ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ : Ειδική Σχέση για την Ελλάδα εντός Ευρωζώνης και ΕΕ για Ενίσχυση της Ελληνικής Οικονομίας

Του Νότη Μαριά*

Οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου είναι καθοριστικές για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένω­σης και την τύχη των λαών της. Από το αποτέλεσμά τους θα κρι­θεί αν θα προχωρήσουμε στις α­παιτούμενες θεσμικές και πολιτι­κές αλλαγές, ώστε από την Ευ­ρώπη των Αγορών να περάσου­με στην Ευρώπη των Εθνών και των Πατρίδων. 
Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι η οικονομική πολιτική που επιβάλλεται από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των εθνι­κών κρατών και αποβαίνει εις βά­ρος των λαών της ΕΕ. Τρανταχτό παράδειγμα η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού από τις μνημονι­ακές πολιτικές που επιβλήθηκαν με την σφραγίδα των Βρυξελών για να σωθούν οι τράπεζες και οι δανειστές. 
Τα κράτη - μέλη καλούνται να συμμορφωθούν με πολιτικές και κανόνες, που παραβιάζουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και στρέφονται ενάντια στα εθνικά τους συμφέροντα. 
Οι Έλληνες αγρότες υπέστη­σαν πλήγμα από το άνοιγμα των αγορών, που αποδείχθηκε ότι ε­ξυπηρετεί κυρίως τις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά, που μπο­ρούν να εισάγουν φθηνά προϊ­όντα, αμφιβόλου ποιότητας, σε βάρος των ελληνικών αγροτικών προϊόντων και του προϊόντων των άλλων χωρών του Ευρω­παϊκού Νότου. Η Κοινή Αγροτι­κή Πολιτική δεν προστατεύει την ευρωπαϊκή αγροτική οικονομία, ενώ το Πολυετές Δημοσιονομι­κό Πλαίσιο που παρουσίασε ο κ. Γιούνκερ προβλέπει μείωση των κονδυλίων στον τομέα της Γεωρ­γίας, πράγμα που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα για τους α­γρότες του Ευρωπαϊκού Νότου. 
Η ΛΑΡΚΟ, μια επιχείρηση με 1200 εργαζόμενους, σημαντι­κή για τον μεταλλευτικό τομέ­α και με καθοριστική συμβολή στην τοπική οικονομία της Στερε­άς Ελλάδας κινδυνεύει να τριχο­τομηθεί και να χωριστεί το εργο­στάσιο από τα ορυχεία, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση της ζητά το ό­νομα της απαγόρευσης των δή­θεν κρατικών ενισχύσεων να ε­πιστρέψει 136 εκατ. ευρώ. Για τις Βρυξέλες προέχει η συμμόρ­φωση με τον κανόνα απαγόρευ­σης των κρατικών ενισχύσεων, ακόμη κι όταν αποβαίνει σε βά­ρος της οικονομίας μιας ευρωπα­ϊκής Περιφέρειας, όπως της Στε­ρεάς Ελλάδας, στην προκειμένη περίπτωση. 
Οι καταστροφικές αυτές συ­νέπειες θα είχαν αποφευχθεί, αν οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνή­σεις ασκούσαν την οικονομική τους πολιτική με γνώμονα τους εθνικούς στόχους και τις κοινωνι­κές ανάγκες της χώρας και όχι με γνώμονα τις επιταγές των δανει­στών και της Νέας τάξης πραγ­μάτων. Για τη ΛΑΡΚΟ και για άλ­λες ενεργοβόρες επιχειρήσεις, όπως είναι οι χαλυβουργίες και οι τσιμεντοβιομηχανίες που υφί­στανται τις συνέπειες της τιμω­ρητικής πολιτικής που ακολου­θεί η ΕΕ, υπάρχει ΑΛΛΟΣ ΔΡΟ­ΜΟΣ που οδηγεί στην ανάπτυξη και στην δημιουργία νέων θέσε­ων εργασίας, με ταυτόχρονη ε­ξυγίανση των χρηματοοικονομι­κών τους. Προϋπόθεση είναι να συγκροτηθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκείνες οι πλειοψη­φίες που θα δώσουν τη μάχη για να αλλάξει η δομή και η πολιτι­κή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώ­στε να περάσουμε από την Ευ­ρώπη των Αγορών, που λειτουρ­γεί σε βάρος της εθνικής κυρι­αρχίας των κρατών-μελών, στην Ευρώπη που θα σέβεται τις εθνι­κές ταυτότητες και θα στηρίζεται στα Κράτη-Έθνη. 
Προτεραιότητες της ευρωπα­ϊκής πολιτικής πρέπει να είναι: α) ο περιορισμός των κοινωνι­κών και περιφερειακών ανισοτή­των εντός τη ΕΕ, ώστε να κλεί­σει η ψαλίδα Βορρά-Νότου, β) η εγκατάλειψη της πολιτικής της λιτότητας και της βίαιης δημοσι­ονομικής προσαρμογής και γ) η διασφάλιση ευνοϊκών ρυθμίσε­ων για τα κράτη-μέλη που έμει­ναν πίσω, όπως η Ελλάδα, ώστε να ανακάμψουν. 
Προτείνω τη δημιουργία μιας Ειδικής Σχέσης για την Ελλάδα, εντός της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ρυθμί­σεις για την ενίσχυση της ελλη­νικής οικονομίας, όπως: α) να δο­θεί στην Ελλάδα η δυνατότητα να κατασκευάζει εμπορικά πλοί­α, στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της Μεσογείου, πράγμα που σήμερα απαγορεύεται από την ΕΕ μέχρι το 2025, β) να αποκτήσει η ελ­ληνική ΔΕΗ την ίδια μεταχείριση με την Πολωνική και Βουλγαρική ΔΕΗ, ώστε να μην πληρώνει δι­καιώματα αερίων ρύπων, ρύθμι­ση που θα αποφέρει ένα κέρδος τουλάχιστον 600 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, γ) να μπορεί στο πλαίσιο της Ευρωζώνης η Κεντρι­κή Τράπεζα μιας χώρας που αντι­μετωπίζει προβλήματα, να ανα­κτά μέρος της εθνικής της κυρι­αρχίας και να ασκεί αυτοτελή νο­μισματική πολιτική, μέχρι του πο­σοστού συμμετοχής της στο με­τοχικό κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η συγκεκρι­μένη ρύθμιση θα μπορούσε να δώσει στην Ελλάδα τη δυνατό­τητα να ασκήσει αυτοτελή νομι­σματική πολιτική, ύψους ως και 70 δισ. ευρώ, για τη στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και τη δημιουργία νέων θέσεων ερ­γασίας. 

*Ο Νότης Μαριάς, είναι Πρό­εδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ- O ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Ευρωβουλευτής Καθηγητής Θεσμών ΕΕ στο Πανε­πιστήμιο Κρήτης