Η ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΟΙΞΕ ΑΥΛΑΙΑ

ΕΝΑΡΞΗ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Δάσκαλοι, Παιδιά, Γονείς σε εγρήγορση!

Γράφει η Εύη Κοκκίνου - Κελλάρη  *

Σήμερα, το κουδούνι χτύπησε και μία ακόμη σχολική χρονιά ξεκίνησε! Δάσκαλοι, παιδιά και γονείς συναντήθηκαν στο οικείο για όλους προαύλιο του σχολείου τους, άλλοι με ανυπομονησία και χαρά, άλλοι με δισταγμό και ακεφιά για την έναρξη των μαθημάτων και του προγράμματος μετά την καλοκαιρινή ραστώνη, άλλοι και κυρίως τα αγαπημένα «πρωτάκια» και οι γονείς τους με αγωνία μπροστά στο «άγνωστο» και «μεγάλο». Ποιος θα είναι ο Δάσκαλος; Έχει εμπειρία; Είναι καλός με τα παιδιά; Θα είναι τα παιδιά γνωστά; Πώς θα αλληλεπιδράσουν δάσκαλοι και μαθητές; Πώς θα είναι οι γονείς των παιδιών, θα μπορέσω να συνεργασθώ σωστά μαζί τους; Αυτά είναι κάποια από τα πολλά ερωτήματα που σίγουρα απασχολούν τη σχολική κοινότητα τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου.

Πολλά τα προβλήματα και οι στρεβλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα, για την αντιμετώπιση των οποίων ασχολούνται ειδικοί εκπαιδευτικοί και σύμβουλοι παιδείας, παρέλκει δε να αναφερθούμε στο παρόν άρθρο στα αρνητικά του συστήματος και στην εύρεση λύσης τους. Μπορούμε να σκεφθούμε, όμως, πως εμείς – οι μη ειδήμονες-γονείς, αλλά και οι δάσκαλοι της πρώτης γραμμής είναι δυνατόν να συνεργασθούμε και με τις δικές μας δυνάμεις να αγωνισθούμε, για να βιώσουν τα παιδιά το σχολείο με χαρά και ενδιαφέρον αναπτύσσοντας τις ιδιαίτερες δεξιότητές τους.

Ακούμε αρκετές φορές από παιδιά φράσεις, όπως «βαριέμαι στο σχολείο», «μισώ τα μαθηματικά» ή «μισώ τη γλώσσα» και αυτή είναι όντως η δική τους πραγματικότητα. Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν τη σημασία των λέξεων, των μαθηματικών πράξεων, εντέλει τη σημασία του σχολείου για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, την ψυχοσωματική τους εξέλιξη και το μέλλον τους. Η διδασκαλία συχνά «καταντά» γι’αυτά βαρετή παράθεση στείρων γνώσεων, που τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να τις αφομοιώσουν. Ποιος, άραγε, μπορεί να αλλάξει την δυσάρεστη αυτή αίσθηση του παιδιού; Ο Δάσκαλος! Και το γράφω με κεφαλαίο –Δ- από σεβασμό στον δάσκαλο, που μοχθεί πραγματικά, με αγάπη και πάθος για το λειτούργημά του, να δημιουργήσει σωστούς ανθρώπους και ενεργούς πολίτες -πάνω από όλα! Είναι ο δάσκαλος που επιτυγχάνει μέσα από ευφάνταστες συζητήσεις και δημιουργικές διαδικασίες να μυήσει τα παιδιά στον συναρπαστικό κόσμο της γνώσης, των επιστημών, της μουσικής και της τέχνης εν γένει,  με έναν ελεύθερο τρόπο σκέψης χωρίς να μένει στο γράμμα του σχολικού βιβλίου και της διδακτέας ύλης. Είναι ο δάσκαλος που καταφέρνει να αναγνωρίσει την κλίση του κάθε παιδιού και να το ωθήσει στην καλλιέργειά της, έστω κι αν δεν είναι ο «τέλειος» μαθητής. Είναι ο δάσκαλος που θα ανάψει την σπίθα της αναζήτησης και της γνώσης στον μαθητή που «χασμουριέται»! Είναι ο δάσκαλος που συζητά με τους άλλους συναδέλφους χωρίς υπεροψία και διορθώνει τυχόν λάθη τακτικής! Είναι ο δάσκαλος που θα μιλήσει με ειλικρίνεια στην μάνα ή στον πατέρα, χωρίς να φοβάται μην κατακριθεί! Αυτός ο δάσκαλος χαίρει αναγνώρισης και των παιδιών και των γονέων και είναι τυχερά τα παιδιά που τον συναντούν στη ζωή τους!

 Από την άλλη, μου λένε κάποιοι γονείς ότι οι δάσκαλοι δεν έχουν σχέση σωστή μαζί τους, ότι δεν συμμετέχουν στις εκδηλώσεις του Συλλόγου Γονέων ή ότι δεν ανταποκρίνονται στα αιτήματά τους. Επίσης, λένε ότι οι γονείς είναι γενικά αδιάφοροι ως προς τη σχολική ζωή και τις δραστηριότητες των Συλλόγων Γονέων. Ένα μπορώ να καταθέσω ως προσωπική γνώμη από την εμπειρία μου στον Σύλλογο Γονέων των παιδιών μου. Η σχέση δασκάλων και γονέων είναι σχέση αλληλεπίδρασης. Ο γονέας οφείλει να δείχνει σεβασμό στον δάσκαλο, να διδάσκει σεβασμό στο παιδί του και τότε σίγουρα θα του επιστραφεί πολλαπλάσια από τον δάσκαλο -φυσικά όταν λέμε σεβασμό, δεν εννοούμε «φόβο». Οι Σύλλογοι Γονέων δεν έχουν στόχο μόνον να δημιουργούν κάποιες ακόμη απογευματινές δραστηριότητες για τα παιδιά, αλλά να επικουρούν το έργο των δασκάλων όταν τους ζητείται, να συνεργάζονται μαζί τους σε θεατρικά και άλλα δρώμενα, να δημιουργούν κοινές δράσεις με τους δασκάλους με στόχο την ενίσχυση της ψυχοσωματικής ανάπτυξης των παιδιών, να μοιράζονται εντέλει την αγάπη τους για τα παιδιά. Εξάλλου, αυτό είναι το τρίπτυχο της σχολικής κοινότητας, δάσκαλοι – παιδιά - γονείς. Ο όμορφος και γόνιμος διάλογος είναι πάντα καλύτερος από την αποχή σχέσης και τον φόβο τυχόν επικράτησης του ενός έναντι του άλλου.

Δάσκαλοι και Γονείς μην φοβάστε να έχετε αληθινές σχέσεις μεταξύ σας! Καλή Σχολική Χρονιά με όραμα και ελπίδα!

Η Παρασκευή (Εύη) Κοκκίνου 

είναι Δικηγόρος - Διαμεσολαβήτρια

Υπεύθυνη Προστασίας Δεδομένων - DPO

Σύμβουλος επιχειρήσεων σε θέματα συμμόρφωσης GDPR

Δ/νση Γραφείου: Απ. Παύλου 40 - Κόρινθος, τηλ. 2741084568 & 6944964225