […]
Το “δικαίωμα ασύλου”, που σωστά επικαλούνται οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν είναι απεριόριστο επειδή αυτό είναι αδύνατον. Για να δώσουμε σύγχρονα παραδείγματα, σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι του Αφγανιστάν, του Ιράκ, του Ιράν, της Σομαλίας, της Τουρκίας και της Συρίας δεν είναι εύκολο να επιβιώσουν στην πατρίδα τους και προσπαθούν να μεταναστεύσουν. Επιπλέον, το μέλλον των προαναφερόμενων χωρών είναι εξαιρετικά σκοτεινό. Για τους υπερασπιστές του δικαιώματος στο άσυλο είναι φυσικό αυτές οι δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων να καταφύγουν σε μια χώρα της αρεσκείας τους και να ζητήσουν άσυλο. Δυστυχώς, κανένα κράτος και καμία κοινωνία δεν μπορούν να καλωσορίσουν αυτόν τον αριθμό των ανθρώπων. Είναι παράλογο να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα ασύλου χωρίς να βλέπουμε αυτή τη γυμνή αλήθεια.
Διότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αγωνιστούμε για να εξαλείψουμε τα πραγματικά αίτια που κάνουν τους ανθρώπους να φεύγουν από την πατρίδα τους, να μεταναστεύουν και να ζητούν καταφυγή σε άλλες χώρες. Ο πραγματικός αγώνας, λοιπόν, είναι αυτός που πρέπει να δοθεί για να εξαλειφθούν οι λόγοι που εμποδίζουν κάποιον να ζήσει στον τόπο όπου γεννήθηκε.
Αν εξετάσουμε τα βασικά δεδομένα και την αλλοπρόσαλλη προσφυγική/μεταναστευτική πολιτική της Άγκυρας, θα δούμε ότι η βασική αιτία που κρύβεται πίσω από την είσοδο των Σύριων προσφύγων και των άλλων φυλών που έχουν καταφύγει στην τουρκική επικράτεια είναι η ίδια η επιθετική πολιτική του καθεστώτος της Άγκυρας.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, όλοι ρητά ή σιωπηρά παραδέχονται ότι το καθεστώς της Δαμασκού έχει κερδίσει τον εμφύλιο πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά, η Άγκυρα συνεχίζει να τροφοδοτεί τη φωτιά που πήγαινε να σβήσει στο Ιντλίμπ και στις άλλες περιοχές της συριακής γης που έχει καταλάβει με τον στρατό της. Υπό αυτήν την έννοια, η Άγκυρα είναι η βασική αιτία της πρόκλησης του κύματος των Σύριων προσφύγων προς την Τουρκία.
Εάν το καθεστώς της Άγκυρας τραβήξει τους στρατιώτες και τα τρομοκρατικά δίκτυα που υποστηρίζει από τη Συρία, τότε μπορεί να ξεκινήσει μια διαδικασία διαπραγμάτευσης και συμφιλίωσης μετά των Κούρδων και της κυβέρνησης της Συρίας. Σε αυτήν την περίπτωση, οι Σύριοι πρόσφυγες, που έχουν κουραστεί από τον εμφύλιο πόλεμο, θα αρχίσουν να επιστρέφουν στα σπίτια τους. Εκτός από τους Σύριους, η Άγκυρα, με τη χαλαρή πολιτική που ακολουθεί στο θέμα της βίζας για τους ξένους πολίτες, έχει καταστήσει την Τουρκία κέντρο μεταφοράς και διακίνησης ανθρώπων από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική προς την Ευρώπη.
Σήμερα, κάθε άτυχος από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, που έχει ως στόχο να μεταβεί στην Ευρώπη, έρχεται στην Τουρκία και στη συνέχεια προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να φτάσει στην Ευρώπη. Αν και η Άγκυρα δεν αποτελεί τη βασική αιτία της μετανάστευσης των πολιτών αυτών των χωρών, είναι ο κύριος διοργανωτής αυτής της μεταναστευτικής πίεσης και της εκμετάλλευσης των μεταναστών και αυτό το κάνει για καθαρά πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους.
Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα ελληνικά σύνορα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πολιτικής που ακολουθεί η Τουρκία, και η Άγκυρα πιθανότατα θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τους μετανάστες για δικούς της σκοπούς.
Και φυσικά υπάρχουν και οι πολίτες της Τουρκίας. Οι όλο και πιο έντονες πιέσεις και διώξεις που άρχισαν από το 2013 έχουν αναγκάσει εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες της Τουρκίας να φύγουν και να πάνε στο εξωτερικό».
* Ο κ. Σάββας Καλεντερίδης, είναι Ανώτ. Αξ/κός ε.α. και αρθρογράφος στη «δ».
Αφήστε ένα σχόλιο